ما در کنگره 60 یاد گرفته‌ایم که در بخشش معامله‌گر نباشیم

جلسه دهم از دوره سی‌وهشتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰؛ نمایندگی امین قم، ویژه مسافران با استادی ایجنت محترم مسافر یوسف، نگهبانی مسافر صادق و دبیری مسافر جلال، با دستور جلسه: « گلریزان»روز سه‌شنبه 15 آبان 1403 ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد :

سلام دوستان یوسف هستم یک مسافر،
تشکر می‌کنم از نگهبان، دبیر جلسه و دوستانی که نوشتارها را خواندند.
خدا را شاکرم که اجازه داد تا در این جایگاه آموزش بگیرم و خدمت کنم.
دستور جلسه این هفته "جشن گل‌ریزان" است.
من ابتدا این جشن گل‌ریزان رو به جناب مهندس، پهلوان‌ها، دنورها، سردارها و همه دوستانی که امروز در این جشن شرکت کردند تبریک عرض می‌کنم.
تقریباً همه ما می‌دانیم که معنی گل‌ریزان چیست و پیشینه آن از کجاست و در گل‌ریزان چه اتفاقی می‌افتد.
ولی خب گل‌ریزانی که بیرون انجام می‌شود و همه معنای آن را می‌دانند، با گل‌ریزان در کنگره60 مقداری متفاوت است. گل‌ریزان در بیرون معمولاً در زورخانه‌ها اتفاق می‌افتاد، الآن هم همین‌طور، در بعضی از زندان‌ها نیز موقع آزادی افراد برایش گل‌ریزان می‌گیرند تا وقتی بیرون رفت حداقل تا یک مدت بی‌پول نماند، خیلی هم کار قشنگی است.
ولی در کنگره، گل‌ریزان برای یک شخص نیست، بلکه این عمل زیبا دارد برای یک اجتماع اتفاق می‌افتد. در کنگره60 گل‌ریزان برای یک NGO و یک سازمان مردم‌نهاد دارد انجام می‌شود. این گل‌ریزان دارد برای یک اتفاق عظیم انجام می‌شود. خود من هرچقدر فکر می‌کنم، به انتهای کنگره60 نمی‌رسم. واقعاً قرار است این سیستم احیای انسانی تا کجاها پیش برود. کره زمین آن‌قدر بزرگ است که انسان‌ها گرد بودن و بزرگی آن را نمی‌بینند. آنقدر کنگره60 عظیم است که ما نمی‌بینیم چه اتفاقات بزرگی در آن می‌افتد و به‌راحتی از کنارش رد می‌شویم. مثلاً جناب مهندس می‌گویند نود هزار نفر تا امروز درمان قطعی اعتیاد داشته‌ایم و ما خیلی راحت از کنار این عدد می‌گذریم. نــــودهـــزار نفر درمان قطعی اعتیاد به حرف فقط می‌شود راحت گفت. من یک‌بار کمپ را تجربه کرده‌ام، بچه‌هایی که آنجا بودند دیگر به همدیگر عادت داشتند، یعنی می‌دانستند که فلانی می‌رود و چند وقت بعد دوباره برمی‌گردد. و در کمپ‌ها اصلاً حال خوب به چشم نمی‌خورد. باور کنید اینجا ما آن‌قدر حال خوب داریم می‌بینیم که یادمان رفته بیرون چه خبر است. بروید با دوستانی که انجمن‌های دیگر می‌روند ده دقیقه فقط صحبت کنید، تازه می‌فهمید که ما اینجا چـقـدر حال خوب داریم. تازه می‌فهمید که چقدر اتفاق‌های عظیم در کنگره می‌افتد. درواقع ما فراموش می‌کنیم.
در کلام‌الله نیز گفته شده که انسان موجود فراموش‌کاری است. واقعاً فراموش می‌کنیم که از کجا و با چه حال و روزی به این حال خوب رسیده‌ایم. حتی کسی که فقط یک ماه است به کنگره می‌آید، نسبت به یک ماه قبلش خیلی تغییر کرده است، هم از لحاظ ظاهری، هم از لحاظ اخلاقی، زمین تا آسمان عوض شده است.
در کنگره60 واقعاً اتفاق‌های عظیمی در حال رخ دادن است. مثلاً همین تعداد نود هزار نفر درمان قطعی، در هیچ کجای دنیا، در پیشرفته‌ترین کشورها حتی یک نمونه هم اتفاق نمی‌افتد. هنوز می‌گویند خون شخص را عوض کنید، یا مثلاً همین‌که آزمایش شخص منفی باشد یعنی درمان شده و امثال روش‌هایی که خیلی‌ها تجربه کرده‌اند و به نتیجه نرسیده‌اند.
هنوز بر این باور هستند که اعتیاد یک بیماری روحی و روانی است که شخص به خاطر لذت‌جویی مواد مصرف می‌کند و اگر سر کار برود یا ازدواج کند درست می‌شود.
