جلسه چهاردهم از دوره سوم کارگاههای آموزشی مجازی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی خواجو به استادی راهنما همسفر فرزانه با دستور جلسه «رابطه یادگیری و معرکهگیری» روز شنبه ۲۶ آبان ماه ۱۴۰۳ آغاز به کار کرد.
سخنان استاد:
در جهان هستی برای رسیدن به هر چیزی؛ باید بهای آن را پرداخت کرد. جهت رسیدن به دانایی، آرامش و صلح درونی بایستی آموزش گرفت که البته همین آموزش و یادگیری نیز خود، بهایی دارد. استاد سردار میگویند: ما به این جهان آمدهایم تا آموزش بگیریم و سپس خدمت کنیم.
این یادگیری تا آنجا اهمیت دارد که بزرگان نیز چنین گفتهاند:
ز گهواره تا گور دانش بجوی
میدانیم که جهان بر پایه اضداد بنا شده است. برای مثال، نقطه مقابل عشق، نفرت و یا نقطه مقابل تاریکی، روشنایی است؛ بنابراین در مقابل یادگیری نیز مقوله معرکهگیری عنوان میشود. این دو واژه، متضاد یکدیگر هستند؛ پس با وارد شدن به معرکه، آموزش و یادگیری در شخص متوقف میشود و او وارد حاشیه و مسائل منفی میگردد.
اصولأ گاهی منیت، ناکامیها، شکستها و اشتباهات ما باعث میشود که وارد معرکهگیری شویم؛ حتی گاهی ناتواناییهای خود را پشت تواناییهای خود مخفی میکنیم؛ اما باز هم وارد معرکه میشویم.
افرادی که در کنگره، نیرو و انرژی خود را صرف آموزش گرفتن و خدمت کردن به دیگران نمیکنند، صرفأ به دنبال مسائلی از قبیل نقد و بررسی کردن دیگران، تجسس در امور شخصی آنها، زیر پا گذاشتن قوانین و عدم توجه به حرمتها که جزو موارد معرکهگیری هستند، میکند. استاد امین بیان میکنند: «انسان باید همیشه بیدار باشد تا نیروهای منفی نتوانند او را دور بزنند». به طور معمول، هر حاشیه و معرکهای ابتدا از ذهن و افکار شخص شروع میشود، با قوت گرفتن و قدرت دادن به آن، وارد عمل شده و انسان را از مسیر خارج میکند و در نتیجه، فرد از هدف خود در هر سطحی، دور و دورتر خواهد شد.
ما در کنگره؛ جهانبینی و قوانین درست زندگی کردن را میآموزیم. حال آنکه کنگره؛ مانند گردباد سبزی است و افرادی که در مسیر، درست حرکت نکنند را به بیرون پرتاب خواهد کرد. آنانی که در این راه، دانایی خود را افزایش میدهند به راحتی میتوانند صعود کنند و قطعأ افرادی هستند که هیچگاه با جهل و نادانی، خود را وارد معرکهگیری نخواهند کرد.
در کنگره میبینیم که سفراولی، سفردومی، راهنما، مرزبان، ایجنت و حتی دیدهبانان نیز همیشه در حال آموزش و یادگیری هستند و کسیکه در این چرخه، فقط تماشاچی باشد از آموزش دور مانده و وارد معرکه و حاشیه خواهد شد.
کائنات؛ جولانگاه عشق است، مخلوقین الهی منزلگاه آن و محبت؛ اسباب و نشانه آن است. هر شخصی که بخواهد در این چرخه به خوبی حرکت کند و به مخلوقین خدمت برساند؛ باید با عشق و محبت ابتدا خوب بیاموزد، سپس آموختههای خود را عملی کرده و به خودش و دیگران خدمت رساند.
امیدوارم با آموزشهای ناب کنگره و جناب مهندس، همیشه در صراط مستقیم به حرکت خود ادامه دهیم.
نویسنده: راهنمای لژیون بیستم همسفر فرزانه
تنظیم و ارسال: نگهبان سایت همسفر زینب (لژیون اول)
همسفران نمایندگی خواجو
- تعداد بازدید از این مطلب :
237