English Version
English

در کنگره متوجه شدم که تمام مسولیت زندگیم بر دوش خودم است

در کنگره متوجه شدم که تمام مسولیت زندگیم بر دوش خودم است

جلسه پنجم از دوره دوم جلسات ویلیام وایت (درمان اعتیاد به مصرف سیگار به روش DST) نمایندگی پارک فدک به نگهبانی مسافر مهدی، استادی کمک راهنمای محترم مسافر علی رضا و دبیری مسافر علی با دستور جلسه  "وادی چهارم و تاثیر آن روی من" مورخ 10 تیر ۱۴۰۱، رأس ساعت ۸ صبح   آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد

سلام دوستان علیرضا هستم یک مسافر خدا شکر میکنم در این جایگاه هستم و آموزش می‌بینم از مرزبانی پارک فدک تشکر میکنم این بستر را فراهم‌ می‌کنند و زحمت می‌کشند واز ایجنت محترم پارک تشکر وقدردانی میکنم  که لژیون ویلیام را در پارک برگزار می‌شود و ما استفاده می‌کنیم وهمچنین تولد یک سالگی مرزبان محترم پارک آقا مهدی را تبریک می‌گوییم به خودش و راهنمای محترم آقای مهدی و به آقا امید ایجنت پارک انشالله که این تولد ها پر تکرار و مستدام باشد.
دستور جلسه وادی چهارم که میگوید در مسائل حیاتی به خداوند مسئوليت دادن ،یعنی سلب مسئوليت از خویشتن است.
مثل این است که برای ساختن یک ساختمان به یک فندانسیون محکم ،قوی و پایدار نیاز داریم این وادی ها هم برای من علیرضا که می‌خواهم از اهریمن مواد و آنتی ايکس سیگار رها بشوم نیاز این است که این وادی ها را در زندگی عملی کنم و یکی از مهمترین وظایف من این که اول تیتر چهارده وادی را یاد بگیرم و بعد آنها را در جای مناسب استفاده کنم  و در زندگی بکار بگیرم ابتدا وادی تفکر را پشت سر می‌گذاریم و بعد به وادی امید می‌رسیم که باید امیدوار باشیم وادی،سوم هم که هیچ کس بیشتر از خودم به خودم فکر نمیکنه و وادی چهارم که باید بدانم که چه مقدار من در مقابل جسم خود مسئوليت دارم جایگاه خودم را بدانم و در کجا هستم و جایگاه خداوند را در نظر بگیرم تا کارهایم را درست انجام بدهم.
من قبل از اینکه وارد کنگره بشوم فکر میکردم فقط توکل به تنهایی کافی است در زندگی هر کجا با مشکلی مواجه میشدم کاری انجام نمی دادم و فقط می گفتم خدایا به  تو توکل میکنم چون قضیه را اشتباه گرفته بودم جایگاه خداوند را و خیلی وقتها از صبح که بیدار می‌شدم فکر میکردم باید خواسته و دستوراتی به خداوند بدهم که این کار را بکن و آن کار را نکن و به خداوند برنامه میدادم.
و فکر میکردم که خداوند نشسته تا برنامه‌های من را اجرا کنند که وقتی وارد کنگره شدم متوجه شدم اول باید خود و جایگاه خودم را بشناسم و از دروازه خودم عبور کنم تا به خداوند برسم هر کس در مورد خداوند یک نگرشي و برداشتي دارد فرقی نمی‌کند وبرداشت ها متفاوت هست درست است که خداوند القا افکار ما را می‌رساند و خداوند یاری رسان ما است به شرطی که من حداقل کاری که میکنم باید در مسیر صراط مستقیم باشم ،در وادی چهارم راز و نیاز ما مورد قبول قدرت مطلق یا خداوند قرا میگیرد که من علیرضا در صراط مستقیم و در مسیر درست باشم اگر در مسیر درست نباشم این شدنی نیست این را هم باید بدانم تو این زندگی حیاتی که دارم زندگی می‌کنم ابتدا باید به تلاش و کوشش خودم تکیه کنم اگر تلاش نکنم اگر کوشش نکنم و افکارم ،افکار درستی نباشه چگونه انتظار دارم زندگی ام درست باشد. ممنونم از اینکه به صحبت های بنده گوش کردید.

جلسه هماهنگی ایجنت با مرزبانان نمایندگی فدک

تایپ:مسافر محمد(لژیون دوم)

عکاس:مسافر محمد(لژیون دوم)

ارسال خبر:مسافر جلال(لژیون یکم)

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .