نقطه تحمل یعنی ظرفیت

دستور جلسه این هفته «وادی نهم (وقتی نیرویی از کم شروع شود و به درجه بالا و بالاتری برسد، نقطه تحمل پیدا می‌شود) و تأثیر آن‌ روی من و D.sap» است. این وادی همان‌‌گونه که قانون است پیامی برای کسانی دارد که به دنیای تازه قدم می‌گذارد و ما در وادی‌های گذشته اگر به‌درستی کوله‌باری برای خود جمع کرده باشیم، می‌دانیم که در ادامه‌ مسیر نیاز به قدرت مضاعفی داریم. برای این‌که تصمیم گرفته‌ایم به خویش خویشتن توجه کنیم. پیام اول این وادی بسیار پیام زیبایی است؛ مثل تمام پیام‌های کتاب عشق، برای همسفری چون من که هیچ‌گاه به خود یا بهتر بگویم به خویش خویشتن توجهی نمی‌کردم یا اصلاً معنای آن را نمی‌دانستم. تمام وادی‌های کتاب عشق بسیار تا بسیار به ما درک کردن مفاهیم را می‌آموزند و راز‌هایی را می‌شکافد که اگر به‌درستی درک کنیم ما را به آنچه خداوند می‌خواهد، می‌رساند.

در وادی نهم سخن از نقطه تحمل به میان می‌آید و این یعنی ظرفیت. خلقت انسان و قرار دادن قدرت اختیار در انسان یک راز بزرگی است که اگر بتوانیم آن را کشف کنیم و در خود بیابیم می‌توانیم تمام لحظات و آینده خود را بسازیم. همه‌ ما نیکی‌ها و بدی‌هایی در وجودمان است و این‌که کدام در ما پدیدار می‌شود، انتخاب ما است و ما همیشه از پیامبران بیرونی که راه را به ما نشان می‌دادند، شنیدیم و آموختیم؛ اما موضوعی که کمتر به آن توجه شده است وجود پیامبران درونی ما است و این‌که من به‌عنوان یک انسان بتوانم حکم عقل را در قالب فرمانده اجرا کنم و این مطلبی است که باید بیاموزم.

من قبل از کنگره به‌عنوان یک انسان به هیچ‌چیزی توجهی نداشتم و همیشه منتظر معجزه‌ای برای زندگی بودم تا این‌که با کنگره آشنا شدم؛ وقتی وادی‌ها را یکی پس از دیگری آموزش گرفتم، کم‌کم متوجه شدم که درون من پیامبری وجود دارد که می‌تواند من را به خویش، خویشتن برساند. وادی نهم از ابتدای سفر آغاز می‌شود‌؛ چرا‌که من ذره‌ذره به آگاهی می‌رسم و در این‌ صورت ظرفیت من بیشتر می‌شود. از استاد امین بی‌نهایت سپاسگزارم که معنی دانایی، دانایی مؤثر و ظرفیت را به‌خوبی در جزوات جهان‌بینی آموزش دادند. هر چیزی در هستی دارای یک نقطه تحمل است و این در تمام موجودات هستی و هر آنچه است وجود دارد و وقتی این ظرفیت به اتمام برسد رو به نابودی می‌رود. به قول سعدی بزرگ: ابروباد و مه و خورشید و فلک در کارند      تا تونانی به کف آری و به‌غفلت نخوری

تمام هستی برای من انسان ساخته‌شده و به وجود آمده است تا در راهی باشم که پروردگارم خواسته و آن راه تماماً خیر و نیکی است و به من می‌گوید که فرمان قدرت مطلق را انجام بده تا به سعادت برسیم و همواره برای انسان دو راه قرار داده‌شده، یکی راه خیر و نیکی و دیگری راه فسق و فجور و این توانایی در انسان وجود دارد که هرکدام را که می‌خواهد انتخاب کند و در آن قدم بگذارد‌ و عاقبت هر دو مسیر نمایان شده‌ است. بودن در مسیر ارزش‌ها هم سخت است و هم سهل؛ ولی بودن در مسیر ضد ارزش‌ها به‌آسانی اتفاق می‌افتد؛ زیرا پر از جذابیت و ظاهری فریبنده دارد؛ اما درنهایت تباهی و پوچی به ارمغان می‌آورد. خداوند را شاکرم از این‌که من را در مسیر کنگره قرارداد که با این وادی‌ها آشنا شدم و آموزش می‌گیرم و زمانی که انسان در مسیر ضد ارزش‌ها قرار دارد؛ اصلاً متوجه این موضوع نیست و به‌راحتی هرروز در دنیای تاریک خود فرو می‌رود.

