دلنوشته ای به قلم یک همسفر

«به نام قدرت مطلق الله»

خدا را شاکرو سپاس گزارم که بهترین مسیر زندگی وآموزش را در مسیر زندگی من قرار داد.هر روز که میگذرد من تکرار و تمرین بیشتری برای بالا بردن نقطه تحمل و خوب فکر کردن را می آموزم.یاد میگیرم که با آموزش ویادگیری مطالب ،بیشتر کنار مسافرم باشم و درکش کنم ،تا بتوانم اول آرامش رابه خانه ام برگردانم بعد خانه ام را به یک محیط امن برای بچه هام تبدیل کنم وبا وجود سختی های مسیر بتوانم از آموزش های ناب کنگره استفاده کنم که هیچ کجا این آموزش ها وجود ندارد.من قبل از اینکه بیایم کنگره خیلی ناامید بودم وهیچ آرامشی نداشتم به هر دری می‌زدم تا مسافرم بتواند اعتیادش رو کنار بذاره و حالش خوب بشه؛ ولی هر بار موفق نمی‌شدم ونا امید تر از قبل به زندگی ادامه میدادم واقعا فکر میکردم همه ی درها بروم بسته شده و هیچ راه نجاتی ندارم واعتیاد درمان نداره فقط به خدا توکل می‌کردم و منتظر معجزه از طرف خدا بودم؛ تا اینکه ما با کنگره آشنا شدیم و راه برایمان باز شد. با آموزش هایی که گرفتم متوجه ضد ارزش ها و تاریکی درون خودم شدم. من و مسافرم ده ماه تو این مسیر کنار هم بودیم ومسافرم به خاطر یه سری مسائل نتونست کنگره بیاد و به درمان نرسید ولی این امید را دارد که راه درمانش کنگره است و اینجا می‌تواند به درمان برسد ومن محکم تر از قبل مسیرم رو ادامه دادم وبه امید اینکه با حرکت من راه دوباره برای مسافرم نمایان شود و با دید بهتری به مشکلاتم نگاه می‌کنم. انشالله که مسافرم به زودی میاد و به درمان می‌رسد .

در پایان از آقای مهندس تشکر میکنم که این بستر را برای ما فراهم کردندواز صمیم قلب آرزو می‌کنم مسافر من وتمام مسافر ها به رهایی برسند.آمین

نویسنده : همسفر منیره رهجوی راهنما همسفر سارا (لژیون دوم)
ویراستاری : راهنمای تازه واردین همسفر سمیرا
ویرایش و ارسال : همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر شهره (لژیون اول)
همسفران نمایندگی صالحی 2