عشق صبور و مهربان است. عشق حسود و خودبین نیست. معذور هم نیست. عشق تلخ رفتار و خوددوست نیست. عشق جایی برای آزار باقی نمیگذارد. عشق خطاها را بایگانی نمیکند. عشق از شر مسرور نیست. عشق با حقیقت دلشاد است. عشق هرگز از تلاش دست برنمیدارد. عشق صبر و تحمل و شکیبایی از دست نمیدهد. عشق شکستناپذیر است.
جملاتی زیبا که با خواندن آن انسان متفکر را با خود به مکانی غیرقابل لمس با حواس زمینی میبرد. خصوصیتی که در اغلب مصرفکنندههای مواد مخدر بسیار شایع و ملموس است، حس طلب کاری از دیگران (جامعه، خانواده و دوستان) است که همیشه میخواهند همهچیز بر وفق مراد آنان پیش برود. وی به وقتیکه این اتفاق نیفتد، زمین و زمان را به هم میریزند. به نظر من یکی از مهمترین و کلیدیترین فاکتورهای درمان اعتیاد و البته تبدیلشدن به انسانی آرام و متین، کاربردی کردن این وادی میباشد. چیزی که همهٔ انسانهای کره زمین مانند سرگشتگانی راهگمکرده به دنبال آن میگردند، کلمهای است که نوشتن و تلفظ آنهم با حس خوب همراه است ((( آرامش ))) البته ازنظر من تفاوتی بین صبر و تحمل وجود دارد به خاطر اینکه عاقبت تحمل کردن, خلاصی است ولی عاقبت صبر کردن آرامش است.
این دو کلمه شاید به نظر شبیه هم بیایند و در ادبیات محاورهای بهصورت یکسان از آنها استفاده شود ولی در مضمون تفاوت دارند. کسانی هستند که در هنگام ایستادن در پشت چراغقرمز اخمهایشان تو هم میرود و کلی حرص میخورند و وقتی چراغ سبز میشود مانند تیری که از چلهٔ کمان رها میشود حرکت میکنند. ازنظر من دو موضوع مهمی که اکثر مواقع باعث ایجاد اصطکاک بین افراد مختلف میشود
اول: توقع میباشد و دوم: پذیرش .
معمولاً آدمها از دست کسانی ناراحت میشوند که توقع ندارند آن کار از آنان سر بزند. برای همین بهمحض مواجهه با این عمل سریع به هم میریزند و کنترل خود را از دست میدهند دومین مطلب این است که ما نمیتوانیم و یا بهسختی میتوانیم شرایط موجود و رفتار مختلف افراد را بپذیریم برای همین از تحمل ما فراتر میرود و باعث واکنشی غیرعادی از ما میشود.
کسانی که وارد کنگره 60 میشود و بعد از انجام سفر اول هنوز هم نمیتوانند این مطلب را بهصورتی صحیح در خانواده خود پیاده کنند باید کمی به رفتار خود بازنگری کنند. این وادی آنقدر عمیق و زیباست که اگر من بتوانم فقط و فقط همین وادی را در تکتک لحظات زندگیام بهصورت کاربردی دربیاورم مطمئن هستم میتوانم به آرامشی تقریبی برسم. موضوع دیگر اینکه معمولاً تمام بدبختیها و گرفتاریها برای افرادی است که تحمل ندارند و با کوچکترین چیزی عصبانی میشوند و یا خود را گم میکنند. مصداق ضربالمثل ایرانی ((هر چی سنگه واسه پای لنگه)).
ازنظر من چیزی که همیشه کاربرد دارد و میتوان از آن استفاده کرد، لبخندی است که همیشه بر لب داشته باشیم و لحن مثبت و حس خوب است که از خیلی حوادث که قرار است اتفاق بی افتد و باعث به هم ریختن ما شود میتواند جلوگیری کند. باید بدانیم در جوامع امروزی به خاطر مشکلات فراوان اگر نتوانیم آرامش خود را حفظ کنیم، نمیتوانیم دوام بیاوریم و با عذاب زندگی خواهیم کرد و زیر چرخدندههای مشکلات زندگی خورد خواهیم شد.
پس اولین چیزی که همهٔ ما به دنبال آن هستیم بالا بردن تحملمان یا بهتر بگویم صبرمان در مقابل مسائل مختلف و ارتباط با دیگران میباشد و بدانیم که دیگر آنهمان کاری را انجام میدهند که به نظر خودشان درست است نه به نظر ما. پس توقع خود را پایین بیاوریم و افراد و مسائل را همانگونه که هست بپذیریم و در جهت بهبود وضعیت تلاش کنیم ولی نه به قیمت از دست دادن آرامش خودمان زیرا آدم عصبی و خورده گیر و بهانهجو اگر به عرش اعلا هم برود باز از دست خودش شاکی است و بهانه میگیرد.
نتیجه:
1_پایین آوردن توقع
2_پذیرش مسائل
3_تلاش در جهت بهبود وضعیت با حفظ آرامش
4_لحن مثبت –حس مثبت و لبخند که تشکیل مثلثی زیبا و دوستداشتنی را میدهند که از خیلی مسائل بد که قراراست اتفاق بی افتد جلوگیری میکند.
آنکس که بداند و بداند که بداند اسب شرف از گنبد گردون بجهاند
آنکس که بداند و نداند که بداند بیدارش کنید زود که بس خفته نماند
آنکس که نداند و بداند که نداند لنگان خرک خویش به منزل برساند
آنکس که نداند و نداند که نداند در جهل مرکب ابدالدهر بماند
مسافر مازیار اعرابی
منبع: کنگره60
- تعداد بازدید از این مطلب :
3699