بگذار و بگذر!

جلسه چهارم از دور یازدهم از سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره 60 نمایندگی وکیلی با استادی دیده‌بان محترم مسافر علیرضا زرکش، نگهبانی مسافر علی محمد و دبیری مسافر حجت با دستور جلسه  "D,sap"در روز پنجشنبه سوم آبان ماه 1403 ساعت 16 آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
خیلی خوشحالم که در جمع شما  در این نمایندگی هستم. امیدوارم با کمک هم بتوانیم جلسه خوبی برگزار کنیم.
دستورجلسه D.SAP هست که بسیار مهم است. وقتی مسئله ای در کنگره۶۰ به عنوان دستور جلسه انتخاب می‌شود یعنی از اهمیت بالایی برخوردار است. دی سپ  با سرکه متفاوت است چون  «فهمش» با سرکه متفاوت است و  «تغییر، تبدیل، ترخیص» درش اتفاق می‌افتد.
درخت سیب آنقدر توانمند است که می‌تواند تمام عناصر زمین را جذب کند و بصورت میوه‌اش که همان  بخششِ درخت سیب هست را در اختیار انسان‌ها قرار بدهد. روی سیب توسط آقای مهندس و استاد امین یک فرآیند یکساله انجام می‌گیرد تا دی سپ بدست بیاید.بدن انسان بسیار هوشمند است و موادی روی آن تاثیر می‌گذارند که فهمیده باشند. الان سال‌هاست که از تولید دی سپ می‌گذرد و زمان قضاوت می‌کند که دی سپ چه تاثیراتی بر بدن انسان می‌گذارد.
اصولاً انسانها دنبال آرامش هستند و زمانی آرام خواهند گرفت که خدمت کنند. هر چیزی یک رمز و رازی دارد انسان یک مخلوق است که باید حرکت کند تا به خالق تبدیل شود و این یک سیر تکاملی است و هرچه بیشتر تزکیه و پالایش کند آرام تر خواهد شد و این یک حقیقت است که باید کشف کنیم حقیقتی که هر کسی نمی‌تواند قبولش کند.
ما می‌بینیم که هستی و زمین و زمان چگونه به یکدیگر خدمت می‌کنند و اگر ما در همین راستا خدمت کنیم می‌توانیم آرام و قرار بگیریم. ما در سفر اول به خودمان خدمت می‌کنیم تا جسم ما آرام بگیرد اما هنوز خواسته های نامعقول زیادی وجود دارند که باید اصلاح شوند و این اصلاح نمی‌شود مگر با یادگیری. اصولاً انسان ها از «کلمه و کلمات» یاد می‌گیرند بنابراین باید «کلمات» را درک کنیم.
وقتی گفته می‌شود ببخش، بگذر، عفو کن، بخشنده باش و هنگامی که ببخشیم، بگذریم، و رد شویم آن موقع کلمات را درک کرده‌ایم و آن موقع هست که کلمه به ما رُخ نشان خواهد داد و زمانی این اتفاق خواهد افتاد که صاحب بخشش باشیم. انسان‌ها باید یاد بگیرند که از آن چیزی که فکر می‌کنند مال خودشان است و از مال‌شان ببخشند و فقط در این شرایط است که از بودن خودشان راضی هستند و احساس شادی می‌کنند زیرا از نتیجه این بخشش دیگران هم شاد شده‌اند.
در هفته گلریزان اعضاء اعداد و ارقامی را که می‌توانند ببخشند اعلام می‌کنند و این «شادکردن، شادبودن و رضایت‌مندی» را تجربه خواهند کرد چون وقتی تو به «هستی و دیگران» اهمیت بدهی «هستی و دیگران» هم به تو اهمیت خواهند داد.
مخاطب انسان‌ها خودشان هستند چون خدای خودشان هستند. ما باید با خودمان و خدای خودمان درست رفتار کنیم تا به نتیجه درستی برسیم.
سفر دوم هم سخت است هم سهل و سختی آن اینست که یاد بگیریم بخشی از «وجود ما» مال خودمان نیست بلکه مال هستی است و به محض اینکه عمل می‌کنیم هستی هم عکس‌العمل نشان خواهد داد که همان رضایت‌مندی ماست.
با وجود این شرایط هنگام ترک «زمین و زمان» آرام خواهیم بود زیرا محصول داریم و محصول انسان‌ها بخشش‌شان است که می‌گذارند و می‌روند و همان است که بعداً به سراغ‌شان خواهد آمد.



پیاده سازی و عکاسی مسافر علی لژیون هفتم