همه ما در این مکان هستیم تا آموزش بگیریم

پنجمین جلسه از دوره نهم کارگاه‌های آموزشی- خصوصی خانم‌های مسافر، نمایندگی میخک مشهد با استادی مسافر افسانه، نگهبانی همسفر محدثه و دبیری مسافر مینا، با دستور جلسه "رابطه یادگیری با معرکه‌گیری" ۶ آذر ۱۴۰۰ رأس ساعت 14:00 آغاز به کار نمود.

سخنان استاد:
سلام دوستان افسانه هستم‌ یک مسافر. دستور جلسه این هفته: "رابطه یادگیری با معرکه‌گیری" می‌باشد. در زمان‌های قدیم، اشخاصی برای سرگرمی، مردم را به دور خود جمع می‌کردند و شعبده‌بازی و معرکه‌گیری انجام می‌دادند. در آن زمان‌ها، سرگرمی مردم همین بود.
دستور جلسه این هفته، تلنگری است که ما را هوشیار و بیدار می‌کند. تمام دستور جلسات کنگره، کلیدی در اختیار ما قرار می‌دهد تا بتوانیم بهتر زندگی کنیم و از آن لذت ببریم.
در بحث معرکه‌گیری هیچ آموزشی وجود ندارد. فرد معرکه‌گیر افرادی که هم حس خودش هستند، به خود جذب کرده و معرکه‌گیری را شروع می‌کند. در ابتدا از مسائل مختلف ایراد می‌گیرد و غر می‌زند. به‌طور مثال، در کنگره بعضی افراد که روی برنامه نیستند و سفر خوبی ندارند، یا حس آن‌ها نسبت به کنگره منفی است، مدام در حال ایراد گرفتن هستند؛ چرا باید سی دی بنویسیم؟ چرا راهنما از ما امتحان می‌گیرد؟ چرا به مشکلات ما  توجهی ندارد؟... این صحبت‌ها و غر زدن‌ها، باعث معرکه‌گیری می‌شود، افرادی مانند خودشان را دور خود جمع می‌کنند و بعد به دنبال مقصر می‌گردند.

همه ما در این مکان هستیم تا آموزش بگیریم، و آنچه آموخته‌ایم، به دیگران انتقال بدهیم. فرقی نمی‌کند در چه جایگاهی قرار داشته باشیم، راهنما، دیده‌بان، سفر اولی یا سفر دومی، در هر سطحی که باشیم، باید آموزش بگیریم.
ما در کنگره آموختیم که به دو دلیل قدم به این حیات می‌گذاریم؛ آموزش گرفتن و خدمت کردن. برخی افراد وقت زیادی دارند، اما زمانشان را صرف این کارها نمی‌کنند. همین مسئله باعث می‌شود، ذهن آن‌ها بیکار شده، به مسائل حاشیه‌ای توجه کنند و شروع به معرکه‌گیری نمایند.
بنابراین ما باید کنترل نفس خود را به دست بگیریم. اگر ما این کار را نکنیم، نفس اماره کنترل ما را به دست می‌گیرد و ما را به هر سویی که بخواهد می‌برد.
رابطه یادگیری و معرکه‌گیری دقیقا همین است. ما باید آموزش بگیریم و خدمت کنیم، تا بتوانیم ذهنمان را درگیر کرده، و انرژی‌مان را صرف بهتر شدن زندگی نماییم.
شاید برای همه ما اتفاقاتی رخ دهد که دچار معرکه‌گیری شویم، یعنی باوجود آموزش گرفتن و انجام خدمت، ناخودآگاه دچار معرکه‌گیری شویم، و برای اشتباهاتمان به دنبال مقصر بگردیم، درصورتی‌که می‌دانیم خودمان مقصر هستیم.
آقای مهندس در این مورد مثالی می‌زنند؛ لیوان آبی روی زمین است،  من رد می‌شوم، پایم به آن می‌خورد و می‌ریزد، به‌جای عذرخواهی کردن، به دنبال فردی می‌گردم که  لیوان را آنجا گذاشته است. به این فکر نمی‌کنم که خودم مقصر بودم که پایم به لیوان خورده است. چنین مواردی باعث به وجود آمدن قیاس و قضاوت می‌شود، درنهایت حس حسادت، کینه و تنفر ایجاد می‌کند.

از این دستور جلسه یاد گرفتیم که همیشه در حال دریافت آموزش باشیم و آن‌ها را در زندگی خود کاربردی کنیم، بهانه‌جویی نکنیم، از کسی انتظار نداشته باشیم و بدانیم مسئول تمام مشکلاتمان، خود ما هستیم. این زندگی من است، باید خودم آن را بسازم و از کسی توقع نداشته باشم که مشکلات زندگی مرا حل نماید.
درنهایت؛ معرکه‌گیری نکنیم و وارد حاشیه نشویم، چراکه باعث می‌شود از هدف خود دور بمانیم و ناخودآگاه از گردباد کنگره به بیرون پرتاب شویم. زمانی متوجه اشتباه خود می‌شویم که دیگر با کنگره هیچ ارتباطی نداریم و دوباره به دوران قبل برگشته‌ایم.
پس این انرژی که با تلاش و زحمت دست می‌آوریم، صرف غر زدن و دنبال مقصر گشتن نکنیم، بلکه صرف یادگیری و آموزش نماییم، تا باعث رشد و پیشرفت ما گردد. امیدوارم همگی بتوانیم به درک بالایی از این دستور جلسه برسیم.

تایپ: مسافر مریم کمک راهنما- لژیون یکم- نمایندگی میخک
ویرایش: مسافر مهسا کمک راهنما- نمایندگی میخک
عکس:گروه عکاسی نمایندگی میخک
بازبینی: مسافر خاطره
ارسال: مسافر مهرانا