ساعت 3:45 روز سه شنبه بيست و ششم اسفند صداي قلبم مرا ازخواب بيدار كرد، قلبي كه همواره در جهت رشد و بالندگي خانواده در تپش است. قلم را برداشتم و شروع به نوشتن نمودم.
مسافر عزيزم نزديك يكسال است كه راه را يافته اي و در مسير درست قرار گرفته اي و در طول مسير فراز و نشيب هایي را پشت سر گذاشتي، پس تحمل كن، پايان راه نزديك است و خداوند ياري خواهد نمود.
بايد مراقب باشيم زيرا نيروهاي بازدارنده بيكار نمي مانند و دائم براي خراب كردن اين سفر در تلاش هستند. ازابزارهاي مخصوص بخود استفاده مي كنند كه قابل رويت نيستند مثل ابزار ياس و نااميدي كه از كاربردي ترين ابزارها براي جلوگيري از رسيدن به هدف درست است كه باعث آلوده شدن حس در ما خواهند شد و در نهايت قدرت تفكر درست را كه لازمه شروع هر كاري است را ازما خواهند گرفت.
آموختيم كه هيچ مخلوقي جهت بيهودگي قدم به حيات نمي نهد پس مي بايست از خود اثري مثبت بر جاي گذاشت و براي رفع مشکل تلاش نمود و اين خواسته در وجودت جوانه زده فقط باور و بارورش كن.
همه ي ما داراي اختيار هستيم اختياري همراه با مسئوليت، پس مسئوليت انجام كارهايمان را بايد بپذيريم و به ديگران نسبت ندهيم، بعبارتي از خودمان سلب مسئوليت نكنيم.
زمستان در حال پايان است پس همه چيز در حال حركت و لازمه ي تفكر، حركت است و تفكر به تنهايي مشکلي را حل نخواهد نمود. با دوري از ضد ارشها نفسمان را پالايش كنيم و با تمرين، اين كار امكان پذير است.
فقط بايد در مسير بود و بهترينها را برداشت نمود، هر چيزي كه از كم شروع شود نقطه ي تحمل را افزايش خواهد داد ولي با افزايش علم و آگاهي مي بايست سوپاپ اطميناني براي آن بگذاريم و با تفكر سالم و دوري از ضد ارزشها صفات زشت و بد را به صفات خوب تبديل نمود و اين كار امكان پذيراست چون ما جاري هستيم.
در خاتمه بكوشيم روي مثلث دانايي خود كار كنيم تا به چشمه اي جوشان تبديل كه به دريا و اقيانوس برسيم ، آنگاه درمي يابيم آخر امر امر اول اجراء شده است.
نویسنده: همسفر محمد
نگارنده : همسفر عباس
منبع کنگره 60
- تعداد بازدید از این مطلب :
2109