سفر نیکوتین، سفر بیداری از خواب غفلت

سلام دوستان بهاره هستم مسافر نیکوتین
با تخریب ۱۰ سال انواع دخانیات وارد کنگره شدم ۱۰ ماه و ۲۳ روز سفر کردم به روش DST با آدامس نیکوتین خوراکی به کمک راهنمایی خانم زهرا بیژنی به شکر خداوند و دستان پر مهر جناب اقای مهندس ۱۴ روز است که از بند نیکوتین آزاد و رها هستم.
قلم را در دستانم گرفتم تا بنویسم آنچه بر من گذشت، به یاد می آورم آن زمانی که در تاریکی‌ها و غرق در مشکلات بودم به من می‌گفتند فکر نکن می‌گذرد، آری می‌گذرد، برای من گذشت اما مرور آن روزها لذت بخش است برای اینکه می‌دانم کنگره به من چه داده و چه عظمتی دارد.
اوایل مصرف قلیانم فکر نمی‌کردم هیچ‌گاه به آن اعتیاد پیدا کنم، مسافرم سیگار می‌کشید و فکر می‌کردم در مقابل آن من هیچ موادی مصرف نمی‌کنم تا اینکه مسافرم به شیشه اعتیاد پیدا کرد و قلیان کشیدن خودم را کمرنگ تر می‌دیدم، در صورتی که روز به روز غرق در مصرف آن می‌شدم و خودم متوجه آن نبودم، قلیان شده بود مونس تنهایی من، تا دلم می‌گرفت، دوست داشتم با خودم حرف بزنم قلیان را آماده می‌کردم، در خلوت خود فرو می‌رفتم و چقدر بی‌رحمانه به بدن خودم آسیب می‌زدم، دیگر خودم را دوست نداشتم، پوستم حالت خفگی داشت و رنگم تیره شده بود، دندانهایم از دود زرد رنگ شده بود و نفس تنگی به سراغم آمده بود، مدام سرما خوردگی و گلودرد داشتم، روزهایم همینطور سپری می‌شد، تا اینکه راه کنگره برای ما نمایان شد.
پس از رهایی سفر ایکس و سیگار مسافرم به خودم آمدم، از خواب غفلت بیدار شدم و سفر نیکوتین خودم را شروع کردم، چه سفر لذت بخش و شیرینی بود و چه حال خوشی را از ابتدای سفرم تجربه کردم و الان به شکر خدا و به لطف اقای مهندس از بند نیکوتین آزاد و رها هستم و پرونده این عمل ضد‌ارزشی را برای همیشه در زندگی خود بستم و این‌ها را همه مدیون اقای مهندس هستم که اجازه دادند من به واسطه همسفر بودن به درمان برسم و از کمک‌راهنمای عزیزم خانم زهرا بیژنی بسیار سپاسگزارم که در این سفر چراغ راه من بودند و راه را برایم هموار کردند.

نویسنده: همسفربهار مسافر نیکوتین در لژیون ویلیام وایت پارک شهدای شهرداری اصفهان

گروه ورزش همسفران کنگره 60