یادگیری مانع معرکه‌گیری می‌شود

جلسه ششم از دوره پانزدهم کارگاه‌های آموزشی مجازی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی قیدار با استادی راهنمای تازه‌واردین همسفر نسا با دستور جلسه《یادگیری و معرکه‌گیری》روز شنبه ۲۶ آبان‌ماه ۱۴۰۳ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

دستور جلسه در مورد《یادگیری و معرکه‌گیری》می‌باشد. هر چه آموزش و یادگیری بیشتر باشد، معرکه‌گیری کمتر است. کسانی معرکه می‌گیرند، که دانایی کمتری دارند و با معرکه گرفتن می‌خواهند مطالب آموزشی را، به حاشیه بکشند تا نادانی خود را مخفی نمایند.

اگر کسی در کنگره۶۰، به دنبال حاشیه و بهانه‌گیری است، به رهایی نرسیده است و نشان دهنده این است که، طبق برنامه عمل نمی‌کند، بنابراین به جای آموزش و دریافت انرژی، وارد معرکه‌گیری شده است.

حال رابطه‌ای که می‌توانیم بین این دو تضاد؛ یعنی یادگیری و معرکه‌گیری برقرار کنیم این است که: اگر فردی خود را با یادگیری عجین کرده باشد، همیشه به دنبال دریافت آموزش می‌باشد و به مهم‌ترین مقوله، که یادگیری است می‌پردازد و کسی که دنبال آموزش و دانایی باشد، هیچ وقت به فکر معرکه‌گیری نمی‌باشد و به دنبال درمان و رهایی خود است و هر چه دانش و معرفت بالاتر باشد، معرکه‌گیری پایین‌تر است.

این دستور جلسه؛ شاید برای تازه‌واردین کمی مبهم باشد؛ اما باید بدانیم که درمان در کنگره۶۰، از سه ضلع جسم، روان و جهان‌بینی تشکیل شده است و برای درمان شدن؛ باید این مولفه‌ها را در نظر گرفت و جهان‌بینی؛ یعنی این‌که همین دستور جلسات را، در زندگی خود کاربردی کنیم.

کسی که به دنبال معرکه‌گیری می‌رود؛ می‌خواهد یادگیری را کنار بگذارد. ما زمانی معرکه می‌گیریم که خطایی انجام داده باشیم و یا در آستانه تنبیه شدن هستیم. مثلاً: به رهجویی می‌گوییم گریز زده‌ای؟ و رهجو فوراً معرکه می‌گیرد که خود را مبرا کند و به دنبال کسانی می‌گردد که وی را تأیید کرده و بگویند گریز نزده است. معمولاً کسانی در معرکه آن رهجو قرار می‌گیرند که، شبیه او هستند. هر وقت وارد معرکه کسی شدید بدانید که، شبیه شخص معرکه‌گیر هستید؛ یعنی یک حسی از او، در درون شما وجود دارد. مثلاً: اگر در جمعی که در حال غیبت کردن هستند؛ می‌روید، شک نکنید که شما هم شبیه آن‌ها هستید. اگر اهل غیبت نباشید، وارد معرکه آن‌ها نمی‌شوید.

اگر وارد جمعی که در حال صحبت کردن هستند؛ شوید و در آخر آموزشی از آن جمع یا صحبت‌هایشان دریافت نکردید؛ بدانید که آن جمع، معرکه بوده است؛ اما در لژیون می‌آیید، دور هم جمع می‌شوید، صحبت می‌کنید و در نهایت آموزشی دریافت کرده‌اید، این دیگر معرکه نیست؛ بلکه یاد گیری است؛ باید بتوانید فرق این‌ها را تشخیص دهید.

اگر به ناچار در معرکه‌ای حضور پیدا کردید و نمی‌توانستید خارج شوید؛ فقط تماشاچی باشید و مشارکتی نداشته باشید. اگر فقط تماشاچی بوده و مشارکتی نداشته باشید؛ قطعاً دیگر آن‌ها شما را، در معرکه خود وارد نمی‌کنند. مسائل زیادی در زندگی ما وجود دارد که ما دانسته یا ندانسته، وارد معرکه آن می‌شویم و یک سری مسائل، که به ما مربوط نمی‌شود؛ ولی در آن شرکت می‌کنیم. در کنگره۶۰، رهجویانی هستند که، مرتب و منظم بوده و سفر خوبی دارند و در مسیر درست هستند؛ اما کسانی هم هستند که ماه‌ها و سال‌ها است که به کنگره می‌آیند؛ اما هنوز در مسیر نیستند و راه خود را می‌روند. دلیل این در کجاست؟ در زندگی دو مسیر وجود دارد: یا صعود است و یا نزول و ما؛ باید یکی از این دو را انتخاب کنیم.

رهجویی که فرمانبردار خوبی است و در حال تغییر کردن است هیچ‌ گاه، اسیر حاشیه نشده و بهانه نمی‌آورد و همیشه در حال آموزش دیدن است؛ اما شخصی که در مسیر نیست و نمی‌خواهد تغییر کند، همیشه در حاشیه است و مدام بهانه می‌آورد. این اشخاص همیشه به سراغ کسانی می‌روند که هم جنس خودشان هستند و شروع به معرکه‌گیری می‌کنند. این اشخاص مثل، ویروس عمل می‌کنند و ممکن است برای رهجویان دیگر، مشکل ایجاد کرده و آن‌ها را هم، از مسیر خارج نمایند.

کسانی که معرکه می‌گیرند، در حاشیه قرار دارند و از هدف خود که درمان اعتیاد است و به خاطر آن وارد کنگره۶۰، شده‌اند؛ دور شده‌اند و معمولاً هم کسانی که با زور خانواده و یا مسائل دیگری وارد کنگره۶۰، شده‌اند، وارد حاشیه شده و معرکه می‌گیرند؛ زیرا قصد درمان ندارند. این افراد همیشه نزول می‌کنند و حتی مصرف و نوع موادشان بیشتر شده و از چاله به چاه می‌افتند.

عکاس: همسفر فاطمه

ویراستاری و ارسال: همسفر مهری نگهبان سایت رهجوی راهنما همسفر پروین (لژیون هفتم)

نمایندگی همسفران قیدار