گزارش لژیون پزشکان پارک طالقانی جمعه 1397/10/14؛ «جهان‌بینی ورزش»

جلسه سوم از دور شانزدهم سری کارگاه‌های آموزشی کنگره 60 مخصوص لژیون پزشکان در پارک طالقانی می‌باشد که با دستور جلسه «جهان‌بینی ورزش» با استادی دکتر مسعود و نگهبانی جناب مهندس دژاکام و دبیری دکتر اعظم در روز جمعه مورخ 14/10/97 رأس ساعت 8 صبح آغاز بکار نمود.

سخنان استاد:

سلام دوستان مسعود هستم مسافر:

واقعیت این است که من جهان‌بینی و دانش لازم را در مورد جهان‌بینی ندارم. ما ورزش را خیلی وقت‌ها به ورزش‌های قهرمانی، تفریحی و بازی تقسیم می‌کنیم، در کنگره 60 ورزش قهرمانی هست و بهترین ورزشکاران قهرمان را کنگره 60 دارد، ولی هدف کنگره هیچ‌وقت قهرمانی نبوده، هدف ورزش از روز اول که آقای مهندس ورزش را در کنگره شروع کردند، سلامت بوده، چون‌که صد آید نود هم پیش ماست، اگر شما بخواهید برای سلامت ورزش بکنید، خودبه‌خود، قهرمانی هم به‌تبع آن خواهد آمد، اما نکته مهم که من لازم است خدمتتان عرض بکنم، ما خیلی وقت‌ها ورزش را به‌عنوان یک، عرب‌ها ورزش را به‌عنوان یک ریاضت یعنی سختی و فشار، می‌شناسند، این ریاضت، سختی و فشار مال ورزش‌های قهرمانی است. ورزش‌های سلامت می‌تواند خیلی آرام، ملایم و سلامت طراحی شود، کما اینکه ازنظر فیزیولوژیک می‌گویند که یک انسان هفتاد کیلویی، درصورتی‌که به‌صورت معمولی غذا بخورد، باید 2 الی 100/2 کیلوکالری در روز دریافت کنند، با توجه به آن میزان کالری که نیاز هست برای زنده‌بودن آدم‌ها، یک مقدارش می‌ماند که می‌تواند تبدیل به چربی، شود، مصرف شود، یا حتی کم هم بیاوری اگر زیاد کار بکنید، به همین دلیل یک میانگینی گرفتند یک برآوردی کردند؛ دیدند که مردان با 2400 کیلوکالری اگر آن متابولیسم پایه آن‌ها را کنار بگذاری برای اینکه دچار چاقی و مشکلات دیگر نشوند، فقط دارم وزن را می‌گویم، سلامت قلب و این‌ها را کاری ندارم، باید حدود هشت هزار قدم در روز راه بروند و خانم‌ها باید حدود چهار تا پنج هزار قدم در روز راه بروند، این سوأل را مطرح می‌کند که آیا ما در ایران چنین کاری را می‌کنیم یا نه. آیا ما مردم ایران ورزش‌کار هستیم یا ورزش بین هستیم، چون خیلی از ما علاقه داریم پای تلویزیون بنشینیم فوتبال ببینیم، داد و قال کنیم و این را به‌عنوان یک الگوی ورزشی مطرح کنیم، این ورزش بین بودن است نه ورزشکار بودن. از طرف دیگر وقتی می‌گوییم ورزش و فعالیت‌های ورزشی؛ جنبه قهرمانی‌اش را بگذاریم کنار، ورزش و فعالیت‌های بدنی مناسب معمولاً سه دسته اثر روی بدن می‌گذارد: یک دسته اثرات فیزیولوژیک می‌گذارد مثل سلامت قلبی تنفسی، قدرت عضلانی، جلوگیری از پوکی استخوان و خیلی مسائل دیگر که این‌ها خواص فیزیولوژیک ورزش است، ورزش می‌تواند یک خواص روان‌شناختی داشته باشد. معمولاً یک ورزش آرام درست طراحی‌شده، عامل بزرگی برای کاهش افسردگی، اضطراب، افزایش اعتمادبه‌نفس، خودباوری و خیلی مسائل دیگر که شاخص‌های روانی ما را بهبود خلق‌وخو می‌دهد؛ و این خیلی جالب است که چرا در کنگره 60 این‌قدر به ورزش اهمیت داده می‌شود و ورزش جزء هویت ما می‌شود؛ یعنی وقتی یک مسافر خودش را معرفی می‌کند حتماً باید اسمی هم از رشته ورزشی‌اش بدهد. اعلام سفر حتماً رشته ورزشی هم در آن هست. این به این دلیل است که غیرازاین که جسم قوی می‌شود ازنظر روان‌شناختی هم اثراتی که ترشح، دینورفین، انکفالین، انواع انکفالین ها و سایر نوروترانسمیترها، روی بدن انسان می‌گذارد باعث خوش‌خلقی و خلق‌وخوی بهتر می‌شود؛ و این در مورد افرادی که دچار بیماری اعتیاد هستند می‌توانند یک کمک‌کننده بزرگی برای بهتر درمان شدنشان باشد. ورزش یک جنبه جامعه‌شناختی هم دارد ما می‌دانیم دوستانی که یک روزی مصرف‌کننده بودند، تمایل به بودن در جمع، معاشرت و مسافرت نداشتند و بیشتر منزوی و تنها بودند. ولی وقتی‌که کسی ورزش می‌کند به دلیل اینکه در جمع هست، چون تعامل اجتماعی پیدا می‌کند، دوست دارد با جمع بجوشد، این‌ها همه ویژگی‌های مثبت ورزش است که می‌تواند در درمان اعتیاد نقش داشته باشد.

