جوال‌دوزهای خود را تبدیل به سوزن کنیم

پنجمین جلسه از سری نهم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰؛ نماینگی اردستان با استادی مسافر کمال و نگهبانی مسافر عباس و دبیری مسافر حسین با دستور جلسه" در استحکام پایه‌های علمی و مالی کنگره ۶۰، من چه کرده‌ام؟"  شنبه ۱۴ خرداد ماه ۱۴۰۱ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
من خداوند را شاکرم که یک بار دیگر در این جایگاه قرار گرفتم تا آموزش بگیرم. از نگهبان جلسه و آقای مهندس و خانواده محترم‌شان و راهنمای بزرگوارم آقای حسین ایوبی سپاسگزارم. دستور جلسه این هفته در استحکام پایه‌های علمی و مالی کنگره من چه کرده ام؟ همان طور که همه می دانیم و بارها آقای مهندس در سی‌دی‌های اخیر خود هم اعلام فرمودند، در کنگره ۶۰ پرونده درمان اعتیاد بسته شد. مشکلی را که همه جهان هنوز در آن فرو رفته اند و آن را غیر قابل حل می‌دانند، کنگره ۶۰ به زیباترین شکل ممکن حل کرده و از آن عبور کرده است.

در کنگره هیچ هزینه‌ای بابت درمان از افراد دریافت نمی‌شود. اما این موضوع به این معنی نیست که درمان در کنگره هزینه‌ای ندارد. کنگره به سمت درمان سایر بیماری‌های لاعلاج در حال حرکت است. خدا را شکر روز به روز هم در حال شعاع اضافه کردن است. ساخت نمایندگی‌های جدید، ساخت دانشگاه، تجهیز آزمایشگاه، هزینه‌های جاری و غیره مستلزم دارا بودن بنیه مالی قوی است. کنگره به هیچ ارگانی اعم از دولتی و خصوصی وابسته نیست و با تدابیر آقای مهندس از نظر مالی سازمانی کاملا خود ساخته است.

سوالی که در این‌جا مطرح می‌شود این است که من در قبال خدماتی که در کنگره دریافت کرده‌ام و برای جبران آن‌ها چه کرده‌ام؟ برای پاسخ به این سوال لازم است اول بدانم که من از چیزی‌هایی که دارم، می‌توانم ببخشم. پس ابتدا باید تفکر کنم که من چه چیزهایی را دارم و به دست آورده‌ام. بنابراین بایستی ابتدا پایه‌های علمی و مالی خود را مستحکم کرده باشم تا در دست خود چیزی برای بخشیدن و جبران کردن داشته باشم.

آموزش‌های ناب کنگره به من آموخت که همیشه و در همه مراحل زندگی این سوال را از خودم بپرسم. قبل از این‌که از دیگران توقع داشته باشم از خودم بپرسم که من برای آن‌ها چه کارهایی را انجام داده‌ام؟ ما در زندگی باید تبدیل به آغوش‌های امنی شویم تا به آسایش و آرامش برسیم. درست مانند کنگره که در ابتدای ورود به آن، همه ما را در آغوش امن و گرم خود پذیرا شد. باید در زندگی از روش کنگره الگوبرداری کنیم.

کنگره خطاهای ما را بخشید و به جای آن‌که مدام آن‌ها را به روی ما آورد، از آنها عبور کرد و فراموش‌شان کرد. کنگره به جای این‌که مدام نقطه ضعف‌های ما را به ما گوشزد کند، دنبال نقاط قوت ما گشت و به زیبایی آن‌ها را پرورش داد. کنگره به ما آموخت که ابتدا باید وظایف خود را انجام دهیم و حرمت‌ها و فرامین را اجرا کنیم. کنگره به ما مسئولیت‌هایمان را یادآوری کرد و سپاسگزاری را آموخت. آیا فردی که هنوز سپاسگزاری را نیاموخته و مسئولیت‌های خود را قبول ندارد، می‌تواند برای دیگران کاری انجام دهد؟

فردی که در حال انجام یک ضد ارزش است، سرباز سپاه اهریمنی است. این فرد اگر از آموزش‌های دریافتی استفاده کند تا مدام ایرادها و نقاط ضعف دیگران را ببیند و خود را محق بداند تبدیل به فرمانده ارشد سپاه اهریمن شده است و باید برای این ترفیع درجه به خود تبریک گوید. استاد جهان‌بینی کنگره ۶۰ آقای امین بارها به ما تذکر داده‌اند که جهان‌بینی آموزش گرفته در کنگره را تنها باید برای خود به کار ببریم تا به وسیله آن نقاط ضعف و قوت خود را شناسایی کنیم و در راستای بهبود نقاط ضعف و تقویت نقاط قوت خود حرکت کنیم.

ما همگی به جملاتی مانند هرکس را در قبر خود می‌خوابانند و یا نتیجه اعمال ما است که به ما بازگردانده می‌شود اعتقاد داریم ولی چند درصد از ما وقتی پای عمل می‌رسد آن‌ها را در رابطه با خود اجرا و عملی می‌کنیم. آیا همواره دیگران را در شرایط فعلی خود مقصر می‌دانیم؟ اگر به این سوالات به خوبی تفکر کنیم و راه حل عبور از آن‌ها را پیدا کنیم به آرامش و آسایش خواهیم رسید و تبدیل به آغوش‌های امن می‌شویم. بنابراین بهتر است به جای این‌که مدام جوال‌دوزهای خودمان را تا ته در بدن دیگران فرو کنیم ابتدا سوزنی به خود بزنیم تا به نتیجه برسیم.

عکس: مسافر مهدی لژیون دوم
تایپ: مسافر حسین لژیون چهارم
تنظیم و ارسال: مسافر کمال لژیون دوم