دوازدهمین جلسه ازدور چهل و سوم کارگاه هاى آموزشی خصوصى کنگره 60؛ نمایندگی پروین اعتصامی اراک ، وىژه همسفران با استادى خانم معصومه ، نگهبانى خانم سمیرا و دبیرى خانم فاطمه بادستور جلسه وادى هشتم وتاثیر آن روى من در روز دوشنبه مورخ 98/1/26 راس ساعت 16 برگزار گردىد.
خلاصه سخنان استاد:
تا اینجا هفت وادی را پشت سر گذاشته ایم ، تفکر رایاد گرفتیم ، مسئولیتهارا پذیرفتیم ، دانستیم تفکربه تنهایی کارساز نیست و باید وارد عمل شد و در این راستا از قدرت عقل هم بهره گرفت ، بعد از فهمیدن رمز و راز کشف حقیقت حالا وادی هشتم مارا با چگونگی حرکت آشنا میکند. گاهی اوقات قبل از حرکت میخواهیم همه چیز را با جزئیات بدانیم یعنی ابتدای جاده بایستیم و انتها را ببینیم و چون نمیتوانیم از حرکت باز می میانیم و این کارنیروی منفی یا همان بازدارنده است یعنی با ایجاد ترس و وحشت و ناامیدی و بزرگ نشان دادن سختیها ما را از حرکت باز می دارد. ولی من به این نکته ایمان دارم که در سخت ترین شرایط هم میشود حرکت کرد هرچند کوچک و با ادامه همین حرکت راه نمایان خواهد شد.
اگر در مسیر اشتباه کنیم چه میشود؟ اگر نشد و شکست خوردی چه میشود ؟ این همان جمله شیطانی است که مانع از حرکت میشود،حتی اگراینطور هم شد باز فرصت جبران هست،مگر بدون حرکت و عمل ، توانایی و ضعف انسان مشخص میشود؟ حتی اگرشکست خوردی تو دیگر آدم قبل نیستی،یعنی همان که میگوییم آگاهی و دانش در نقطه یعنی درون تو میماند و نابود نمیشود ،حتی اگر مسافر تو رها نشد،یاهر خواسته دیگری که به دنبالش هستی،تغییر سخت و دردناک است ولی ارزشش را دارد.
وادی هشتم میگوید برای انجام هر کاری اول تفکر کن ، به چی؟ به اینکه خواسته ات چیست ؟ به قول دعای کنگره فقط یک خواسته و یک دعا یعنی اولویت بندی ،بدانی که قبل از هرچیز به دنبال چه هستی ، اینکه همزمان به دنبال چند خواسته باشیم به هیچکدام نخواهیم رسید چون نیرو کم می آوریم و بعد برنامه ریزی کن ولی نمیتوانی جزئیات همه چیز را بدانی؛ممکن است در ادامه مسیر بعضی چیزهابرخلاف تصورتو باشد ولی باید بتوانی جمعش کنی و این دانش و آگاهی میخواهدودرصورتی امکان دارد که هدفت برایت مهم و مشخص باشد و حاضر باشی بهای آن را بدهی.
نکته مهمی که در وادى هشتم به آن اشاره شده است موضوع جبران خسارتهایى است که انسان به خودش ،خانواده و هستی وارد آورده است که اولین شرط آن بخشش خود است. اگر مسافرمان در حال جبران گذشته است باید از او بپذیریم و با یادآوری گذشته او را ناامید نکنیم و البته بدانیم جبران خسارت فقط وظیفه مسافر نیست و همسفر هم باید به فکر این موضوع باشد.
درمورد پیمان وادی هشتم هم نباید منتظر بمانیم تا همه مشکلات جهانبینی و اخلاق و رفتارمان حل شود و بعد مراسم پیمان را انجام بدهیم بلکه با اجرای پیمان ، یک ناظر همیشه باماست که مواظب عملکرد خودمان باشیم . و در آخر امیدوارم که با شرکت در انتخابات مرزبانی بر اساس آگاهی و شناخت و عمل سالم این وظیفه را به درستی انجام بدهیم و با تشکر از خانم لیلا و مریم عزیز به خاطر تلاش و خدمت صادقانه ای که در دوره مرزبانی انجام دادند.
عکاس : همسفر محبوبه (لژیون ششم)
تایپ : همسفر معصومه (لژیون ششم)
تنظیم : همسفر اکرم (لژیون پنجم)
- تعداد بازدید از این مطلب :
902