همهی انسانها قابل اطمیناناند. ولی ...
اعتماد جزء ضروریات حیـــات است. ولی ...
کمالگرایی، از برجستهترین خصوصیات انسانی است. تکامل هم در جمع صورت میگیرد؛ بنابراین، تعامل با انسانها، لازمهی یک زندگی متعادل است؛ اما برای ارتباط برقرار کردن با سایر انسانها، قوانینی وجود دارد که پیروی از آنها، باعث دوام و بقای پیوندها میشود. برای توضیح این مطلب، از یک مثال استفاده میکنیم.
میدانیم که فنر وسیلهی است فلزی که قابلیت ارتجاعی و الاستیکی دارد و میتواند انرژی مکانیکی را در خود ذخیره کند. نیروی اعمالشده به فنر زمانی که فشرده یا کشیده میشود، با تغییر طول آن رابطهی مستقیم دارد؛ بنابراین، نباید فنرها را بیش از نقطه تحمل آنها کشید یا به آنها فشار وارد کرد.
تفاوت فنرها در این است که یک فنر میتواند یک وزنهی 5 گرمی، فنر دیگری یک وزنهی 5 کیلوگرمی و فنر دیگر، وزنهی 5 تنی را تحمل کند. اگر به فنری که توانایی تحمل یک وزنهی 5 کیلوگرمی را دارد، یک وزنهی 50 کیلوگرمی آویزان کنیم، چه اتفاقی میافتد؟
فنر از حالت تعادل خارج میشود و دیگر قابلاستفاده نیست. این فنر علاوه بر اینکه دیگر نمیتواند بارهای زیر 5 کیلو را تحمل کند، حتی در شکل ظاهری آن نیز تغییرات محسوسی ایجاد میشود.
ظرفیت انسانها هم مثل فنر است. این نکتهای است که در ارتباط برقرار کردن با دیگر انسانها، باید موردتوجه قرارداد. باید بدانیم که همهی انسانها قابل اطمیناناند ولی:
در دامنهی ارتعاششان
اعتماد جزء ضروریات حیات است و در صورت عدم اعتماد به انسانها، دریافت انرژی هم مختل میشود و در این شرایط، انسان به یک سیستم منزوی تبدیل میگردد؛ ولی:
اعتماد بدون شرط و بدون آگاهی برابر است با: شکستن قلب
بنابراین:
باید به همه انسانها اطمینان کرد اما با «دانایی» و با توجه به دامنهی «ارتعاش» آنها؛
در این صورت است که همهچیز به سمت تعادل پیش میرود.
«برداشتی از سی دی «دامنهی ارتعاش»؛ استاد امین دژاکام»
همسفر اکرم
- تعداد بازدید از این مطلب :
3915