دهمین جلسه از دوره سوم سری کارگاههای آموزشی- خصوصی خانمهای مسافر، نمایندگی شیروان مشهد، با استادی مسافر ناهید، نگهبانی مسافر فاطمه و دبیری موقت مسافر نجمة، با دستور جلسه "وادی پنجم و تاثیر آن روی من" روز چهارشنبه ۵ مرداد ۱۴۰۱ راس ساعت ۱۱:۳۰ آغاز به کار نمود.
سخنان استاد:
سلام دوستان ناهید هستم یک مسافر.
خیلی خوشحالم که دوباره در این جایگاه قرار گرفتم. دستور جلسه این هفته "وادی پنجم و تاثیر آن روی من" است؛ "در جهان ما تفکر قدرت مطلق حل نیست، توام با رفتن و رسیدن آن را کامل مینماید".
ما در کنگره ۱۴ وادی داریم که به عنوان ۱۴ قانون در زندگی ما بهکار برده میشود. اگر میخواهیم در زندگی آرامش داشته باشیم، باید این قوانین را اجرایی کنیم.
در وادی اول تفکر را یاد گرفتیم، در وادی دوم ناامیدی را در خودمان از بین بردیم، در وادی سوم فهمیدیم که هیچ کس بهجز خودمان به ما کمک نمیکند، حتی پدر و مادر ممکن است جایی کم بیاورند. گاهی وقتی توقع از دیگران را در خودمان از بین میبریم، انتظار داریم خداوند به ما کمک کند. ولی در وادی چهارم میفهمیم اینطور نیست و نباید مسئولیت کارهایمان را به خداوند واگذار کنیم.
حال در وادی پنجم میآموزیم که تفکر کردن به تنهایی کاری انجام نمیدهد، باید حرکت کنیم، و تا حرکت نکنیم هیچ اتفاق مثبتی در زندگی ما نخواهد افتاد. اگر بخواهیم زندگی آرامی داشته باشیم، باید تفکراتمان را به مرحله اجرا برسانیم.
در این وادی جناب مهندس در مورد جهانها صحبت میکنند و میگویند؛ ما در سه جهان زندگی میکنیم؛ یکی جهان خاکی که در آن حضور داریم، دیگری جهان خواب، و جهان دیگر، جهان ذهنی.
جهان ذهنی به من کمک میکند هرآنچه میخواهم، در ذهنم تصور و خلق کنم. مثل خوردن یک ساندویچ. اما اگر حرکت نکنم و به یک ساندویچفروشی نروم، نمیتوانم لذت خوردن ساندویچ خوردن را بچشم.
تنها راه برای تمیز کردن یک آب کثیف و آلوده، تصفیه آن است. در مورد انسان نیز همینطور است. برای متعادل شدن، تنها راه تزکیه و پالایش است و هیچ راه دیگری وجود ندارد. برای تزکیه کردن، باید از ضد ارزشها دور شویم و به طرف ارزشها حرکت کنیم. کمتر کسی است که نداند ضد ارزشها چهچیزهایی هستند؛ دروغ گفتن، غیبت کردن، تجسس کردن، قضاوت کردن و... اینها باعث میشوند ما حال خوش نداشته باشیم.
ولی این تغییرات یک شبه اتفاق نمیافتد، تزکیه باید به تدریج و آرام آرام انجام شود. آن وقت است که به یک انسان متعادل تبدیل میشویم.
دومین موضوعی که در این وادی به ما آموزش داده شده، خودادری کردن است. یعنی باید از درست بودن کاری که میخواهیم انجام بدهیم، مطمئن باشیم.
نکته دیگر قناعت کردن است؛ باید با درس گرفتن از طبیعت و هستی، قناعت را بیاموزیم، و با کمترین امکانات، بهترین زندگی و بیشترین آرامش را داشته باشیم.
باید صبور باشیم. وقتی وارد کنگره میشویم، به ما میگویند باید ۱۱ماه صبر کنی و حرکت داشته باشی تا سفرت تمام شود. نباید بیصبری و عجله کنیم. صبر کردن یعنی تحمل کردن مشکلات همراه با آرامش و تلاش.
همیشه باید در زندگی پسانداز داشته باشیم. کسی که پول ندارد و دستش خالیست، بایدکمکم پسانداز کردن را بیاموزد. شخصی که ثروت دارد، نیازی به پسانداز ندارد.
در نهایت باید در صراط حرکت کنیم، به خداوند توکل داشته باشیم، راضی به رضای خداوند و تسلیم در مقابل خواستههای او باشیم.
تایپ: مسافر نجمه- نمایندگی شیروان
ویرایش: مسافر ناهید- نمایندگی شیروان
بازبینی: مسافر خاطره
عکس :گروه عکاسی نمایندگی شیروان
ارسال: مسافر مهرانا
- تعداد بازدید از این مطلب :
473