صورت مسئله اعتیاد مقاله‌ای است که توسط آقای مهندس حسین دژاکام در اولین کنگره سراسری پزشکی، راهکارهای اعتیاد در سال ۱۳۷۸ نوشته و پذیرفته شد. این مقاله صورت مسئله اعتیاد را به صورت ساده تشریح می‌کند و بررسی می‌شود که انجام و درمان یا ترک اعتیاد مواد مخدر از نظر جسمی و فیزیولوژی در کوتاه‌مدت امکان‌پذیر نمی‌باشد و روش‌های متداول امروزی برای ترک اعتیاد صحیح نیستند. کنگره ۶۰ اعتقاد دارد که در کنار بازسازی جسم، بایستی روان و جهان‌بینی فرد مصرف کننده نیز تغییر پیدا کند. در این مقاله، صورت مسئله اعتیاد فقط در مقوله جسم و فیزیولوژی انسان در دو بخش تحت عنوان عکس‌العمل‌ها یا اختلالات آشکار و پنهان جسم انسان به طور خلاصه مورد بررسی قرار گرفته است.
در مرحله عکس‌العمل‌های آشکار مسئله روشن می‌باشد؛ اما در مرحله اختلالات پنهان به دلیل اختلال در تولید مواد شبه‌افیونی بدن انسان، قضیه فرق می‌کند. طول درمان در این مرحله حدود ۱۱ ماه می‌باشد که پس از این مدت مشکلاتی مانند بی‌خوابی، پرش عضلات، گریه کردن، عدم میل به زندگی رو به تعادل می‌رود. هر زمان شخص مصرف‌کننده مواد مخدر به هر دلیلی مصرف مواد خود را قطع کند یا به او نرسد، عکس‌العمل‌های شدیدی در او ظاهر می‌شود که نقطه کور درمان امروزی در آن نهفته است. بسته به نوع مواد مصرفی، تعداد و دفعات مصرف در ۲۴ ساعت به اوج خود می‌رسد که شامل عرق کردن، اسهال، گرفتگی عضلات در پاها و گردن، عطسه و آبریزش از بینی را می‌توان اشاره کرد. با وجود این عوارض اگر از دارو هم استفاده نشود مکانیزم بدن حداکثر پس از دو هفته به حداقل خود می‌رسد؛ ولی باز ادامه دارد.
این مشکلات هیچکدام در پله اول منشأ یا علت روانی ندارند و به دلیل این‌که ریشه وجود این اختلالات ضعیف شدن سیستم ضددرد بدن انسان و عدم تولید یا بازدهی نامناسب سیستم‌های تولید مواد شبه‌افیونی و شبه‌مرفینی جسم انسان است. برای معالجه بایستی این سیستم‌ها به آرامی کار خود را شروع کنند و اگر از داروهای عادت‌آور و مخرب استفاده شود باعث نابودی چشمه‌های درون بدن خواهد شد. در صورت برنامه‌ریزی صحیح برای ترمیم این سیستم تجربه نشانه داده است که می‌توان با طی مسافت زمانی حدود ۱۱ ماه به ۹۰ درصد تعادل از نظر جسمی برسیم. با تعادل جسم، روان هم به تعادل می‌رسد، ۱۰ درصد باقی هم در طول زمان حل می‌شود؛ البته مشکل جهان‌بینی یا نگرش فرد نسبت به خود و جهان پیرامون هنوز به قدرت خود باقی است و اگر این مشکلات هم حل نشود با برطرف شدن کلیه مشکلات جسم و روان دوباره شخص به اعتیاد برمی‌گردد.
برای درمان و معالجه فرد معتاد بایستی سه پارامتر را در انسان مورد توجه قرار بدهیم که هر سه پارامتر بایستی هم‌زمان و به موازات هم جلو برود و اگر یکی از این مؤلفه‌ها ناقص باشد، مشکل فرد معتاد حل نخواهد شد. در نتیجه درمان هم صورت نگرفته است. سه مؤلفه عبارتند از جسم، روان و جهان‌بینی. مصرف‌کنندگان مواد مخدر از نظر مصرف به سه گروه تقسیم می‌شوند:
الف) گروه نامزدهای اعتیاد؛ کسانی هستند که از مواد مخدر به صورت تفریحی استفاده می‌کنند. این افراد مصرف‌کنندگان آینده خواهند بود. راه حل پیشگیری در مورد این افراد، بایستی از نظر اطلاع، شناخت و آگاهی، محاسن و معایب اعتیاد را برای آن‌ها بشکافیم.
ب) مصرف‌کنندگانی که از اعتیاد خود خرسند هستند؛ این گروه در اوایل کار هستند و اعتیاد برای این اشخاص کار انجام می‌دهد. راه‌حل در مورد این افراد به این شکل می‌باشد که بایستی از نظر اندیشه نقطه تفکری در آن‌ها به وجود آوریم تا برای درمان خود اقدام نمایند.
ج) افرادی که خواستار ترک اعتیاد خود می‌باشند و از اعتیاد خود در رنج دائم به سر می‌برند و هر چه تلاش می‌کنند راهی برای درمان خود نمی‌یابند؛ این افراد همان گروهی هستند که جویای کمک ما می‌باشند.
مصرف کنندگان خواستار رهایی نیز به سه گروه تقسیم می‌شوند. مصرف‌کنندگان شاغل به افرادی گفته می‌شود که به کار مشغول هستند، برای این گروه درمان، به طریق درمان ویژه پیشنهاد می‌شود؛ چون در اثر ترک سریع قادر به انجام کارهای خود نیستند. مصرف‌کنندگان بیکار، برای درمان این گروه می‌توان از ترک سریع با دارو یا بدون دارو با استفاده از مواد، مرحله اول را طی نمایند و می‌توانند از درمان تدریجی نیز استفاده نمایند؛ البته به اوضاع و احوال و شرایط فرد بستگی دارد. مصرف‌کنندگان آخر خطی به گروهی از افراد گفته می‌شود که همه چیز خود را از دست داده‌اند. این گروه به مراکز ویژه هدایت می‌شوند و حداقل تا یک سال به آن‌ها هیچ مسئولیتی واگذار نخواهد شد.
انسان‌ها در طول زندگی با مسائل و مشکلات زیادی روبه‌رو می‌شوند و بایستی یک صورت مسئله از آن موضوع مطرح کنند تا بتوانند آن را حل نمایند. جامع‌ترین و کامل‌ترین تعریف برای بیماری اعتیاد، مسئله جایگزینی مواد مخدر بیرونی به جای مخدرهای طبیعی بدن می‌باشد که باعث می‌شود تولید مواد شبه‌افیونی بدن از کار بیفتد و دچار اختلال گردد و به سادگی هم راه‌انداری نخواهد شد؛ وقتی این سبستم دچار مشکل گردد بدن از تعادل خارج می‌شود و تفکرات و خلق‌وخوی شخص تغییر می‌یابد و دیگر امیدی به زندگی نخواهد داشت و دچار یک‌سری علائم از جمله اسهال، عطسه، بی‌خوابی و ... می‌شود. به همین دلیل مسافر من بعد از چندین بار ترک سقوط آزاد مجددا به مواد روی آورد و با مصرف نکردن مواد باعث شد که تخریب بسیار زیادی به جسم خود وارد نماید و از تعادل لازم برخوردار نبود؛ زیرا در آن زمان صورت مسئله اعتیاد برای ما گشوده نشده بود که چرا شخصی به مواد گرایش پیدا می‌کند و یا چرا پس از چندین بار مصرف دیگر قادر به مصرف نکردن مواد نیست. جواب سوالات خود را بعد از ورود به کنگره دریافت نمودم و در کنگره آموزس گرفتم که مصرف‌کننده بیمار است و مواد شبه‌افیونی بدن او به دلیل استفاده از مواد مخدر از کار افتاده است.
زمانی‌که آقای مهندس صورت مسئله اعتیاد را شکافتند و خودشان بعد از ۱۱ ماه با روش DST اقدام به درمان خودشان نمودند، ایشان ۱۷سال سابقه اعتیاد داشتند و مطرح نمودند که فرد مصرف‌کننده را مار نگزیده که سم زدایی شود، اعتیاد مسمومیت مزمن نیست؛ بلکه جایگزینی مزمن می‌باشد. امروزه با روش DST چندین هزار نفر که مصرف‌کننده انواع مواد مخدر بوده‌اند توانستند به درمان برسند و بهترین، کامل‌ترین و سالم‌ترین روش درمان اعتیاد می‌باشد. با سپاس فراوان از آقای مهندس برای کشف صورت مسئله اعتیاد که جان بسیاری از خانواده‌ها را نجات دادند.
نویسنده: راهنما همسفر لیلا (لژیون یازدهم)
تایپ: همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر اشرف (لژیون هشتم)
عکاس خبری، ویراستاری و ارسال: همسفر ملیکا رهجوی راهنما همسفر مهناز (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی ابن‌سینا
- تعداد بازدید از این مطلب :
100