نهال تازه کشت، میوه و سایه نخواهد داد.

جلسه ششم از دوره دوازدهم از کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره‌۶۰ نمایندگی قیدار با دستور جلسه "هفته درخت‌کاری" با استادی مسافر نجم‌الدین و نگهبانی موقت مسافر محمدعلی و دبیری موقت مسافر ناصر در روز یکشنبه مورخه ۱۴۰۱/۱۲/۱۶ و در ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود

خلاصه سخنان استاد

سلام دوستان نجم‌الدین هستم یک مسافر. از نگهبان محترم آقای محمد علی تشکر می‌کنم که مسئولیت و اداره جلسه را به من واگذار کردند تا خدمت کنم. از ایجنت محترم و لژیون مرزبانی تشکر می‌کنم که اجازه دادند در این جایگاه خدمت کنم و آموزش ببینم.
اما در مورد دستور جلسه این هفته که درختکاری است. در این هفته اعضای کنگره، کسانی که به رهایی رسیده‌اند و سفر دوم خود را شروع کرده‌اند، می‌توانند در روز درختکاری شرکت کنند. مشروط بر اینکه یا رهایی سیگار داشته باشند یا مسافر درمان سیگار باشند.
درختکاری یک سنت حسنه است که کار بسیار خوب و نیکویی است. حتی از بزرگتر های خود  همیشه می‌شنویم که می‌گویند: هر کاری که می‌کنید حداقل در سال یک درخت بکارید یا اینکه هر خانه‌ای که می‌سازید حداقل یک درخت در حیات یا جلوی در خود بکارید.
کاشت درخت کمک زیادی می‌کند به آلودگی هوا و محیط زیست، در کنگره شصت هم هر ساله این کار را انجام می‌دهند و هر کسی که شرایطش را داشته باشند در این جشن شرکت می‌کنند و یک درخت می‌کارند. ولی درخت را به حال خود رها نمی‌کنند. ما لژیون‌های آبیاری داریم، لژیون‌های رسیدگی به این درختان را داریم. درختی که می‌کاریم باید به آن رسیدگی کنیم تا بتوانیم نتیجه این را ببینیم. از سایه و میوه آن بتوانیم استفاده کنیم.
اما این دستور جلسه‌ها باید یک چیزی به من آموزش بدهد، من باید یک چیزی از این‌ها یاد بگیرم.

خداوند همه چیز را در طبیعت قرار داده است. من باید از طبیعت الگو برداری کنم. درخت یک الگوی خوبی است و اگر بخواهیم به درخت نگاه کنیم درختی که من در این سال می‌کارم، امسال به من میوه نمی‌دهد، امسال نمی‌توانم من از سایه آن استفاده کنم. حداقل ده سال یا پانزده سال زمان می‌برد تا این درخت به مرحله‌ای برسد که من بتوانم از آن استفاده کنم. اگر درخت میوه باشد باید آن را به موقع آبیاری کنم، به موقع کود آن را بدهیم. اگر آبیاری درخت به موقع نباشد این درخت نمی‌تواند میوه خود را نگه دارد. زمان که درخت شکوفه می‌دهد اگر به آن آب بدهیم این درخت نمی‌تواند میوه خود را نگه دارد و تمام شکوفه‌های خود را می‌ریزد. یعنی همه چیز باید به موقع باشد. حرص درخت باید به موقع باشد، اگر یک شاخه درخت اشتباه بریده شود این درخت پنج سال میوه نمی‌دهد، ده سال میوه نمی‌دهد. درخت سیب که در سال حداقل صد و پنجاه کیلو میوه می‌دهد اگر اشتباه حرص شود، پنج سال نمی‌تواند میوه بدهد.
زمان می‌برد تا اینکه پنج سال این درخت را اصلاح کنید، تربیت کنید، تا بتواند دوباره به بار بنشیند. انسان هم دقیقا این‌گونه است. انسان هم باید تربیت شود، باید همه چیز به موقع باشد. من زمانی که وارد کنگره می‌شوم، دقیقاً مثل درختی هستم که کاشته می‌شود. نیاز به آموزش و مراقبت دارم تا بتوانم داروی خود را به موقع مصرف کنم و بتوانم نتیجه این کار را بعد از یک سال ببینم و به سفر دوم برسم. زمانی که یک درخت را می‌کاریم، اگر مراقبت نکنیم، حرص نکنیم، آبیاری نکنیم، این درخت دو ماه دیگر خشک خواهد شد. ولی زمانی که به این درخت رسیدگی شود، آبیاری شود بعد از چند سال نتیجه این کار را خواهیم دید. این درخت را هم نیازی نیست کسی تعریف کند که این درخت خوبی است یا میوه خوبی دارد. وقتی درخت به خوبی بزرگ شده باشد خود را نشان خواهد داد، خودش از باغ بیرون خواهد زد و همه خواهند دید که سایه دارد و میوه‌های آن را هم خواهند دید. در کنگره هم یک سفر اولی که آموزش می‌بیند و به رهایی می‌رسد نیازی نیست کسی تعریف کند، چون خود او نشان خواهد داد. انسانی هم که در زندگی موفق باشد نیازی به تعریف هیچ کسی ندارد.

ضبط صدا و تایپ: مسافر ابوذر، رهجوی لژیون چهارم

تنظیم و ارسال گزارش: مسافر یداله، مرزبان خبری