شاید این جالب باشد برایتان بدانید که این سالنی که ما الآن در آن هستیم یک زمین آسفالت بود با یک تور فنس پاره در اطرافش و آقای مهندس ورزش را ازاینجا و جاهای دیگر شروع کردند و در کارهای تحقیقاتی که انجام دادیم به یک نتایج عجیبی رسیدیم؛ یکی از آن‌ها این بود که اصولاً مصرف‌کنندگان مواد می‌توانند ازنظر روانی افسرده باشند، می‌توانند جزء افرادی باشند که دارای کمبود تمرکز و توجه باشند، خیلی جالب بود که چقدر افراد در کنگره علاقه دارند به ورزش‌هایی مثل دارت، تیراندازی باکمان نبود، بعد که این زمین را از ما گرفتند، من خودم ناراحت شدم و گفتم می‌روم دعوا می‌کنم، آقای مهندس فرمودند که خونسرد باش صبر کن ببین چه می‌شود. چه می‌خواهند بکنند، بعد معلوم شد اینجا را فدراسیون تیراندازی باکمان گرفته که اجاره بدهد و درآمد از آن کسب کند، آقای مهندس فرمودند خیلی خوب ما خودمان مستأجر، ما خودمان اینجا را اجاره می‌کنیم و این‌قدر می‌آییم اینجا که مالک آن شویم؛ که همین‌طور هم شد، طوری که شاید از بیرون دو نفر نمی‌آمدند برای تیراندازی باکمان، ولی بچه‌های کنگره گوش تا گوش ایستاده بودند، کمان بخرید و تیر بیندازید، به‌تدریج باهم اخت شدیم و شد مال خودمان و پیش‌بینی آقای مهندس درست از آب درآمد، گفت بگیرند ما پس می‌گیریم. این‌قدر آرام پس گرفته شد، زورخانه را بچه‌ها درخواست کردند این زورخانه را آوردیم گذاشتیم، دیدیم گرایش به زورخانه هم زیاد شد و بعد دیدیم گرایش عجیبی هم به راگبی هست، بررسی کردیم دیدیم که کسانی که به زورخانه، ریتم و شعر و موسیقی‌اش گرایش دارند، این‌ها بیشتر کسانی هستند که زمینه افسردگی داشتند، آن‌هایی که به‌طرف تیراندازی باکمان یا پرتاب دارت می‌روند، بیشتر کسانی هستند که زمینه کمبود تمرکز و توجه داشتند. درواقع اینجا ورزش را یک مکمل، بدون اینکه هدف خاصی باشد، خودبه‌خود پیش آمد که ورزش یک مکمل است برای سلامتی؛ و امروز ما می‌بینیم که بچه‌هایی که یک روز شیشه‌ای بودند، پایپ ساز بودند، پایپ فروش بودند، افراد خشنی بودند، امروز با کمال آرامش و متانت عضو تیم ملی راگبی ایران هستند، درنتیجه ما در این سه رشته خیلی موفق هستیم در بقیه رشته‌ها هم همین‌طور. من هیچ‌وقت یادم نمی‌رود که تیم والیبال کنگره 60 در لیگ قهرمانی تهران بازی می‌کرد هفت، هشت سال پیش تیم استقلال را 3 -1 شکست داد. نهایت این همه بردوباخت‌ها این شعار مطرح شد که: ما یا می‌بریم یا می‌آموزیم» شکستی در کار نیست و امروز این شعار مطرح است بین بچه‌های کنگره؛ به همین دلیل روی این آسفالت سرد، زمین شیب‌دار و ... گاهی وقت‌ها پیش می‌آید می‌خورند زمین، زخمی می‌شوند ولی هنوز یک مورد نشده که کسی که باعث شده یکی دیگر بخورد زمین به او پرخاش شود، داد و قال شود، اعتراض به داور، چنین چیزهایی ما نداریم. چون ورزشکاران الآن مصرف‌کنندگانی بودند که جمعه‌ها دنبال منقل و سیخ و سنگ بودند اما الآن 5-6 صبح در پارک هستند و سرحال ورزش می‌کنند. ممنون که به صحبت‌های من گوش دادید.

