خلقت انسان بر پایه یادگیری است

همسفر زهرا:
یادگیری یا فراگیری، فقط مشق یا وادی نیست، اصول زندگی، خلقت انسان و موجودات همه بر پایه یادگیری قرار داده شده است، بنابراین یادگیری فقط در درس نیست، بلکه در تمام سطوح زندگی کاربرد دارد. همه ما در طول زندگی در حال یادگیری هستیم و مدام به معلوماتمان اضافه می‌شود. معرکه‌گیری یعنی آدم یک بساطی را پهن کند و یکسری آدم را دور خودش جمع کند، البته الان تلویزیون و ماهواره و اینترنت وجود دارد اما در قدیم، معرکه‌گیری به شکل سنتی انجام می‌شد.

معرکه‌گیری در انسان‌ها وجود دارد به این صورت که موضوع اصلی را با موضوع دیگر عوض می‌کنند، به‌عنوان مثال رهجو روی برنامه‌اش نیست اما شروع می‌کند به معرکه‌گیری و می‌گوید، من مشکلی ندارم و به رهایی رسیده‌ام اگر گاهی مواد مصرف می‌کنم تقصیر راهنما، مرزبان و دیگران است. مرزبان‌ها باید بدانند وقتی یکی شروع می‌کند به بهانه‌گرفتن و وارد حاشیه می‌شود، روی برنامه نیست زیرا پاکی و رهایی خیلی‌خیلی گرانبها است. این قضیه خودش را در خانواده هم نشان می‌دهد، این موضوع در بچه‌ها، صاحبخانه، دوستان و همسر وجود دارد زمانی‌که آن‌ها روی برنامه خودشان نیستند. بعضی انسان‌ها به‌جای آموزش و توضیحات منطقی، شروع می‌کنند به نق زدن و طلبکار هم هستند زیرا هنوز به آن مرحله لازم نرسیده‌اند، ما در کنگره زیاد با این قضیه برخورد می‌کنیم.

همسفر فهیمه:
دریادگیری، اشخاص هر روز به دنبال  آگاهی و اطلاعات جدید هستند تا دانایی و آگاهی خود را ارتقاء دهند. نقطه مقابل یادگیری، معرکه‌گیری است اگر شخصی در یک مرحله از زندگی خود بماند و درجا بزند و مدام نق بزند، دچار ترس، منیت و ناامیدی می‌شود و به دلیل وجود منیت  نمی‌تواند ایرادات خود را ببیند.هر چقدر در زندگی مثبت باشیم و هر روز برای کسب دانایی تلاش کنیم، این دانایی مانند نوری می‌شود، اگر این نور را در وجودمان بیشتر کنیم، کمتر معرکه‌گیری می‌کنیم و کمتر نق می‌زنیم و کمتر وارد حاشیه می‌شویم و تمرکزمان بیشتر روی خودمان و نور حقیقتی است که در درونمان وجود دارد.

در سی‌دی یادگیری و معرکه‌گیری آقای مهندس دژاکام می‌فرمایند، یادگیری فقط برای امتحان نیست و زندگی خودش یادگیری در همه جوانب است.اگر زمانی که وارد کنگره شدم و شروع کردم به شکایت‌کردن، از مسیر اصلی خودم دور می‌شوم و کم‌کم خودم را وارد حاشیه می‌کنم و از آموزش و یادگیری دور می‌شوم، خردمند فردی است که می‌داند چه چیزی را نمی‌داند. آن‌هایی که در جستجوی دانش و دانایی هستند، هر روز چیزهایی را جمع آوری می‌کنند، آن‌هایی که در جستجوی مسیر جدید زندگی و قدرت مطلق هستند هر روز چیزهایی را رها می‌کنند تا به دانش و آگاهی نزدیک شوند.خداوند را شاکرم که من را در بهترین‌ مسیر جدید زندگی‌ام یعنی کنگره ۶۰ قرار داد تا آموزش بگیرم و آن‌ها را با تلاش در زندگی‌ام اجراکنم و از دیگران انتظاری نداشته باشم. امیدوارم همه اعضا به درکی بالا از این دستور جلسه رسیده باشیم.

