شکر نعمت، نعمتت افزون کند

سلام دوستان محبوبه هستم یک همسفر
شاید هزاران بار این جمله را شنیده باشیم، شکر نعمت نعمتت افزون کند کفر نعمت از کفت بیرون کند، اما آیا توانستیم به‌طور عملی و با تمام وجود معنی این جمله را درک کنیم؟ شکرگزار بودن و ناسپاس نبودن یکی از راه‌های رسیدن به آرامش درونی است؛ اما گاهی ما از این امر مهم غافل هستیم و همواره در پی چیزهایی هستیم که مالک آن‌ها نیستیم و این موضوع و درگیر بودن با نداشته‌ها باعث می‌شود که ما از داشته‌هایمان و سپاسگزاری برای داشتن آن‌ها غافل باشیم و همواره مضطرب و پریشان‌حال باشیم.

اگر نگاهی به خودمان و داشته‌هایمان بیندازیم به این موضوع دست میابیم که خداوند نعمت‌های بی‌شماری به ما عطا کرده است سلامتی، عقل، خانواده و بسیاری دیگر از نعمت‌هایی که اگر بخواهیم آن‌ها بیان کنیم شاید ساعت زمان نیاز باشد. یکی از مهم‌ترین نعمتی‌هایی که خداوند به ما عطا کرده است آشنایی با کنگره 60 بوده و این موهبت الهی برای من نعمت بسیار بزرگ و ارزشمندی است زیرا راهی را به من نشان داد که باعث شد بتوانیم نقاط تاریک و روشن زندگی خود را بشناسم و با کمک آموزش‌های کنگره در جهت تزکیه و پالایش قدم بردارم و از خداوند متعال می‌خواهم که در این راه به من یاری برساند.

من در کنگره آموختم که باید قدردان نعمت‌های خداوند و قدردان تمام کسانی باشم که در زندگی من به‌نوعی تأثیر مثبت گذاشته‌اند و باعث شده‌اند که من به آرامشی که اکنون از آن برخوردارم برسم. در کنگره آموختم که قدردانی فقط به زبان نیست بلکه ما باید با زبان، قلب و عمل شاکر و سپاسگزار باشیم و در کنگره این بستر نیز مهیا شده است تا ما بتوانیم به بهترین وجه ممکن این مهم را به اجرا درآوریم.

ما در کنگره می‌توانیم با خدمت کردن و نیز کمک‌های مالی که در حد توانمان هست به بهترین وجه ممکن سپاسگزاری کنیم و همان‌گونه که هرلحظه به حال خوشمان می‌افزاییم باعث شویم که همنوعانی از جنس خودمان که آن‌ها نیز به‌نوعی درگیر مواد مخدر و دنیای تاریک اعتیاد و ضد ارزش‌ها هستند آرام‌آرام از این دنیای پرتشویش خارج‌شده و به رهایی و آرامش برسند، این کمک یاری باید به‌گونه‌ای باشد که شخصی که به رهایی می‌رسد همراه بارهایی به آن نقطه تفکر نیز برسد که برای بهتر شدن روزافزون حالش او نیز باید شاکر و خدمتگزار باشد تا هم ازلحاظ معنوی و هم ازلحاظ مادی درب‌های برکت و آرامش خداوند به روی او گشوده شود.

نویسنده: کمک راهنما خانم محبوبه (لژیون چهارم)
نمایندگی: همسفران شهرری