سلام دوستان دکتر خاطره هستم یک همسفر:

در مورد سی دی جهان‌بینی ورزشی نکته‌ای که بود این بود که ما زوم نکنیم روی قهرمانی و بردوباخت و از ورزشی که انجام می‌دهیم لذت ببریم. خیلی ممنون.

سلام دوستان دکتر محمد هستم یک همسفر:

من فکر می‌کنم همین‌طور که آقای مسعود گفتند، ورزش در روحیه بیماران ما از قدیم تأثیر داشته، حتماً در کلینیک سال‌های قبل هم اتفاق می‌افتاد که بیمارانی که سبک زندگی‌شان داشت تغییر می‌کرد شانس درمان آن‌ها بیشتر بود و الآن می‌شود در مدل کنگره دید، خیلی از مراجعاتی که در این چند سال مراجعه می‌کنند، تغییر نگرش‌های خوبی دارند، الگویی می‌شوند برای مراجعان بعدی و همین باعث می‌شود که درمان موفقی را برایشان متصور باشیم. خیلی ممنون.

سلام دوستان دکتر زهرا هستم یک همسفر:

من فکر می‌کنم ورزش در زندگی هرکسی اثرات مخصوص به خودش را می‌گذارد، می‌تواند یک راهی باشد که درصد خیلی زیادی از تصمیم‌گیری‌های ما را تحت‌الشعاع خودش قرار دهد، کسانی که ورزش می‌کنند، دارای اراده قوی‌تری هستند و تصمیمات زندگی‌شان را با جدیت بیشتری دنبال می‌کنند؛ و یا کسانی که ورزش نمی‌کنند و یا پشت گوش می‌اندازند، تمام تصمیمات زندگی‌شان را من فکر می‌کنم همین‌طوری انجام می‌دهند. حالا برای مسافران ما خیلی مهم‌تر است، ورزش می‌تواند یک انگیزه خیلی جدی به آن‌ها بدهد، آن‌ها را از انزوا بکشد بیرون. ممنون.

سلام دوستان دکتر محمد هستم یک همسفر:

عقل سالم در بدن سالم است. دوستانی که قبلاً مصرف‌کننده بودند و جمع بسیاری از آن‌ها انزواطلب بودند، وقتی‌که درمان می‌شوند و می‌خواهند ورود کنند به جامعه می‌خواهند برگردند به زندگی، قاعدتاً باید به فعالیت‌هایی بپردازند که در جمع باشد، بهترین راه ورود به گروه‌های ورزشی است. ممنون از وقت مشارکت.

