راه ها را در پنــــــاه بی کســـــان |
|
طی نمــــــودم با دعـــــــای خیرشــــــان |
گهــگهــی در بندو در زندان شدم |
|
گـــــاه صید دست بی رحمـــــــان شدم |
منتظــــر مانـــــدم به وقت انتقــام |
|
دست بالا خـــــود خجــــــول از این مقام |
از نهـــــادم بند تاریکــی گسست |
|
رعفت و بخشش طلسمـــم را شکست |
دل ز دستــــم می رود با نغمه ای |
|
بغض و اشکی بی امـــــان از جمــله ای |
عاشـق یـاران و بد خواهان َشدم |
|
ساغـــــری پر شهد از جانــــــــــان شدم |
ترسم آخـــــر عشق مجنـونم کند |
|
عاقبت سیلــی ، نه محـــــزونم کنــــــــد |
ترســم آخـــــر از هجـــوم مـوج آن |
|
عاقلــــــی دیـــــوانه گــــردم توامـــــان |
بی تفــــاوت بودمو بد حس و حال |
|
حال جــــــا آورده ای وصــــف المــــحــــال |
بی طـرب بودم چونان دشت کویر |
|
رحمتت جــــان داده ای بـــــر جــــــان پیر |
ناتوانـــو خسته دل افســـرده حال |
|
بــــاده ات بی پـــــا بدادی پــــرو بـــــــــال |
شکـــر نعمت کـــی توانـم گویمت |
|
عطـــر نابـــی چــون توانــــــم بویــــمـــت |
تا ابــــــد بند محــــبت بــر وجــــود |
|
سجــــــــده ام بر خــــاک پاکت در سجود |
خـدمــــت خلــقت کنـم تا لا مکان |
|
خـــــود مقــــــدر کـــــن ز مــــا امـکـان آن |