حسین عزیز؛
امروز صبح با قلبی غمآلود برای شما مینویسم. دوست مشترکمان ارنی کورتز دیشب درحالیکه ماهها با سرطان پانکراتیو میجنگید در خانهاش فوت شد. دلم برای او بسیار تنگ میشود و میخواستم بدانید که او چقدر زیاد کار شما و کنگره 60 را تحسین میکرد. هفته پیش به من گفت که از اینکه ایمیلی از شما دریافت کرده است چقدر خوشحال است.
اکنون کار او را ما باید بهپیش ببریم؛ همانطور که در آینده دیگران کار ما را بهپیش خواهند بود.
بعداً با جزئیات بیشتر به ایمیل شما پاسخخواهم داد.
دوست و برادر همیشگی
بیل
مترجم: احسان رنجبر
دوست عزیز و خوبم، من هم از اینکه دوست مشترکمان ارنی(دکتر ارنی کورتز یکی از پیشگامان و بزرگان الکلی های گمنام در جهان - اطلاعات بیشتر درخصوص دکتر ارنی کورتز) سفر دیگری را آغاز کرد، دلگیر هستم، ولی از جهتی دیگر هم غمگین هستم و هم خوشحال.
غمگین هستم چون از او خاطرات خوشی در نامهنگاری و بحثهای فلسفی و معنوی خودمان داشتیم و چون شما ایشان را خیلی دوست داشتید. من هم او را خیلی دوست داشتم و دارم و اکنونکه در بین ما نیست من هم احساس دلتنگی میکنم.
و اما خوشحال هستم، از اینکه فردی خداشناس و انساندوست بود و از خودش کتابها و مقالات زیادی به یادگار گذاشت و در سایت شما نیز فصل تازهای را گشود و در این اواخر از جسم بیمار و مریض و ناتوان خودش چیزی جز رنج و درد و عذاب دستگیرش نمیشد و این جسم کهن را در این جهان گذاشت تا در جهانی دیگر با جسمی تازه که از جنس ماده نیست به حیات خودش ادامه بدهد.
پس دوست خوبم غمگین نباش چون یکی از بزرگان ما میگوید:
هرگز نمیرد کسی که زنده شد دلش به عشق.
منبع کنگره 60
- تعداد بازدید از این مطلب :
22771