سلام دوستان دکتر نازی هستم یک همسفر:

من سی دی کمک کنگره به من و کمک من به کنگره را به‌اشتباه گوش کردم؛ اما در مورد ورزش، همه ما می‌دانیم که عقل سالم در بدن سالم است، مسافرینی که ورزش نمی‌کنند، علاوه بر اینکه یک مقداری ازلحاظ روحی افسرده هستند می‌توانیم بگوییم که شرکت کردن در جمع می‌توانند روحیه شادتری به دست بیاورند. در مورد سی دی کمک من به کنگره و کمک کنگره به من، در مورد انتخاب ایجنت و اسیستانت صحبت شده که بر اساس چه اولویت‌هایی انتخاب می‌شوند، این افراد می‌توانند فرم پر کنند و از طریق پر کردن فرم، مشخصات آن‌ها، آن افراد را انتخاب کنیم بر اساس آن اولویت‌هایی که دارند، مردم‌دار بودن، متین بودن، آرام بودن می‌تواند از صفات بارز این افراد باشد. ممنون از وقت مشارکت.

سلام دوستان دکتر محسن هستم یک همسفر:

در مورد ورزش و اهمیت آن در خصوص درمان اعتیاد در کنگره 60، در مبحث تئوری ایکس، به دلیل مصرف مواد مخدر مشکلی در ترشح نوروترانسمیترها پیش می‌آید در بدن که و ترشح آندروفین دچار اختلال می‌شود و درواقع کنگره با روش D.S.T و با این سیستمی که اجرا می‌کند، با شروع شربت O.T و قطع تدریجی آن مجدداً سیستم ایکس بازسازی می‌شود و ترشح اندورفین به میزان اولیه خودش برمی‌گردد؛ و ورزش کردن منظم و متناسب نیز می‌تواند ترشح سطح اندورفین را در بدن فعال کرده و بالاتر می‌برد. به این شرط که ورزش از شدت متناسبی برخوردار باشد تا ترشح اندورفین فعال گردد. درواقع ورزش کمک می‌کند به بازسازی سیستم ایکس. از اینکه به صحبت‌های من توجه کردید از شما تشکر می‌کنم.

سلام دوستان دکتر ترانه هستم یک همسفر:

کنگره 60 در کنار پروتکل D.S.T و داروی قدرتمند O.T از ورزش هم برای رسیدن به تعادل استفاده می‌کند. کنگره 60 معتقد است که درمان فوق ترک و تعادل فوق درمان است؛ بنابراین اعضای کنگره 60 برای رسیدن به تعادل علاوه بر درمان به روش D.S.T همراه با داروی O.T و آموزش جهان‌بینی، ورزش را نیز برای تکمیل درمان و سلامت جسم مسافران و همسفران را در حوزه کار خود قرار دادند. کنگره 60 چهارده رشته ورزشی دارد که در طول سال فعالیت خود را ادامه می‌دهد. اولین هدف جهان‌بینی ورزش رسیدن به‌سلامت، تعادل و حال خوش است و دومین هدف آن رساندن این پیام به جهانیان است که اعتیاد قابل‌درمان است و درمان قطعی دارد. جهان‌بینی ورزش به ما می‌گوید که به سلامت و تعادل می‌توانیم برسیم، از قدرت مطلق، شکرگزاری و سپاسگزاری می‌کنیم، اثبات می‌کنیم که ما درمان شدیم و اعتیاد درمان شده و انواع و اقسام ورزش‌ها را در کمال ادب و احترام انجام می‌دهیم. متشکرم.

سلام دوستان دکتر محمد هستم یک همسفر:

خوب بحث اینکه، ورزش به درمان کمک می‌کند، من می‌خواهم برعکس آن صحبت کنم. در این مراجعاتی که به من دارند می‌بینم که اکثر این‌ها حداقل به یک ورزش حرفه‌ای این‌ها مشغول هستند، بلاخص گروه زیر 30 سال و خیلی هم علاقه‌مند هستند. وقتی‌که درمان آن‌ها را شروع می‌کنم می‌گویم که بلافاصله باید ورزش خود را شروع کنید که باعث تولید انکفالین و اندورفین‌ها زیاد شود. ولی مشکلی که وجود دارد این است که ما در محیط‌های ورزش‌های حرفه‌ای ما متأسفانه با یک پدیده اعتیاد در ورزشکاران مواجه هستیم. حتی ورزشکارانی که ما به‌عنوان ورزشکار حرفه‌ای می‌شناسیم. نمونه‌هایش را ما داشتیم که یک ورزشکار حرفه‌ای براثر مصرف ترامادول و متادون و الکل فوت شده. ما در کار خودمان می‌بینیم که در فدراسیون فوتبال قسمت پزشکی و ورزشی این‌قدر بحث اعتیاد زیاد شده که دارند دوره‌های مختص اعتیاد می‌گذارند؛ و در رشته‌های بدن‌سازی بحث دوپینگ خیلی این‌ها دارند به مصرف مواد می‌آیند تا سال گذشته که ترامادول جزء دوپینگ نبود، ولی امسال شنیدم که آوردند جزء داروهای دوپینگ. ولی ترامادول را جزء داروهای دوپینگ نگذاشته بودند و متأسفانه مصرف بالایی بین ورزشکاران حرفه‌ای دارد و مصرف آن خیلی بالا هست و این جنبه را هم حساب کنیم که به‌خصوص ورزش حرفه‌ای باعث اعتیاد ورزشکاران می‌شود. خیلی ممنون.

