سلام دوستان زهرا هستم یک همسفر.
یادم میآید که سالها در تاریکی، مشکلات و سختیهای زندگی دستوپا میزدم. مسافرم هرچه تلاش میکرد که از بند اعتیاد رها شود، بیهوده بود. روزها میگذشت و ما بیشتر و بیشتر غرق میشدیم، چون راه را نمیشناختیم و در تاریکیها خودمان را غرق کرده بودیم.
این سختیها ادامه داشت تا زمانی که راه کنگره ٦٠ به مانشان داده شد. ناامید و بادلی پردرد راهی شعبه آکادمی شدیم. در آنجا با انسانهای دردمندی مثل خودمان یا حتی با شرایط بدتر، برخورد کردیم. زمانی که وارد سالن شدیم، با فرشتگانی سفیدپوش که چهرههای بسیار زیبا و نورانی داشتند، روبهرو شدیم.
خدایا یعنی این عزیزان روزی مصرفکننده مواد مخدر یا بیمار بودهاند؟! باورم نمیشد، اما واقعیت داشت. دلم از تبوتاب و نگرانی افتاد و آرام شدم. وقتی مسافران رهاشده مشارکت میکردند، ناخودآگاه اشکم جاری میشد و میگفتم؛ خدایا یعنی من هم این لحظهها را میبینم؟
آری، بهبودی مسافرم برای من یک امر غیرممکن بود، اما با لطف خداوند، همت مسافرم و راهنمایی و آموزشهای اساتید کنگره، بهبودی حاصل شد. مسافرم سفر کرد و درراهی قدم گذاشت که نهتنها جسمش بهسلامت رسید، بلکه روح و روانش هم آرام شد. درسهای جهانبینی از ایشان یک انسان آموزشدیده ساخت که مرحلهبهمرحله پیش رفت و درنهایت همان انسانی که قبلاً ناامید و بیمار بود، تبدیل به یک فرشته شد و قدم به راهی گذاشت که هرچه جلوتر میرفت، روشنایی بود.
دیگر از تاریکی خبری نیست. در این مکان مقدس، هم مسافرم نجات یافت و هم خود من که حالوروزی صد برابر بدتر از ایشان داشتم. تنها فرق من با مسافرم، مصرف مواد بود. ولی به کمک استاد عزیزم خانم فاطمه، از تاریکیها بیرون آمدم. من نیز با آموزش و ساختن جسم و روانم، معجزهی کنگره ٦٠ را با چشمان خود دیدم و ایمان آوردم که خانوادهها بیشتر از مصرفکنندگان نیاز به آموزش دارند.
روی سخنم با کسانی است که گرفتاران دربند اعتیاد را بیمار نمیدانند و آنان را معتاد و شاید خطرناکترین آدمهای کرهی زمین میدانند. میخواهم بگویم اصلاً اینطور نیست چون بعد از رهایی از اهریمن مواد مخدر، این عزیزان تبدیل به راهنمایانی میشوند که نجاتبخش همدردان خود هستند.
من سه مسافر دارم که خداراشکر یکی به رهایی رسید و از بند آزاد شد، امیدوارم آن دو نیز این راه مقدس را پیش بگیرند و به یاری خداوند و به کمک عزیزان، آزاد و رها گردند.پذیرفتن مسئولیت درمان از نکات کلیدی رسیدن به جایگاه رهایی است .
به امید اینکه تمامی مصرفکنندگان و خانوادههایشان قدم به این بهشت بگذارند و از میوههای شیرین آنکه آموزشهای جهانبینی و خودشناسی است استفاده کنند و به مکانی برسند که ازآنجا انشعاب یافتهاند.
نگارنده: همسفر زهرا- لژیون چهاردهم- نمایندگی آکادمی
ویرایش: همسفر الهام- لژیون چهاردهم- نمایندگی آکادمی
بازبینی: مسافر خاطره
ارسال:همسفر فاطمه
- تعداد بازدید از این مطلب :
455