این وادی به من می‌آموزد که همان‌گونه که ذره‌‌ذره وارد تاریکی شدید و نقطه تحمل تو در مسیر ضد ارزش‌ها بالا رفته و حالا می‌توانید با آموزش و تمرین در مسیر نور قدم بگذارید؛ فقط کافی است که انتخاب درستی داشته باشید و ذره‌ذره تاریکی‌های درون خود را بشناسید و از آن‌ها فاصله بگیرید و به‌یک‌باره نمی‌شود که وارد روشنایی شد؛ مانند انسان تشنه که اگر یک‌دفعه به او آب بدهید نه‌تنها آب باعث سیراب شدنش نخواهد شد؛ بلکه باعث نابودی او هم می‌تواند شود؛ بنابراین برای بالا رفتن نقطه تحمل باید ذره‌ذره شکل بگیرد و برای پذیرفتن هر چیز باید ظرفیت آن وجود داشته باشد و در غیر این‌ صورت چیزی جز تباهی و ویرانی در پیش نخواهد داشت.

وجود نقطه تحمل خیلی مهم است و علت بسیاری از مشکلات انسان‌ها با یکدیگر و بروز رفتار‌های ناهنجار به دلیل عدم آگاهی و شناخت از خود و نقاط ضعف خود و دیگران است و اگر ما بدانیم ظرفیت و پذیرش انسان‌ها در چه حد و اندازه‌ای است و از آن‌ها فراتر نرویم و در چهارچوب نقطه تحمل آن‌ها حرکت کنیم، می‌توانیم از بروز بسیاری از مشکلات جلوگیری کنیم؛ حتی در مورد مسائل مثبت هم ما باید بدانیم ظرفیت و پذیرش افراد در چه حدی است و گاهی خوبی کردن زمانی که شخص ظرفیت پذیرفتن آن را ندارد؛ باعث ایجاد تخریب می‌شود. این وادی برای این است که با کاربردی کردن مثلث دانایی که همان رسیدن به دانایی مؤثر است، بتوانیم در مسیر ارزش‌ها حرکت کنیم و ذره‌ذره ضد ارزش‌ها را از خود دور کرده و با تکرار منظم مسائل مثبت در طول زمان نقطه تحمل را بالابرده و بتوانیم پذیرای تمام خوبی‌های هستی باشیم.

همواره به یاد داشته باشیم که اگر مشکل و مسئله‌ای یا هر چیز بد در مسیر ما قرار می‌گیرد؛ برای تکامل ما بوده که در مسیر زندگی ما قرارگرفته تا بتوانیم خود را بسازیم و به خویش خویشتن نزدیک و نزدیک‌تر شویم. تمام تلاش ما در هر جهتی به سمت خود ما برمی‌گردد و خود درجایی قرار می‌گیریم که باید باشیم و این معنای عدالتی است که بیان‌شده. امیدوارم که با آموزش‌های کنگره به تفکر درستی برسیم و ظرفیت و دانایی خود را بالابرده و بتوانیم باحال خوش و سلامت به سرمنزل مقصود برسیم و سعادت و خوشبختی را درک کنیم. از آقای مهندس و خانواده محترمشان بی‌نهایت سپاسگزارم که در این مسیر ما را راهنمایی می‌کنند و با در اختیار قرار دادن دانش‌های کشف‌شده مثل D.sap از درد و رنج ما می‌کاهد.

تجربه‌ای که من از D.sap داشتم مربوط به سه سال پیش است؛ وقتی‌که دختر کوچک من دچار دل‌درد‌های شدیدی می‌شد به دکتر مراجعه می‌کردیم و به ما می‌گفتند که دختر شما دچار التهاب روده شده و دارو‌های شیمیایی به‌طور موقت از درد او کم می‌کرد تا این‌که با مصرف داروی D.sap به مدت بیست‌ویک روز با آب رقیق‌شده که هر شب به دخترم می‌دادم، دل‌درد او کم شد و خدا را شکر بعد از دو سه دوره استفاده کردن مشکل برطرف شد و این هم یکی دیگر از معجزات کنگره برای ما بود. الهی که همیشه سایه آقای مهندس مستدام و تنشان سلامت و در کنار خانواده بهترین‌های هستی نصیبشان باشد.

نویسنده: راهنما همسفر نسرین (لژیون دهم)
تایپ: همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر نسرین (لژیون دهم)
ویراستاری و ارسال: همسفر ملیکا رهجوی راهنما همسفر مهناز (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی ابن‌سینا