سلام دوستان دکتر اکرم هستم یک همسفر:

همان‌طور که دوستان گفتند برای درمان اعتیاد ورزش یک‌جور مکمل است. در افراد سیگاری میل به نیکوتین را می‌آورد پایین، در افراد الکلی باعث کاهش حملات تشنجی می‌شود و در مسافران ما هم باعث می‌شود که اضطراب و استرس آن‌ها کم شود. درواقع ورزش کمک می‌کند به تسهیل رشد بافت‌های عضلانی و همچنین تسهیل می‌کند ترشح دوپامین و سروتونین را در مغز که باعث شده در اثر اعتیاد در طول زمان آسیب ببینند. ممنون از وقت مشارکت.

سلام دوستان دکتر شهرام هستم یک همسفر:

امیدوارم صبح زمستانی خوبی داشته باشید. من سی دی را گوش دادم. نکاتی که در سی دی بود خوب قابل‌توجه بود. یک از آن‌ها این بود که شما وقتی یک تیری را می‌اندازید و می‌آید می‌خورد به هدف معمولاً به کناری خود نگاه می‌کنید که آیا او هم زده به هدف یا نه کم‌کم این‌قدر این پررنگ می‌شود که آن هدفی که داشتی رنگ می‌بازد، یعنی بیشتر نگاه می‌کنید ببینید دیگری چکار می‌کند و سعی می‌کنید شما بهتر و برتر باشید. چیزی که در درمان اعتیاد مهم است یک سری راه‌های عصبی تازه‌ای ساخته می‌شود و یا اینکه راه‌های عصبی قبلی شروع می‌کنند آن میلین یا غلاف عصبی را ساختند و درواقع این مهارت شخص را یک پله می‌آورد بالاتر. در یک تحقیق آمده بود دو گروه را باهم مقایسه کرده بود برای ترک سیگار و یک گروه مهارت چند توپ را باهم بالا پرتاب کردن و گرفتن را یاد گرفته بودند درصد موفقیت آن‌ها در ترک سیگار بالاتر بود، اگر ما مهارت‌های مختلفی را یاد بگیریم در کارهای مختلف هم موفق خواهیم شد، این یک نکته و نکته دیگر آن حس خودباوری است که به بیمار می‌دهد. بیماری که از مصرف می‌آید شروع می‌کند به ورزش کردن نگاه بقیه هم تغییر می‌کند. من که صبح می‌آمدم بچه‌ها میز تنیس یخ‌زده بود و با زحمت داشتند یخ را پاک می‌کردند و همه بعد خوشحال شدند که میز را تمیز کردند و یک حس خوب هست که همه دارند می‌خندند، ورزش می‌کنند حال خوبی دارند. این ورزش که در کنگره 60 ایجادشده حرکت خیلی هوشمندانه بود که در کنگره 60 انجام شد و تداوم دارد. هم برای مسافران و هم همسفران و چه کسانی که از بیرون نگاه می‌کنند یک حس خیلی خوبی را می‌گیرند. ممنون.

جناب مهندس:

در نظر بگیرید، یک نفر یک معشوقی دارد و معشوق خود را خیلی دوست دارد. بگویند راجع به معشوق خودت صحبت کن، او یک‌جور صحبت می‌کند و به دیگری هم که یک معشوقی دارد طلاق گرفته و کلی دادگاه رفته و پدر او را درآورده؛ می‌گویند راجع به معشوقت صحبت کن. همه شما شبیه دومی صحبت می‌کنید. راجع به ورزش صحبت می‌کنید اما چون ورزش نمی‌کنید اصلاً جلسه کسل، مثل جلسه تریاکی‌ها شده، می‌گویید، ورزش خوب است، بیماران می‌آیند این‌طور کنیم، آن کنیم، بابا خودتان چی؟ من الآن حدود 16 یا 17 سال است هفته‌ای سه روز، شنبه، دوشنبه، چهارشنبه ساعت 4:55 دقیقه صبح از خواب بلند می‌شوم، ساعت 5:30 ماشین می‌آید دنبالم، ساعت 6:00 صبح استخر شنا هستم، شنا و جکوزی و سونا و این چیزها. دوشنبه‌ها هم استخر قهرمانی کشور، نه دی در شیرودی هستم، آنجا می‌روم شنا می‌کنم. موضوع این است که شما هم باید همین‌جور باشید. پزشک از مریض می‌خواهد که ورزش کند، وقتی‌که خودش ورزش نمی‌کند به چه درد می‌خورد. اینجا داریم مسئله را مطرح می‌کنیم که الآن یکی بیاید تو باور کنید در بیرون که بچه‌ها ورزش می‌کنند می‌گویند آن‌ها سالم هستند و این‌ها معتاد هستند. چون همه نشستند سر در گریبان، نگران و ورزش هم نمی‌کنند. اینجا می‌گویی که چرا باید ورزش کنیم، طبق چه انگیزه‌ای ورزش کنیم، به چه دلیل ورزش کنیم. در مورد ورزش صحبت می‌کنیم با حرارت صحبت کنیم باانرژی صحبت کنیم. چرا نباید ما، شما خودمان ورزش نکنیم؟!

