معرکه گیری یعنی دور شدن از مرکز و کشیده شدن به حاشیه

مقاله‌ای به قلم مسافر رضا لژیون هجدهم در مورد دستور جلسه: " رابطه یادگیری و معرکه‌گیری "

سلام دوستان رضا هستم یک مسافر.
خداوند را شاکر و سپاسگزارم به‌خاطر حضورم در کنگره ۶۰ و اجازه بهره گیری از آموزش‌ها. از آقای مهندس و خانواده محترم‌شان و همچنین از راهنمای بزرگوارم کمال تشکر و قدردانی را دارم.
یادگیری و معرکه گیری دو مقوله‌ی متضاد هم هستند. یادگیری باعث می‌شود ما آرامش و تعادل داشته و در صراط مستقیم قرار بگیریم ولی معرکه گیری باعث از بین رفتن آرامش و غرق شدن در ضد ارزش‌ها می‌شود. این دو مسئله هیچ گونه وجه اشتراکی با هم ندارند و انسان با اختیار خود انتخاب می‌کند  وارد کدام عرصه شود.
یادگیری یعنی قادر باشیم سه مؤلفه مثلث دانایی ( تفکر، تجربه و آموزش ) را به تعادل برسانیم. انسان همیشه به دنبال یادگیری و آموزش است. این موضوع فقط مختص درس و امتحان نیست و ما در تمام سطوح زندگی نیاز به آموزش داریم. در کنگره ۶۰ هم همه‌ به دنبال آموزش و یادگیری هستند‌، از تازه واردین گرفته تا مسافر سفر اول، راهنما، مرزبان و ایجنت. ولی در ای میان افرادی هم هستند که به جای آموزش گرفتن، درمان و رهایی به دنبال مسائل حاشیه‌ای و منفی می‌روند. شروع به بهانه گیری، نق زدن و نقد و بررسی دیگران می کنند، از مسیر اصلی خارج شده و در نهایت شروع به معرکه گیری می‌کنند و همه این‌ها نشان از نادانی و جهل آن‌هاست.
معرکه گیری یعنی دور شدن از مرکز و کشیده شدن به حاشیه، در قدیم اشخاصی بودند که بساط پهن می‌کردند و عده‌ای را  دور خود جمع می‌کردند و شروع به معرکه گیری می‌نمودند. مثلـاً زنجیر پاره می‌کردند یا شعبده بازی انجام می‌دادند و به این وسیله مردم را سرگرم کرده و پولی دریافت می کردند.
گاهی اوقات وقتی فرد در یک مسئله محکوم می‌شود، به دلیل منیت یا ترسی که از برخورد دیگران دارد، به‌ جای عذرخواهی و پذیرش اشتباه شروع به معرکه گیری می‌کند و یک مسئله کوچک را بسیار بزرگ می‌کند.
آقای مهندس در سی‌دی عناصر معرکه گیری می‌فرمایند؛ معرکه گیری در اثر کمبود دانش، خود خواهی، منیت، حسادت و شکست خوردن در کار یا هدف به وجود می آید.
یادگیری و معرکه گیری مانند دو کفه ترازو هستند هر چه سطح یادگیری و دانش و معرفت ما بالاتر باشد کفه‌ی دیگر ترازو که همان معرکه گیری است پایین‌تر می‌رود و برعکس.
در کنگره ۶۰ کسانی که آموزش می‌بینند و خدمت می‌کنند به ندرت وارد حاشیه و معرکه گرفتن می‌شوند، ما باید یاد بگیریم به جای این‌که تماشاچی باشیم بازیگر باشیم زیرا حاشیه در تماشاچیان بیشتر است.

تنظیم و ارسال: مسافر محمد لژیون پانزدهم

نمایندگی خواجو