جلسات جهانبینی ، چگونه شکر گذاری می کنم ( OT )

هشتمین جلسه از دوره پنجاه و یکم سری کارگاه‌های آموزشی جهان‌بینی کنگره 60 ویژه مسافران و همسفران سفر دوم با دستور جلسه چگونه شکر گذاری می‌کنم OT با استادی و نگهبانی آقای مهندس دژاکام و دبیری خانم زهره روز چهارشنبه مورخ 1393,08,28 رأس ساعت 15:20 آغاز بکار نمود.

سخنان استاد:

امیدوارم در سال 2014 بتوانیم رکورد 2000 رهایی در سال را کسب نمائیم.

تمامی کارهایی که در کنگره انجام می‌دهیم به خاطر به تعادل رساندن کنگره است و به یک عمل سالمی برسیم؛ به خاطر اینکه به یک بقائی برسیم و یک نظم و نظامی داشته باشیم.

توجه داشته باشید که یک مصرف‌کننده مواد مخدر یک خانواده یا یک طایفه را به هم می‌ریزد و ما چند صد مصرف‌کننده را دورهم جمع کرده‌ایم و تنها چیزی که به ما انسجام می‌بخشد، قوانین حاکم بر ماست.

امروزه لژیون پزشکان ما با حضور 30 الی 40 پزشک تشکیل می‌شود که اکثراً از اساتید دانشگاهی و متخصصین روانشناسی هستند. در این لژیون دقیقاً همین دستور جلسات هفتگی کنگره کار می‌شود و همگی موظف هستند سی‌دی‌های هفتگی را گوش نمایند و از پروتکل و متون کنگره 60 استفاده می‌کنند. در جلسات هم استاد جلسه دارند، هم دبیر و هم نگهبان.

این افتخار بزرگی برای ماست چون در هیچ کجای دنیا نتوانسته‌اند NGO ها با پزشکان باهم و در کنار هم فعالیت کنند. در حال حاضر کنگره 60 با 90 کلینیک در حال همکاری است.

سیاست حرکت کنگره به‌گونه‌ای است که نمی‌خواهیم کیفیت درمان را فدای کمیت آن کنیم.

و ایشان در مورد دستور جلسه‌ی این هفته چنین فرمودند:

بعضی‌ها فکر می‌کنند که فقط آموزش‌های جهان‌بینی باعث پیشرفت و موفقیت کنگره شده و یا فکر می‌کنند که متد کنگره با داروهای دیگر مانند متادون هم می‌تواند این راندمان و کیفیت درمانی را داشته باشد، ولی باید بگویم که اصلاً چنین نیست.

این‌ها همه لازم و ملزوم یکدیگرند؛ یعنی اگر جهان‌بینی، ورزش، نظم و قوانین کنگره بود ولی داروی درمانی اوپیوم تینکچر یا تریاک نبود ما به درمان و نتیجه نمی‌رسیدیم؛ اگر تریاک بود ولی متد DST نبود بازهم به درمان و نتیجه نمی‌رسیدیم. معتادان گمنام که حدود 70 سال سابقه‌دارند بر این باورند که مصرف مواد مخدر قابل‌کنترل و درمان نیست.

ولی کنگره 60 می‌گوید که می‌توان مصرف مواد مخدر را کنترل و درمان نمود، ولی سازوکار، قوانین و متد خاص خود را می‌طلبد.

تریاک ماده‌ی جدیدی نیست؛

از سالیان قدیم دو ماده در ایران وجود داشته یکی ماده‌ی هوشبر (شامل شراب و حشیش) که یک ماده‌ی بیهوشی بود و یکی هم تریاک بود.

رودابه که همسر زال نریمان بود، زمانی که رستم را باردار بود و به دلیل عظیم‌الجثه بودن رستم، قادر به زایمان طبیعی او نبود و به توصیه‌ی پرنده‌ی سیمرغ و توسط حکیمی حاذق با خوراندن داروی هوشبر (شراب و حشیش) رستم را با شکافتن پهلوی مادرش رودابه به دنیا آوردند.

در ادامه آقای مهندس بخش‌هایی از کتاب پزشکی در شاهنامه و نوشدارو و افیون در ادبیات فارسی (به پژوهش و نگارش دکتر محمد سیاسی) را قرائت نمودند:

زهر و پادزهر در پزشکی باستان؛

زهر و سم در پزشکی باستان اهمیت بسیار داشته است، آلودن تیرها و نیزه‌ها به مواد سمی رواج داشته و جنگجویان برای از پا درآوردن دشمنان خود از آن استفاده می‌کردند؛ بعلاوه کشورگشایان و جنگجویان نیز درصدد یافتن ماده‌ی ضد سم یا پادزهر و یا تریاق بوده‌اند تا از گزند هرگونه توطئه و خیانت دشمنان در امان باشند. معروف است که مهرداد ششم پادشاه اشکانی که در سال‌های 63 تا 123 قبل از میلاد مسیح سلطنت می‌کرد و به دانش پزشکی آشنا بود، او کتابی درباره‌ی پزشکی و گیاه‌شناسی نوشت که به زبان رومی ترجمه شد؛ می‌گویند که انقدر از رومی‌ها متنفر بود که رومی‌ها او را از هانی بال دشمن‌تر می‌دانستند. این پادشاه ایرانی چون می‌ترسید از طرف دشمنان و یا به دست سرداران و اطرافیانش مسموم شود، خود را به خوردن زهر عادت داد و انقدر مقدار آن را بالا برد که دیگر سم‌های کشنده و به مقدار زیاد هم بر او بی‌اثر بود. از بخت بدعاقبت در جنگ با دشمنان بزرگ خود یعنی رومی‌ها، شکست خورد و چون نمی‌توانست ننگ شکست را بر خود هموار کند، درصدد خودکشی برآمد ولی هر چه زهر می‌خورد از پا نمی‌افتاد؛ پس ناگزیر به یکی از نزدیکانش فرمان داد که او را با خنجر بکشد و او نیز فرمان شاه را اجرا کرد. در حقیقت در اینجا پادزهر برای او خطرناک‌تر از زهر شد.

در این کتاب راجع به تریاک هم مطلبی بود که آقای مهندس آن را نیز قرائت نمودند:

تریاک یک اشتباه مصطلح است؛ واژه‌ی تریاک که فردوسی در شاهنامه بکار برده است و امروز مترادف با افیون یعنی شیره‌ی گرز خشخاش بکار می‌رود، غلط مشهوری است و به‌وفور استفاده می‌شود. تریاک مشتق از واژه‌ی یونانی تیراکوس که خود از واژه‌ی لاتین تیریاکا گرفته‌شده است؛ درواقع تریاک ترکیب یا معجونی بود که از شیره‌ی افیون و پوست‌ماری به نام تیروس ساخته‌شده و به‌جای پادزهر بکار می‌رفت. پاد و پد در زبان پارسی باستان معنی مخالف و ضد را می‌دهد. معادل واژه‌ی تریاک در زبان فارسی تریاق یا دریاق است که در متون فارسی قدیم هم همه‌جا به‌عنوان ضد زهر بکار می‌رفته است؛ معروف‌تر از همه عبارت مشهور سعدی در گلستان است:

تا تریاق از عراق آید                         مارگزیده مرده باشد

اما امروز ما در زبان فارسی تریاک را به‌جای افیون می‌شناسیم و بکار می‌بریم و این غلط مشهوری است که رایج است. معرف شده‌ی افیون از ریشه‌ی یونانی اپیوم گرفته‌شده است.

تریاق یا پادزهر که در زبان فارسی شهرت فراوان دارد و حتی به‌صورت ضرب‌المثل بر زبان‌ها جاری است، همان نوشدارو است که فردوسی در داستان جان‌سوز رستم و سهراب به آن اشاره نموده است

آقای مهندس در ادامه فرمودند: تریاک در قدیم یکی از پادزهرها بوده و نوشدارویی که می‌گویند خود تریاک بوده و یا به روایتی مهم‌ترین تشکیل‌دهنده‌ی آن، تریاک بوده است.

ما تریاک را در اثر سوءاستفاده، بدنام و خراب کرده‌ایم.

هیچ ماده‌ای نمی‌توانست مانند تریاک معجزه‌آسا و مؤثر عمل کند و ما باید شکر گذار این ماده باشیم.

شربت تریاکی که امروز از کلینیک‌ها می‌گیرید و مصرف می‌کنید و به‌عنوان داروی درمانی از آن یاد می‌کنید و به‌راحتی می‌توانید آن را استفاده کنید به‌راحتی به دست نیامده و مشکلات و مشقات زیادی را متحمل شده‌ایم ؛پس به آن احترام بگذاریم و آن را قدر بدانیم .

این‌که می‌گوییم آب‌وخاک مقدس است نه به این معنا که آن را بپرستیم و سجده‌اش کنیم بلکه به این معناست که آن را قدر بدانیم و آن‌ها را آلوده نکنیم.

شربت تریاک هم برای ما مقدس است و باید حریم آن را حفظ نماییم.

سعی کنیم این دارو را زیادتر از برنامه مصرف نکنیم ، آن را به کس دیگر ندهیم ، آن را ذخیره نکنیم و در امورات آن فساد نکنیم.

باید به این دارو به‌عنوان ماده‌ای مقدس نگاه کنیم و اگر حرمت این دارو را حفظ نکنیم در آینده به‌مانند یک  ماده‌ی مخدر مثل هروئین تلقی خواهد شد.

تریاک و شربت تریاک حال همه‌ی ما را خوب کرد و این پروتکل دست همه‌ی شما امانت است و باید عین آن برنامه بدهید و حرکت کنید؛ رجویان و مسافران کنگره در دست راهنماها امانت هستند و باید تلاش کنید این امانت‌ها را خیلی خوب به صاحبش بازگردانید.

 نگارنده: سید مهدی محمدی

کنگره 60