همسفر فاطمه:
یاد گرفتن یا همان یادگیری فقط مختص درس و مشق و مدرسه یا دانشگاه نیست و مسئله آموزش به دانایی باز‌می‌گردد. همه انسان‌ها در حال یادگیری هستند یعنی به طور اصولی زندگی، خود آموزش و یادگیری است اما باید درست آموزش بگیریم و درست آن را به دیگران انتقال دهیم. سه مولفه مثلت دانایی که تفکر، تجربه و آموزش است را باید به تعادل برسانیم. تا زمانی که انسان‌ها اشتباهات خود را نپذیرند و بقیه را مقصر بدانند مستقیم وارد حاشیه می‌شوند که همان معرکه‌گیری است. اگر در کنگره‌‌۶۰ شخصی دنبال بهانه و حاشیه باشد و هنوز به رهایی نرسیده باشد نشان‌دهنده آن است که طبق برنامه عمل نکرده است.

اگر ما در انجام دادن وظایف خود به خوبی عمل نکنیم یعنی آن‌ها را به درستی انجام ندهیم اندک‌اندک وارد حاشیه و نافرمانی در زندگی‌ خود می‌شویم. منظور از معرکه‌گیری این است که انسان‌ها از گردونه و جاده آموزش دور می‌‌شوند. با قیاس و حسادت هم از یادگیری و آموزش خارج می‌شویم و انسان با قیاس و حسادت مثل آب راکد می‌ماند. ما با ترس و استرس بیجا نباید خودمان را از داشته‌های این دنیا محروم کنیم. اگر در صراط مستقیم باشیم صد‌در‌صد به نتیجه دلخواه دست می‌یابیم. وعده خداوند دروغ نیست. هرچند این راهی که در آن گام برمی‌داریم طولانی است اما با صبر و شکیبایی امکان‌پذیر می‌باشد.

همسفر مریم:
مسئله یاد‌گیری و فراگیری تنها درس و مشق و امتحانات نیست، بلکه خلقت انسان و موجودات بر‌ پایه ياد‌گیری بنا شده است و در کنگره‌۶۰ این موضوع به آموزش و دانایی باز می‌گردد. همه ما درحال یادگیری هستیم. در‌ واقع زندگی خود یک نوع یادگیری است تا مثلث دانایی که شامل تفکر، تجربه و آموزش است را به تعادل برسانیم. مسئله دیگر معرکه‌گیری است که ریشه آن در جهل و نآ‌گاهی انسان‌ها است.

زمانی‌که ما اشتباهات خود را درنظر نمی‌گیریم و دیگران را مقصر می‌دانیم وارد معرکه‌گیری می‌شویم. درمعرکه‌گیری ترس، ناامیدی و منیت وجود دارد فردی که منیت دارد نمی‌تواند اشتباهات خود را بپذیرد؛ زیرا از اینکه دیگران او را مقصر بدانند هراس دارد. بنابراین همیشه در حاشیه است و در اکثر مواقع درحال غر زدن به سر می‌برد. کسانی که در کنگره‌۶۰ به درمان رسیده باشند به هیچ‌وجه برای دیگران یا کنگره۶۰ بدی نمی‌خواهند و معرکه‌گیری نمی‌کنند و به دنبال حاشیه و بهانه نمی‌روند.

مهم‌ترین مقوله یادگیری است که می‌تواند فرد را از معرکه‌گیری دور نگه دارد تا  کم‌تر درگیر حاشیه شود و دچار ترس، کینه و خشم نمی‌شوند؛ زیرا معرکه‌گیری ما را از آموزش دور می‌کند و به نیرو و انرژی ما تخریب وارد می‌کند. ما در کنگره‌۶۰ به آموزش نیاز داریم. اگر علم نباشد تغییر صورت نمی‌گیرد و یادگیری این قوانین به تنهایی و بدون کمک راهنما امکان‌پذیر نمی‌باشد. معرکه گیری، نق زدن و حاشیه همه این‌ها تجلی نادانی، جهل و نا‌آگاهی ما است.

ما دشمن بیرونی نداریم دشمن ما درون ماست کسی از بیرون به‌ ما آسیب نمی‌زند بنابراین باید آموزش بگیریم و عمل کنیم. وقتی که عشق باشد چیزی به نام مانع معنا و مفهوم ندارد. برای ساخته شدن باید بیاموزیم تا به درجه ای که باید برسیم. به امید روزی که با آموزش‌های جامع و کامل کنگره‌۶۰ به دانایی موثر دست یابیم.

ویرایش: همسفر سپیده، راهنما همسفر فاطیما (لژیون هشتم)
ارسال: همسفر فرشته، راهنما همسفر فاطیما (لژیون هشتم)
همسفران نمایندگی گیلان