کارگاه آموزشی روز دوشنبه با استادی خانم فریده در باب دستور جلسه بنیان کنگره

ششمین جلسه از دوره یازدهمین جلسه از کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره 60 ویژه همسفران نمایندگی ایمان با دستور جلسه بنیان کنگره ۶۰ با استادی اسیسانت محترم خانم فریده  ونگهبانی خانم لیلا  و دبیری خانم الهه  ، مورخ 97/09/19 ساعت 16:00 آغاز به کار نمود

خلاصه سخنان استاد:

این هفته که هفته بنیان هست را خدمت شما دوستان عزیز تبریک میگویم، خدمت همهٔ اعضای کنگره ۶۰. همانطور که میدانید دستور جلسه بنیان را با تولد آقای مهندس هماهنگ کرده‌اند، در هفته‌ای که تولد آقای مهندس در آن قرار می‌گیرد، هفته بنیان نامگذاری شده است.

درواقع این تولد؛ تولد همهٔ ماست، خیلی سالهای پیش رور تولد آقای مهندس، به عنوان مشارکت به خودشان گفتم که این تولد همهٔ ما است؛ با تولد ایشان و وارد شدنشان به رهایی و نور و دست یافتن به این روش درمان، راهی بازشد که تک تک ما بتوانیم وارد کنگره بشویم وبتوانیم آرام آرام حرکت ماهم شروع بشود، که قبل از آن چیزی نبود

راجع به بنیان همانطور که همهٔ شما میدانید معنی لغوی ((بن)) یعنی ریشه ومبدا تأسیس است، ما یک بنیان داریم که قبل از آن؛ من چیزی نشنیده بودم ویک بنیان گذار داریم؛  که بنیان گذار در واقع یک سیستمی را که از قبل بوده، و به دلیلی تخریب شده و از بین رفته، دوباره آن را تجدید می‌کند ونام می‌گذارد یعنی یک چیزی هست که آن را بنا می‌گذارد ولی بنیان هیچ چیزی قبل از آن نبوده و از خودش شروع می‌شود. اولین اتفاق در درون خودش به وجود می‌آید و مثل یک دانه شروع  به رشد کردن می‌کند؛ البته تصورش خیلی سخت است، مثل یک بذر یا دانه‌ای که اولین دانه بوده است در خلقت، که شروع به تبدیل شدن می‌کند وبعد به تعدادشان اضافی می‌شود؛ آقای مهندس هم به همین شکل که در ابتدا هیچکس روش درمان را ابداً نکرده بود، وهیچ صورت مسئله‌ای درمورد اعتیاد وجود نداشت، وبعد کم کم وقتی ایشان آمدند و روی خودشان پیاده کردند وتوانستند از تجربیات خودشان یکسری تعاریف را دربیاورند، بعد ذره ذره این شکل گرفت.

آقای مهندس گفته‌اند: که از قدیمی‌ها استفاده بکنید، دلیلش این است که گاهی شاید آنقدر حرکت به صورت تکرار انجام می‌گیرد، یادمان برود که هدف چه بوده وما کجا بوده‌ایم؟ وکجا ما به اینجا رسیده‌ایم؛ چون یادمان می‌رود وممکن است گاهی خسته کننده بشود، درحالی که وقتی قدیمی‌ترها این‌ها را میگویند، ما متوجه بشویم که چه راه طولانی طی شده است که ما امروز دراین جایگاه هستیم.

اوایل درکنگره ۶۰ روش تدریجی اصلاً معنا نداشت و همه می‌گفتند: اگر این چیز بدی هست همان اول تمام بشود وقطع بشود، وخودم حتی باورم همین بود ویک شعر حافظ را می‌خواندم که می‌گفتم:

(کار بد مصلحت آن است که مطلق نکنیم)وفکر نمی‌کردم که ذره ذره باید این انجام بشود، تصور ما این بود که یاسفید یا سیاه؛ چیزی بین این دو قرار ندارد، وهمه چیز یا کاملاً درست وپاک است ویا کاملاً تیره وسیاه است، واصلا باورمان نمی‌شد که اینطوری هم می‌شود. وبعد ذره ذره این روش تدریجی را آموزش داده‌اند وبچه ها خیلی‌ها آمدند و رفتند که آقای مهندس اسمشان رابرده است، وخیلی بیشتر ازاین ها هستند؛ چون از اول کنگره ۶۰ همانطور ذره ذره و با روش آزمون وخطا شکل گرفت خیلی از چیزها را نمی‌دانستیم  وهیچ قانونی نداشتیم. وقتی مسائل ومشکلات بوجود آمد بعد برایش قانون گذاشته شد وذره ذره قانون وتبصره ها اضافی شدند. مثلاً حرمت به این شکل نبود وذره ذره شکل گرفت واضافه شد، زیرا اول هیچ چیزی وجود نداشت ولی بهای سنگینی پرداخت شد، که این باید یادتان بماند.

