نهمین جلسه از دوره بیستم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره 60؛ نمایندگی لوئی پاستور با استادی مسافر محترم مهیار، نگهبانی مسافر محترم محمدرضا و دبیری مسافر محترم بابک، با دستور جلسه «قضاوت، جهالت» چهارشنبه 22تیرماه 1401 ساعت 17 آغاز به کار نمود.
سخنان استاد:
خداوند منان را شکر می‌کنم برای قرار دادن من در این مسیر، قضاوت به معنای داوری و حکم کردن است و ازنظر من خیلی کار ضد ارزشی نیست چون خداوند آن را به‌صورت بالقوه درون انسان قرارداده است. قضاوت کردن گاهی لازم است، مثلاً من اگر می‌خواهم ازدواج و یا شراکت کاری کنم باید آن افراد را قضاوت کنم تا انتخاب اشتباهی نداشته باشم. قضاوت کردن وقتی ضد ارزشی می‌شود که از روی جهالت و نادانی باشد برای اینکه بفهمیم چه زمانی داریم از روی جهالت قضاوت می‌کنیم اول باید از خودمان بپرسیم که اصلاً قضاوت چطور صورت می‌گیرد یا ما چه زمانی دیگران را قضاوت می‌کنیم؟
اولین پارامتری که برای قضاوت کردن لازم است تجسس کردن است و پس از کسب اطلاعات، قضاوت کردن صورت می‌گیرد. این پروسه زمانی اتفاق می‌افتد که من دوربین‌هایم روی خودم نباشد، کاری برای انجام دادن نداشته باشم و بیکار باشم.
پس من باید برای خودم وقت بیشتری بگذارم تا کمتر در زندگی دیگران تجسس کنم. قضاوت زمانی کاملاً غلط می‌شود که من آن‌طوری که دوست دارم قضاوت کنم نه آن‌طوری که واقعاً هست. من برای قضاوت نکردن اول باید ضعف‌ها، تاریکی‌ها و مشکلات درون خودم را ببینم و تمرکزم روی تزکیه و پالایش خودم باشد.
اکثر افرادی که قضاوت می‌کنند در حال سکون هستند و در کارهایشان عملکرد مثبتی ندارند. آقای مهندس می‌گویند نیروهای منفی مثل دسته مافیا می‌مانند من برای اینکه قضاوت کنم اول باید تجسس کنم، بعد قضاوت کنم و سپس نزد نفر دیگری آن را بیان می‌کنم که غیبت کردن نامیده می‌شود. پس همه این‌ها به هم متصل هستند .من در کنگره یاد گرفتم که ضعف‌های خودم را آرام‌آرام برطرف کنم و تبدیل به انسان بهتری شوم.
از اینکه به صحبت‌هایم گوش کردید سپاسگزارم.
لژیون ویلیام وایت
لژیون امتحان
عکس و صوت: مسافر محمود
خلاصه‌نویسی و تایپ: مسافر کاوه
ارسال مطلب: مسافر بابک
- تعداد بازدید از این مطلب :
378