برای آشنایی بیشتر با صور پنهان، با نفس آشنا می‌شویم

جلسه هفتم از دوره سوم  کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰؛ نمایندگی امامقلی خان؛ به استادی  مسافر مهران، نگهبانی مسافر مهدی و دبیری مسافر مصطفی با دستور جلسه "وادی چهارم وتأثیر آن روی من" پنجم تیرماه ۱۴۰۱ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.               

سخنان استاد:
سلام دوستان، مهران هستم، یک مسافر.
دستور جلسه امروز در مورد وادی چهارم می باشد. پیام وادی چهارم می‌فرماید که: در مسائل حیاتی، به خداوند سپردن، یعنی سلب مسئولیت از خویش؛ اما قبل از صحبت در مورد وادی چهارم ابتدا لازم است که راجع به وادی‌های پیشین صحبت نماییم زیرا وادی‌ها به ترتیب و سلسه‌وار به یکدیگر مربوط می‌باشند.
در وادی اول: ((با تفکر، ساختارها آغاز می‌گردد، بدون تفکر، آنچه هست روبه‌زوال می‌رود.)) با تفکر آشنا می‌شویم و می‌آموزیم که هنگام تفکر باید خودمان را در محیطی آرام و مناسب این عمل قرار دهیم و تفکر را با بالاترین توان ذهنی و عقلی وجودمان انجام دهیم.
وادی دوم: ((هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد، هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.)) ارتباط مستقیمی با مسئله امیدواری و ناامیدی دارد و می‌خواهد این موضوع را به، ما مسافران بیاموزد که نباید ناامید باشیم، زیرا در هنگام مصرف و قبل از ورودمان به کنگره، در بیشتر وقت‌ها انسان‌هایی ناامید بودیم.
وادی سوم: ((باید دانست، هیچ موجودی، به میزان خود انسان، به خویشتن، خویش فکر نمی‌کند.)) ارتباط بیشتری با وادی چهارم دارد زیرا که این وادی قصد آموزش این موضوع را به ما، مسافران دارد که هیچ نفسی مسئولیت نفس دیگری را به گردن نخواهد داشت.
بعد از مطالعه سر تیتر وادی‌های پیشین به وادی چهارم می رسیم. این وادی، ابتدا به ما می‌آموزد که باید مسئولیت، کارهایی را که در زندگی انجام داده‌ایم بپذیریم و از زیر بار آن‌ها شانه خالی نکنیم، زیرا که پذیرفتن، مسئولیت کارهای ضد ارزشی‌مان و حل مشکلاتی که از انجام آن‌ها برایمان پیش‌آمده است، باعث ارتقاء روحمان می‌شود.
ما، قبل از ورود به کنگره و در زمان مصرف به‌طور دائم از پذیرفتن مسئولیت کارهای ضد ارزشی‌مان شانه خالی می‌کردیم و از مشکلاتی که نتایج این اعمال، برایمان پیش می‌آوردند فرار می‌کردیم؛ اما در این وادی با گریزگاه‌هایی که از طریق آن‌ها از مسئولیت‌ها و مشکلاتمان فرار می‌کردیم آشنا می‌شویم برای مثال می‌آموزیم که نباید از نیروهای مافوق انتظار حل مشکلاتی را که با دستان خودمان به وجود آورده‌ایم، داشته باشیم زیرا که نیروهای مافوق فرمان‌بردار، ما نیستند و این نیروها، تنها در صورت حرکت صحیح مان از طریق القا و احیا به یاری‌مان خواهند آمد.
در ادامه وادی، ما می‌آموزیم که برای شناختن نیروهای مافوق باید خودمان را بشناسیم.

وجود ما از دو قسمت صور آشکار و پنهان تشکیل گشته است که صور آشکار همان جسممان می‌باشد و صور پنهان وجودمان شامل قسمت‌هایی چون: نفس، روح، آرشیو و... می‌باشند.
برای آشنا شدن بیشتر با صور پنهان، در این وادی با نفس آشنا می‌شویم. نفس، آن چیزی است که در ظاهر و باطن تعیین موجودیت می‌کند و نشانه آن، خواسته داشتن است. در ادامه وادی می‌آموزیم که نفس وجودمان سه مرحله دارد که این مراحل شامل نفس اماره، نفس لوامه نفس مطمئنه می‌باشند.
هنگامی‌که نفس در مرحله اماره یا امر کننده قرار دارد، در پایین‌ترین مرتبه خود می‌باشد و در این مرحله به‌درستی و نادرستی خواسته‌هایی که دارد و عواقب این خواسته توجه نمی‌نماید. مرحله بعدی نفس لوامه است که نفس سرزنشگر می‌باشد و با بالاتر رفتن دانایی‌فرد نفس اماره تبدیل به نفس لوامه می‌شود. این نفس در صورت انجام کار ضد ارزشی، مارا سرزنش می‌کند. مرحله آخر هم مرحله نفس مطمئنه یا نفس قابل اعتماد می‌باشد که افراد با تزکیه و پالایش از نفس خودشان را از نفس لوامه به مرحله مطمئنه ارتقا می‌دهند. حال باید بدانیم که تزکیه و پالایش به معنی تفکر سالم، ایمان سالم، عمل سالم، حس سالم، عقل سالم، عشق سالم است.

مرزبان کشیک

راهنمایان دارای پذیرش رهجو

لژیون تازه واردین

اعلام سفر پله های آخر

پیام سفر دوم

ورود به سفر دوم جهان بینی

نشان رهایی

آزاد مرد

خدمتگزاران

عکاس: مسافر امیر
گزارش مطالب: مسافر خدابخش
ارسال: مسافر امیر محمد
نمایندگی امام‌قلی‌خان