ولی در کنگره‌60 واقعاً درمان قطعی اتفاق می‌افتد و تازه این موضوعی است که جناب مهندس می‌فرمایند بیست سال پیش کنگره 60 مسئله درمان اعتیاد را حل کرده و پرونده‌اش را بسته است. باید به اتفاقات جدیدی که دارد در کنگره می‌افتد نگاه کنید.
حالا این مطالب را مطرح می‌کنم که بگویم گل‌ریزانی که در کنگره‌60 اتفاق می‌افتد با گل‌ریزان‌های جاهای دیگر واقعاً فرق می‌کند. چون این پولی که من دارم می‌دهم دارد برای جایی خرج می‌شود که هم انسان‌های مصرف‌کننده در آن درمان می‌شوند و هم در کنارش بسیاری از بیماری‌هایی که لاعلاج محسوب می‌شوند، درمان گردیده و با تحقیقات دقیق آزمایشگاهی اثبات شده و کلّی مقالات در مجلات معتبرِ علمیِ بین‌المللی درباره آن‌ها به چاپ رسیده است.
خود من شاید قبل از آمدن به کنگره یک هزار تومانی دست کسی نمی‌دادم، ولی وقتی آمدم اینجا و دیدم بدون آنکه پولی از من بگیرند، اول مرا با زحمت‌های فراوان به درمان رساندند و بعد تازه به من گفتند که یک همچین جشن گل‌ریزانی هم هست که هر کسی بخواهد می‌تواند در آن سهیم بشود.
چرا ما نمی‌رویم از بیرون بودجه برای خودمان جمع کنیم، مثلاً از استانداری یا شهرداری پول بگیریم؟ چون کنگره‌60 می‌خواهد همیشه روی پای خودش بایستد.
یکی اینکه سازمان‌های مردم‌نهاد وظیفه دارند که یک باری از دوش دولت بردارند نه اینکه خودشان تبدیل به باری بشوند برای دولت. و دوم اینکه اگر از دولت بودجه می‌گرفتیم، الآن مکان شعبه‌هایمان به این خوبی و با امکانات نبود و اختیاری برای مدیریت خودمان نداشتیم.
خدا را شکر الآن اکثر شعبه‌های کنگره‌60 از خودشان زمین و ساختمان دارند. لازم به ذکر است که این شعبه‌ها نیز برای شخص نیست،
حتی برای جناب آقای مهندس نیست، برای کنگره‌60 است، برای همه ما مسافرها است. الآن همه شعبه‌های قم در زمین خودشان هستند و فقط شعبه امین مانده که إن‌شاالله امسال این شعبه نیز با همت دوستان، صاحب زمین می‌شود.
باید این را بدانیم؛ همه ما که این‌همه از کنگره‌60 بهره‌مند شده‌ایم، وظیفه داریم با تمام توانمان در این جشن شکوهمند سهیم بشویم. به نظرم این قشنگ‌ترین کاری است که همگی می‌توانیم در این جشن با یکدیگر رقم بزنیم. اصلاً مهم نیست هرکسی چقدر سهیم می‌شود. قطره‌قطره جمع گردد، وانگهی دریا شود. فقط مهم این است که هر کسی تمام توان خودش را در نظر بگیرد، یک نفر ممکن است تمام دارایی‌اش دو میلیون تومان باشد، وقتی این شخص یک میلیون تومان کمک می‌کند، در واقع نصفی از تمام دارایی‌اش را سهیم شده و این بسیار کار بزرگ و ارزشمندی است، نسب به شخصی که بیست میلیارد تومان توان دارد و فقط صد میلیون تومان سهیم می‌شود. این‌ها چیزهایی است که بین شخص و خدای خودش است.
و یک نکته مهم دیگر این است که من وقتی پولی را می‌بخشم، بدون هیچ‌گونه چشم‌داشتی این کار را انجام دهم، حتی چشم‌داشتی نسبت به خدا هم نداشته باشم و صرفاً با تمام وجود بتوانم ببخشم. و یاد گرفته باشم که در بخشش معامله‌گر نباشم و چشمم دنبال چیزی نباشد.
مانند راهنماها در کنگره که بدون منت به فکر رها شدن رهجوها می‌باشند. در بخشش نیز انسان باید این‌گونه باشد.
در کلام‌الله نیز خداوند فرموده است: "چه کسی است که به من وام نیکو دهد" خداوند که وام نیاز ندارد؛ منظور چیز دیگری است. این مطلب برای من است.
امیدوارم که امروز یک جشن بسیار باشکوه را برگزار کنیم. و این را بگویم کسی که پهلوان می‌شود، هم پولش و هم إذن پرداختش از جایی دیگر صادر شده است، فراموش نکنید که در گل‌ریزان شرکت کردن، پول نمی‌خواهد، بلکه دل بزرگ می‌خواهد، که بچه‌های کنگره همیشه ثابت کرده‌اند دل دریایی دارند.
این جشن با شکوه بر همگی دوستان مبارک.

تایپ:مسافر حسن لژیون دوم
ارسال خبر: مسافر اسماعیل
عکس: مسافر محمد باقر
مرزبان خبری: مسافر محترم علیرضا
تهیه و تنظیم: گروه سایت مسافران امین قم