English Version
English

شعری به مناسبت هفته دیدبان از مسافر بهمن

شعری به مناسبت هفته دیدبان از مسافر بهمن

       

 
کوه هنر کـــرده اگر، چون تو بمانـــد استـوار
 
      
 
مانده چگونه طی کند، چون تو مسیر اعتبـار
 
 
دشت خطا نمی‌کنـد، وسعت خود عیان کند
 
 
 
عرصـــه قلب پاک تو، وسعت خاک این دیــار
 
 
شعر به خود می‌شکنـــد، وســعت آرزو کند
 
 
 
شعـر محـــال آرزو، چون تو ســـروده روزگار
 

غصه گرفتـــه آسمان، قصـــه بگوید از کــرم

 

دست سخـــاوت تو را قاب گرفتـــه یادگـــار

این همه بی‌وفایی از سنگ چگونه سر زنــد

 
 
موســم بردبـــاریت، می‌شکنـــد از انتطـــار
 
 
ســـرو به آزادگیــــش، هیــــچ ندارد اعتــنــا
 
 
 
چون تو طلوع‌کرده‌ای سرو همیشه‌مانـدگار
 
 
کنگـــره آسمان عشــق، آینه جهان عشــق
 
 
 
به زیر سقف این بنا، ستون عشق استــوار
 
 
دفتـــر مــهـربــانیـــت، واژه به واژه اقـتـــدار
 
 
 
لکنــت گفته‌هــای من، به ناسپاسی مگذار
 
 
برای فتــح معجزه، اسم و نشان شب تویی
 
 
 
حلقـــه به دور شحنـــه‌ی بنـــده آفریـــدگـار
 

شعرترین شعر جهان، نشان سینه تو شـــد

  بـــرای دیدبانـــی از سبـــزترین فصل بـــهار
 

 

سراینده: مسافر بهمن

( نمایندگی شمس - لژیون شماره 6، راهنما: آقای وحید شایسته)

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .