سلام دوستان زهرا هستم یک همسفر؛
از روز ازل تا روز ابد هر کس در هر جایگاهی که قرار بگیرد حتماً وظایفی بر عهده دارد. فرقی نمیکند، زن باشد یا مرد، بزرگ باشد یا کوچک. در کنگره ۶۰ نیز هر شخصی نسبت به جایگاهی که دارد، قوانینی برای او تعیین گردیده که باید آنها را به نحو احسن انجام دهد. راهنما یا رهجو، مرزبان یا ایجنت و ... راهنما یعنی کسی که راه را نشان میدهد، راهی را که خود پیموده و آموزشهای لازم را دیده و با امتحانی که داده حالا باید آموزش بدهد و البته آموزش هم میگیرد؛ زیرا تمام مطالبی که سر لژیون تدریس میکند از قبل باید خود آماده کند. از نوشتن سی دی تا مطالعه جزوات و کتابها، زیرا باید بتواند پاسخگوی سؤالات مختلف رهجویان در رابطه با درمان اعتیاد و جهانبینی باشد. راهنما باید سر ساعت مشخصشده در جلسات حاضر شود و از پوشش مناسب استفاده کند و تمام قوانین و حرمتهای کنگره را رعایت کند تا الگوی خوبی باشد برای دیگران.
رهجو یعنی جوینده راه، راهی که در کنگره راه مستقیم است. راهی که اگر با تمام وجود و با عشق و علاقه طی شود، حتماً به حال خوش خواهد رسید. کسی که میپذیرد همسفر و یا مسافر کنگره ۶۰ شود، باید تمام قوانین و اصول کنگره ۶۰ را باجان و دل بپذیرد و از آنها سرپیچی نکند؛ زیرا این راهی است که دیگران آن را تجربه کردهاند و به نتیجه مطلوب آنکه رهایی و رسیدن به حال خوش است رسیدهاند. رهجو باید فرمانبردار باشد و از هیچ فرمانی سرپیچی نکند، زیرا راهنما برای منفعت شخصی خودش سخنی نمیگوید، او راه امروز رهجو را دیروز طی کرده است. علمی که تجربهشده است سندی است بدون نقص. یک راهنما برای بازپرداخت آرامشی که از کنگره به دست آورده است، حضور مداوم دارد و در حین آموزش دادن آموزش هم میگیرد. پس رهجو از هیچ خدمتی نباید دریغ کند و تمام مطالب را کامل بپذیرد. باید با گوش دادن به سیدیها و آموزش کتب و جزوات و رعایت حرمت کنگره ۶۰ انشا الله به حال خوش، درمان و رهایی برسد.
نویسنده: کمک راهنما خانم زهرا (لژیون هشتم)
- تعداد بازدید از این مطلب :
1593