دل نوشته؛ وظایف راهنما و رهجو

راهنما انگشت اشاره است به مسیر درمان، رهجویی است که خود روزی خواهان درمان و جوینده راه بود، اما در بدو ورود ناامیدانه و ناباورانه به مکانی قدم نهاد که اجازه ورود او به این مکان به‌فرمان الهی از قبل صادر و دعوت‌شده بود و خود نمی‌دانست. آمد تا ظلمت  شب را با تفکر و تعقل به‌روز تبدیل کند و هویت خود را بشناسد. زمان زیادی نگذشت که از سکون به حرکت درآمد و از نقطه به خط رسید و انتخاب کرد ماندن را.

سرنوشت او این‌طور رقم خورد که با تلاش برای رسیدن به هدف نهایی (رهایی) ادامه داده و قدمی در جهت تکامل و رسیدن به سفر دوم بردارد تا بتواند به خواسته قلبی خود که همانا خدمت کردن به همنوعان (مصرف‌کنندگان) است برسد و بیاموزد که اعتیاد، علم است و علم اعتیاد ترکیبی است از انسان و مواد مخدر (انسان + مواد مخدر=فرزند نامشروع اعتیاد) و بیاموزد که اساس و بنیان کنگره 60 برمبنای عشق است و محبت، عدالت است و ایمان، عشقی که با آموزش‌ها و انتقال آن‌ها به دیگران، زندگی را متحول و قوی‌ترین انگیزه‌ها را برای خدمت مهیا می‌سازد و می‌آموزد که معنای عشق یعنی آموخته‌ها را از قوه به فعل درآوردن؛ او همانند آهن‌ربایی است که انسان‌های خواهان رهایی از دام اعتیاد را به خود جذب کرده تا این الماس‌های گران‌بها و مدفون‌شده زیر خاکستر، دوباره با تلالو خود بدرخشند و ارزش ماهیت خود را به نمایش بگذارند.

غنیمت‌هایی که در اثر مواد مخدر، قدرت جسم آن‌ها بسیار اندک و روح و روان آن‌ها، متزلزل و به قهقرا رفته است و این عاشق (راهنما) می‌کوشد با تلاش، بهترین راه و مسیر، توأم با بهترین اندیشه‌ها را در رهجو بیدار کند و امواج حس را در آن‌ها قدرتمند نموده و با صبر و حوصله به آنچه می‌خواهد برسد (نجات بیماران اعتیاد از دام هیولای مواد) و نیروهای عظیم جسم را با OT و روان و جهان‌بینی نامتعادل را از طریق تغییر تفکر و اندیشه (القا) به‌سلامت دوباره برگرداند.

وظیفه راهنما و مسئولیت او سنگین، اما خواست او بسیار بااهمیت است و نیاز به یک انرژی خاصی دارد تا یک تحول عظیمی پدیدار شود که همان رهایی است و اثبات کند که عشق یعنی گذشتن از خویش و او مثلث عشق را با عمل به تصویر می‌کشد و این همان  سخن بزرگی است که گفته: دست‌هایی که کمک می‌کنند مقدس‌تر از لب‌هایی هستند که دعا می‌کنند، و اما وظیفه رهجویی که تشنه رهایی است، باید از این چشمه پرفضیلت سیراب شود و انرژی خود را تنها صرف رهایی نموده و به آموزش‌های راهنما اهمیت داده تا روزی خود در جایگاه راهنمایی، خدمتگزار دیگران باشد. خدا را شاکر و سپاسگزارم که رهجو و عضو کوچکی از کنگره 60 می‌باشم.