وقتی ورزش نمی‌کنیم عمرها کوتاه می‌شود، مریضی‌ها زیاد می‌شود، شما همه پزشک هستید، دانا هستید می‌دانید که فیزیولوژی بدن انسان مانند ماشین‌آلات است، وقتی کار نکند از کار می‌افتد، وقتی حرکت نکند از کار می‌افتد. این است که این مطلب را باید مطرح کنیم. مطلب دیگری، جامعه معتادین جدا از جامعه آدم‌های معمولی نیستند، تصور نکنید، معتادان آدم‌های افسرده‌ای هستند، گوشه‌گیر هستند، پرخاشگرند، نه اتفاقاً خیلی هم خوش‌مشرب هستند، خوش‌بیان هستند، خیلی هم خوش‌گذران هستند؛ نه افسردگی دارند، نه زدوخورد دارند، نه پریشانی دارند. حالا یک عده قلیلی آره، یک موقع هروئینی‌ها آمدند، آبروی تریاکی‌ها را بردند، حالا شیشه‌ای‌ها آمدند آبروی هر دوتایشان را بردند. شیشه‌ای‌ها وقتی نمی‌کشند آدم‌های پرخاشگری هستند. ولی آدم‌های هروئینی و تریاکی آدم‌های گوشه‌گیری نیستند. همه آن‌ها خوش‌مشرب هستند، بین  آن‌ها نبودید که ببینید می‌روند صحرا کبابشان را می‌خورند، تریاک خود را می‌کشند، سالاد خود را می‌خورند، کلی باهم می‌گویند و می‌خندند، شعر می‌خوانند. فکر نکنید معتادان گوشه‌گیر هستند، نه اصلاً این‌طور نیست، نه پرخاشگر هستند، نه کینه‌توز هستند، نه انتقام‌جو هستند. یک عده قلیلی ممکن است این‌طور باشند. آدم‌های معمولی گوشه‌گیر هستند، پرخاشگر هستند در معتادان کمتر است. آدمی که روزی بیست هزار تومان، پنجاه‌هزار تومان پول هروئین بدهد، هرکسی این کار را نمی‌کند، بعضی آدم‌های معمولی سر دویست تومان کرایه تاکسی دعوا دارند، یک نفر می‌آید روزی سی هزار تومان، پنجاه‌هزار تومان، هفتاد هزار تومان پول هروئین می‌دهد. نمی‌خواهم از جامعه معتادین دفاع کنم، این‌طوری نیست؛ می‌نشینند باهم صحبت می‌کنند، خیلی هم خوش‌گذران هستند، از روی خوش‌گذرانی می‌آیند این‌طوری می‌شوند. عده خیلی هم می‌توانند پرخاشجو باشند. در بیرون هم معتادان آن‌هایی که می‌روند دارت بازی می‌کنند، همان خاصیت را آدم‌های معمولی هم دارند؛ یعنی تفاوتی با همدیگر ندارند. مسئله بعدی جهان‌بینی ماست، وقتی ورزش می‌کنید موضوع فرق می‌کند. وقتی مسابقات ورزش‌های شرقی را نگاه می‌کنیم همیشه هرچه ورزشکارتر با احترام تر، آرام‌تر، متین‌تر ورزش‌های شرقی را دیدید که می‌خواهند بیایند مسابقه بدهند، جودو، کاراته می‌آیند جلوی همدیگر می‌ایستند، به هم تعظیم می‌کنند، سلام می‌کنند. حالا ورزش‌ها غربی را نگاه کن در بوکس این دارد مشت می‌زند، آن‌یکی به او فحش می‌دهد، چون آن جهان‌بینی و تفکر را ندارد. ورزش‌های زورخانه‌ای ما اولین چیزی که یاد می‌داد ادب را یاد می‌داد، احترام را یاد می‌داد، می‌گفت از ضعیف‌ها باید طرفداری کنی، باید به کسانی که در مشکلات و ضعف هستند کمک کنی. مراحل احترام را نشان می‌داد، احترام پیشکسوتی را نشان می‌داد، احترام، کوچک‌تر، بزرگ‌تر، احترام مرشد، سلسله‌مراتب بود. در گود که می‌رفتند می‌خواستند ورزش کنند، آن‌هایی که تازه می‌آمدند، نوچه بودند یکجا می‌ایستادند، ورزشکاران متوسط جاهای دیگر می‌ایستادند، ورزشکاران قدیمی‌تر جای دیگری و پیشکسوتان جای دیگری و میاندار جای دیگری بود و مرشد کس دیگری بود؛ یعنی یک جهان‌بینی کامل داشتند، در میان گود میاندار بود که تعیین تکلیف می‌کرد، بالای سر میاندار تازه مرشد بود. مرشد بر همه این‌ها حاکم بود حرفی را که مرشد می‌زد بر همه این‌ها حاکم بود. الآن می‌بینید در مسابقات جهان‌بینی ندارند که در گوش همدیگر می‌زنند، در گوش داور می‌زنند. ما اگر این جهان‌بینی را اینجا نداشتیم هرروز باهم دعوا داشتیم. شما تابه‌حال دعوا دیدید اینجا در فوتبال، تو والیبال دیدید دعوا کنند، در راگبی دعوا کنند، در تنیس روی میز دعوا کنند، ورزش کردن هم یک‌طرف است و جهان‌بینی ورزش که به آن‌ها آموزش می‌دهیم یک‌طرف است.

در کنگره 60 در فینال مسابقات جهانی بهترین داور دنیا را آورده‌اند، تمام دوربین‌های تلویزیون دارند نگاه می‌کنند، خوب داور هم اشتباه می‌کند، شما چه انتظاری دارید داور اشتباه نکند، ما به بچه‌ها در کنگره 60 یاد دادیم که داور ممکن است اشتباه کند، اگر داور اشتباه کرد شما نباید چیزی بگویید، چون اگر بگویید به ضرر شما می‌شود. بدتر ضربه بدتری می‌زنی؛ بنابراین در کنگره 60 اگر داور ناحق هم کار کند، کسی حرفی نمی‌زند. آن‌هایی که داورهای آموزش‌دیده‌اند اشتباه می‌کنند، در جهان‌بینی ورزش چطور انتظار داری یکی سوت می‌زند از بچه‌های ما داوری می‌کند اشتباه نکند. بعد مسئله دیگری اینکه کنگره 60 ورزش را فقط برای سلامتی می‌خواهد، فقط برای شادی روحیه، برای شارژ بودن، ما اگر ورزش کنیم از این خمودگی درمی‌آییم. از این حالت انزوا و گوشه‌گیری درمی‌آییم. باید همه ما ورزش کنیم، ورزش برای بچه‌های کنگره 60 از شام شب هم واجب‌تر است. حتی در امتحان کمک راهنمایی اگر کسی ورزش نکند ما اجازه راهنما شدن به او نمی‌دهیم. قدیم همه سیگار می‌کشیدند در کنگره 60، الآن کسی سیگار نمی‌کشد مگر تازه‌وارد، بقیه سیگار نمی‌کشند، همه در کنگره 60 باید ورزش کنند، کسی که ورزش نمی‌کند در کنگره 60 راهنما نمی‌تواند بشود. من اعلام کرده‌ام که تیم‌هایی که ورزشکار هستند و در والیبال ورزش می‌کنند در امتحان به آن‌ها 25/0 نمره می‌دهیم، راهنمایی که دوره چهار ساله آن‌ها می‌خواهد تمدید شود مهم است که تیم ورزشی دادند یا ندادند. در تمام سطوح جای این ورزش هست. شما نگاه کنید الآن بیست سال است کنگره درست شده، انشاألله ادامه پیدا کند، شما در کنگره مرگ‌ومیر ندارید. خیلی به‌ندرت. شما گروه‌های مشابه بروید هر دوهفته‌ای، سه‌هفته‌ای یک حجله می‌زنند، شما الآن بیست سال است در کنگره هستید چند نفر مردند، چهار، پنج نفر بیشتر نبودند، بچه‌های قدیمی. با متد D.S.T سیستم ایکس خود را درست کردند، سیستم شبه افیونی خود را درست کردند، ایمنی بدن خود را بردند بالا و ورزش هم می‌کنند. ما به شما گفتیم لژیون پزشکان، تیم والیبال بدهید، نتوانستید بدهید. حتماً شروع کنید ورزش کردن را انجام بدهید تا شما ورزش نکنید بیماران شما هرگز ورزش نخواهند کرد. امیدوارم همه ما که امروز اینجا هستیم، امروز باعث این شود که یک رشته ورزشی انتخاب کنیم و یا حداقل به قول مسعود سعی کنیم آقایان هشت هزار قدم و خانم‌ها پنج، شش هزار قدم راه برویم.

استخر با ما قرارداد بست برای خانم‌ها همان ماه اول پانصد بلیت تمام شد، تعجب می‌کرد استخری که شما این‌قدر بلیت می‌خواهید. ما در استخر شیرودی هر هفته 700 بلیت می‌گیریم، هر هفته! باز با کمبود بلیت مواجه می‌شویم. باز از شما خانم‌ها و آقایان می‌خواهم به مسئله سلامتی و ورزش بیشتر توجه کنید که پزشکان قوی و محکم داشته باشیم.

امروز رهایی داریم: 

یک رهایی از کلینیک اندیشه نیک اصفهان داریم نام پزشک: خانم دکتر اعظم نام راهنما: آقای مسعود نام مسافر: آقا مهرداد

یک رهایی هم داریم از کلینیک روشنگر چهارراه سرسبز: نام پزشک: یوسف نام راهنما: حسین نام مسافر: حامد

هرکدام از کلینیک‌ها تیم ورزشی بدهند ما قبول می‌کنیم، چند کلینیک تیم دادند.

سلام دوستان اعظم هستم یک همسفر:

روند رهایی که مرکز ما داشته، اولین رهایی است که من می‌آیم، من واقعاً متأسفم شما اصفهان نیستید، وقتی می‌آیم اینجا این روحیه را می‌بینیم و واقعاً تشکر می‌کنم از راهنما که با جان‌ودل آن‌طور که آموزش دیدند که هیچ‌چیز کم نمی‌گذارد برای رهجوهایش. من از شما و ایشان تشکر می‌کنم. ممنون.

سلام دوستان مهرداد هستم یک مسافر: آنتی ایکس مصرفی: شیره و تریاک مدت تخریب: بیش از ده سال روش درمان: D.S.T با داروی شفابخش O.T ده ماه سفر کردم به راهنمایی راهنمای خوبم آقای مسعود قاسمی؛ و الآن هم به دست پرتوان آقای مهندس آزاد و رها هستم.

سلام دوستان حامد هستم مسافر: مدت تخریب هشت سال، آخرین آنتی ایکس مصرفی، تریاک، شیره، متادون مدت دوازده ماه سفر کردم به روش D.S.T با شربت O.T به راهنمایی آقای حسین صداقت ورزش والیبال از کلینیک روشنگر

تهیه: مسافرعلی شاملو
وبلاگ نویس: مسافر سعید عاشوری