انسان با اختیار مسیر حرکت خود را انتخاب می‌کند

سومین جلسه از سری هشتم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰؛ نمایندگی اردستان با استادی مسافر محسن و نگهبانی مسافر محسن و دبیری مسافر احمد با دستور جلسه "وادی دوازدهم و تاثیر آن روی من" شنبه ۲۵ دی ماه ۱۴۰۰ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
استاد در ابتدا از آقای مهندس و خانواده محترم ایشان جهت فراهم کردن بستر درمان بیماری اعتیاد تشکر کردند و از این که یک بار دیگر در نمایندگی اردستان حضور پیدا کرده‌اند ابراز خرسندی کردند. وادی دوازدهم به گردهمایی که در روز ازل اتفاق افتاد اشاره دارد. آن جا که قدرت مطلق ساکنین آسمان‌ها را جمع کرد و خلقت انسان را به عنوان جانشین خود بشارت داد.

در آن زمان خداوند فرمودند که به انسان خاصیت منحصر به فردی به نام اختیار داده شده است که به هیچ یک از مخلوقات دیگر داده نشده است. با این ویژگی انسان هم می‌تواند راه ارزشی را انتخاب کند و هم راه ضد ارزشی را. هر کدام از این راه‌ها را که انتخاب کند، نیروهایی در همان مسیر به کمک او می‌آیند و او را یاری خواهند کرد. از صفات خداوند هرکدام به مقداری در وجود او قرار داده شده است.

با آموزش این وادی ما به این نتیجه می‌رسیم که نباید خود را دست کم گیریم. ما جانشین خداوند در زمین هستیم و فلسفه خلقت ما این نبوده است که عمر خود را در تاریکی و ضد ارزش‌ها تباه کنیم. هر زمان که خواسته داشته باشیم، می‌شود از تاریکی به سمت نور تغییر جهت داد و به سوی روشنایی‌ها حرکت کرد. این  موضوع کاری سخت است ولی در این مسیر انرژی زیادی کسب می‌کنیم.

صور پنهان ما از عالم بالا خلق شده است ولی صور آشکار ما که همان جسم ما است، از خاک آفریده شده است و همه عناصری مانند ید، کلسیم، مس، آهن و... که در خاک وجود دارند در جسم ما هم موجود است و به همه آن‌ها نیاز داریم. باید از جسم خود به عنوان یک امانت محافظت کنیم و با مصرف مواد مخدر و مشروبات الکلی و سیگار به آن آسیب وارد نکنیم بلکه همواره تلاش کنیم که عناصر و مواد مورد نیاز را در اختیار آن قرار دهیم.

در کنگره ما با آموزش‌هایی که دریافت می‌کنیم به صور پنهان و آشکار خود بها می‌دهیم. با خصوصیات و توانایی‌های خود آشنا می‌شویم و از آن‌ها در مسیر درست استفاده می‌کنیم. در وادی دوازده یاد می‌گیریم در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود، یعنی این‌که هرچه را دیروز کاشته‌ایم، امروز برداشت می‌کنیم و آن چه را امروز به کاریم، فردا حاصل آن را درو می‌کنیم.
ما برای رسیدن به خواسته‌های خود باید پارامتر زمان را در نظر گیریم. برای رسیدن به هر خواسته‌ای زمان لازم آن باید سپری شود و ما در این مدت تمام تلاش خود را در مسیر درست انجام می‌دهیم. سپس نیروهای کمک کننده که همان القاء، الهام و تحرک هست به کمک ما می‌آیند و ما را یاری می‌کنند. اگر این زمان را کوتاه کنیم و یا آن را حذف کنیم، به نتیجه مطلوب خود دست پیدا نمی‌کنیم.

عکس: مسافر هانی لژیون دوم
تایپ، تنظیم و ارسال: مسافر کمال لژیون دوم