English Version
English

شکر نعمت؛ سروده‌ای از آقای امین دژاکام

شکر نعمت؛ سروده‌ای از آقای امین دژاکام

 

راه ها را در پنــــــاه بی کســـــان   طی نمــــــودم با دعـــــــای خیرشــــــان
گهــگهــی در بندو در زندان شدم   گـــــاه صید دست بی رحمـــــــان شدم
منتظــــر مانـــــدم به وقت انتقــام   دست بالا خـــــود خجــــــول از این مقام
از نهـــــادم بند تاریکــی گسست   رعفت و بخشش طلسمـــم را شکست
دل ز دستــــم می رود با نغمه ای   بغض و اشکی بی امـــــان از جمــله ای
عاشـق یـاران و بد خواهان َشدم   ساغـــــری پر شهد از جانــــــــــان شدم
ترسم آخـــــر عشق مجنـونم کند   عاقبت سیلــی ، نه محـــــزونم کنــــــــد
ترســم آخـــــر از هجـــوم مـوج آن   عاقلــــــی  دیـــــوانه  گــــردم  توامـــــان
بی تفــــاوت بودمو بد حس و حال   حال جــــــا آورده ای وصــــف المــــحــــال
بی طـرب بودم چونان دشت کویر   رحمتت جــــان داده ای بـــــر جــــــان پیر
ناتوانـــو خسته دل افســـرده حال   بــــاده ات بی پـــــا بدادی پــــرو بـــــــــال
شکـــر نعمت کـــی توانـم گویمت   عطـــر نابـــی چــون توانــــــم بویــــمـــت
تا ابــــــد بند محــــبت بــر وجــــود   سجــــــــده ام بر خــــاک پاکت در سجود
خـدمــــت خلــقت کنـم تا لا مکان   خـــــود مقــــــدر کـــــن ز مــــا امـکـان آن
 
سروده امین دژاکام

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .