خدمت و حال خوش، گفت‌وگو با مرزبان ورزش خانم رضوان

سلام دوستان رضوان هستم همسفر محسن. آخرین آنتی ایکس مسافرم متادون بود 10 سال تخریب داشتند، 11 ماه 8 روز به روش DST و با داروی درمان شربت OT به راهنمایی آقای محمد سفر کردند، راهنمای من خانم فریبا هستند، ورزش مسافرم شنا و والیبال  و ورزش خودم دارت هست و الآن یک سال است که آزاد و رها هستیم.

در ادامه سفر سیگارشان را به راهنمایی آقای علی به مدت 13 ماه و 8 روز به روش DST و داروی درمان نیکوتین جویدنی طی کردند و الآن 6 ماه است که آزاد و رها هستیم.

خانم رضوان الآن که یک سال از رهایی مسافرتان می‌گذرد ضمن عرض تبریک به شما لطفاً از حس این آزادی و رهایی برای ما بفرمایید؟

حس خیلی قشنگی است، می‌بینم که مسافرم رها شده و سلامتی خود را به دست آورده، نمی‌توانم حس خودم را بیان کنم، فقط خیلی خوشحال هستم و احساس خوشبختی می‌کنم.

شما چگونه با کنگره آشنا شدید و این آشنایی را چگونه یاد می‌کنید؟

مسافرم توسط یک دوست، با کنگره آشنا شد و این آشنایی زیباترین اتفاق زندگی من و مسافرم بود، چون مسیر زندگی ما را عوض کرد.

قبل از ورود به کنگره، مصرف‌کننده بودن همسرتان چه تأثیری در زندگی مشترکتان داشت؟

قبل از اینکه مسافرم به کنگره بیاید، رابطه‌ی خوبی با هم نداشتیم، همیشه بین ما بحث بود و نمی‌توانستیم مشکلاتمان را حل کنیم، ولی خدا را شکر با آموزش‌هایی که در این مکان مقدس گرفتیم، با مشورت کردن با یکدیگر اگر مشکلی داشته باشیم به‌راحتی حل می‌کنیم.

شما مرزبان ورزش هم هستید، چه مدت هست که در این جایگاه خدمت می‌کنید؟ حس خدمت در جایگاه را برای ما شرح می‌دهید؟

5 ماه هست که مرزبان ورزش هستم. کسی که خدمت می‌کند، در ابتدا حال خوش نصیب خود او می‌شود، حرکت در این مسیر قطعاً به انسان حس خوبی می‌دهد.

روز اول که به کنگره آمدید چه حسی داشتید و الآن که یک سال از آزادی و درمان مسافرتان می‌گذرد چه حسی دارید؟!

روزهای اول خیلی به‌هم‌ریخته و ناراحت بودم و هیچ امیدی به درمان مسافرم نداشتم و زیباترین درسی که کنگره به من آموخت این است که کاری به مسافرم نداشته باشم، الآن که یک سال از درمان مسافرم می‌گذرد به آرامش رسیدیم و این آرامش را مدیون خدا و جناب مهندس و خانواده گرامی‌شان هستم.

ورزش چه تغییری در حال و هوای زندگی شما دارد؟

ورزش کردن واقعاً به من انرژی می‌دهد و وقتی ظهر جمعه به خانه ‌برمی‌گردم اصلاً احساس خستگی ندارم.

شما چندین بار به پارک طالقانی تهران رفتید؛ از حال و هوای آنجا برای افراد و همسفرانی که تاکنون این تجربه را نداشته‌اند بفرمایید؟

لحظه‌به‌لحظه‌ی حضور در پارک طالقانی برای من آموزش به همراه دارد و هر بار به پارک طالقانی می‌روم و مسابقات را می‌بینم برای من بسیار هیجان‌آور است و برای من تازگی دارد، به همسفران عزیز پیشنهاد می‌کنم، برای یک‌بار که شده پارک طالقانی را تجربه کنند.

کلمات زیر را از دیدگاه خودتان برای ما توصیف کنید؟

تولد: شروع زندگی مسافر       آزادی: رهایی از تاریکی       ورزش گروهی: صمیمیت و محبت       پارک طالقانی: عشق

چه اهدافی را در مقوله ورزش دنبال می‌کنید؟

در مقوله ورزش اِن شا اللّه که بتوانیم تیم‌های بیشتری را برای مسابقات پرورش دهیم و با حضور همسفران عزیز بتوانیم پیشرفت کنیم.

قبل از کنگره دیدتان راجع به فردی که گرفتار مواد است چگونه بود و اکنون چگونه است؟

هر کس در خارج از آموزش‌های کنگره، دیدگاه خیلی بدی نسبت به کسی که گرفتار مواد است دارد، در کنگره به ما آموزش داده‌اند که به افراد گرفتار در بند اعتیاد به چشم یک بیمار نگاه کنیم.

وظیفه یک همسفر در قبال ورزش و وسایل ورزشی کنگره چیست؟! و همسفران چگونه می‌توانند به شما در پیشرفت ورزش کنگره شعبه دانیال کمک کنند؟!

امیدوارم با مراقبت بیشتر از وسایل ورزشی، با کمک هم به پیشرفت ورزش کنگره کمک کنیم، همسفران، ورزش کنگره را جدی بگیرند و هر جمعه حضور داشته باشند. اِن شا اللّه با حضور در پارک و انجام تمرین‌های منظم و همینطور حضور در پارک طالقانی و  آموزش دیدن بتوانیم به اهدافی که داریم برسیم.

تهیه و تنظیم: همسفر مرجان از لژیون یکم (خانم شهلا)
عکاس: همسفر سعیده از لژیون دوم (خانم زهرا)
مایندگی دانیال اهواز