یک زمانی بود که بچه‌ها مصرف کننده تریاک بودند، باید این وعده مصرفی را به کنگره می‌آوردند وخیلی از بچه هارا درخیابان می‌گرفتند، زیرامصرف تریاک جرم بود وهرچه می‌گفتند که من دارم سفر می‌کنم، می‌گفتند سفر یعنی چه؟ و دوستان خیلی آزار واذیت شدند؛ اما با همایش‌هایی که مرتب گذاشته می‌شد وآقای مهندس به شدت روی درمان تدریجی تاکید کردند، روی روش خودشان تاکید کردند، هرچند یک ماه همایشی بود با کلی پزشک واعضای ستاد مبارزه با موادمخدر آقای مهندس می‌رفتند وماهم همراه آقای مهندس می‌رفتیم ومنتظر می‌ماندیم که آخرین سخنرانی را می‌گذاشتند، برای آقای مهندس وهمهٔ آن پزشکانی که ظاهراً متخصص بودند می‌آمدند وهمه چیزهایی می‌گفتند که اصلاً به درد اعتیاد ودرمان اعتیاد نمی‌خوردند، وآقای مهندس را می‌گذاشتند آخرین نفر؛ و آقای مهندس هر دفعه که می‌رفتند تاکید می‌کردند که اگر رستم هروئین مصرف می‌کرد آن رخش و گرز و شمشیر را میفروخت و هروئین می‌خرید و هر دفعه که می‌رفتند می‌گفتند: معتادان را مار نگزیده که اینها را سم زدایی می‌کنیم، این‌ها مسمویت مزمن هست ومدام این‌ها را تاکید می‌کردند؛ وحالا ما به عنوان یک شاگردی که تازه رها شده است می‌رفتیم می‌گفتیم که چندماه پیش  آقای مهندس همین صحبت‌ها رامیکردند وچندماه بعد باز همین صحبت‌ها را می‌کردند وعلت آن چه چیزی هست که مدام همین صحبت‌ها تکرار می‌شود؟  علت این بود که با تکرار می‌خواستند آنهارا متوجه بکنند.

 روش تدریجی هنوز بر روی ایده خود پابرجا هست که این تاکید ایشان بعد از سالها و افرادی که رها می‌شدند، در کنگره و همراه ایشان می‌رفتند، باعث شد که ستاد بیاید واین کار را آزمایش بکنند، وذره ذره آمدند و آزمایش کردند، به روی موش‌ها ومتوجه شدند موش‌هایی که به روش تدیجی درمان می‌شوند به سلامت ازاعتیاد نجات پیدا می‌کنند، ولی آنهایی که به روش سقوط آزاد قطع می‌کردند یک قسمتی از مخچه آسیب می‌دید و درنهایت می‌مردند. می‌خواهم این را بگویم که ما گاهی باید یادمان بیاید که چکاری کرده‌ایم؟ وچه بوده‌ایم؟ و از خیلی چیزهایی که امروز هست، و به ما تذکر می‌دهند که از آن دور بشویم و این کار را بکنیم و یا نکنیم، جدا بشویم و همه مطالبی که در این موارد هست همه رابچه ها رد کرده‌اند؛ خیلی داستان‌ها بود زمانی که مواد را قطع می‌کردند، الکل مصرف می‌کردند وخیلی تاوان دادند؛ قرص مصرف می‌کردند، و راهنما وارد نبودند وقرص ها را یکمرتبه قطع می‌کردند، و آنجا ما تخریب داشته‌ایم، ویا اینکه در رفت وآمد خانوادگی با هم خیلی آسیب می‌دیدند وخیلی موارد و مسائل دیگر.

به همین دلیل کنگره راه بسیار طولانی را طی کرده تا به اینجا برسد، وشما به راحتی شربت تریاک مصرف می‌کنید، از آن تریاکی که ساقی‌ها درآن قرص  می‌ریزند خبری نیست؛ وزارت بهداشت کاملاً این را تائید کرده است، وخودش درست کرده است ویکسان است وکاملا پاک دراختیار همه قرار گرفته است، ودیگر جرم هم نیست، واینطوری نیست که برویم از هر ساقی آن را بگیریم وخیلی داستان‌ها زیاد است. می‌خواهم بگویم که قدر این چیزی را که امروز وجود دارد، واین همه زحمت‌هایی که دوستان کشیده‌اند، و این همه شعبه‌های که ایجاد شده است درکشور، یک زمانی باید از شهرستان‌های خیلی دور می‌آمدند تهران، وتک تک این اتفاقات که در کنگره افتاده است را ما مدیون قدیمی‌ترها هستیم مدیون کسانی که کیلومترها راه رفتند وآموزش هایشان را منتقل کردند، در شهرستان‌های دور وکسانی که  ماندند وخدمت کردند، تا این درختی که تازه سبز شده بود، جان بگیرد و قوی بشود. مامدیون همهٔ آنها هستیم امیدوارم که قدر آن را بدانیم وحرمتها وقوانین را رعایت بکنیم، بهترین سپاسگذاری وقدر دانی است ازاین چیزهایی که با زحمت در اختیار ما قرار گرفته است.

تایپ: همسفر الهه (لژیون اول)
عکاس: همسفر نیره (لژیون اول)
تنظیم: همسفر سمیه (لژیون اول)