دستور جلسه این هفته :DST و تجربه من از سایر روشهای ترک اعتیاد
دستور جلسه این هفته از جمله دستور جلساتی است،که مستقیماً به تجربیات ما مربوط می شود.در اینجا موضوع دستور جلسه،فراتر از تجربیات شخصی،مورد بررسی قرار می گیرد؛اما در کارگاه های آموزشی،همه ما فرصت داریم با بیان تجربیات شخصی،موضوع را بررسی نماییم .
همه انسان ها تصور می کنند بهترین راه کوتاه ترین راه است،در نتیجه،به درستی یا نادرستی آن تفکر ندارند،راهی را می روند که زودتر به خواسته های خود برسند،لذا،مشقهایشان همیشه ناتمام و بی محتوا باقی می ماند و مجبورند دوباره بنویسند؛غذای نیمه پخته و یا به عبارتی خام،قابل خوردن نیست .
کتاب عبور از منطقه 60 درجه زیر صفر،صفحه 254
از زمانی که بشر ، پدیده ای به نام اعتیاد به مواد مخدر را شناسایی کرد، تا به امروز،همواره به دنبال راهی برای از بین بردن این وابستگی بوده است.در صده های اخیر،آنگونه که تاریخ حکایت می کند،روش ها و رویه های مختلف و متفاوتی برای رفع این وابستگی به کار گرفته شده است.در زمان های قدیم،حکما و طبیبان از داروهای گیاهی زمان خود برای از بین بردن علایم ناشی از قطع مصرف مواد مخدر،استفاده می کردند .
با گذشت زمان و ظهور داروهای شیمیایی در قرن 18 میلادی،استفاده از این داروها به تدریج جایگزین داروهای گیاهی گردید .
اولین دارویی که برای درمان اعتیاد به صورت تخصصی،ساخته و عرضه شد،دارویی به نام انیدرید استیک یا دی استیل مرفین یا هرویین بود که در سال 1896 توسط کمپانی داروسازی بایر آلمان ساخته شد.در قرن 18 و 19 میلادی،در اروپا استفاده از تریاک برای درمان بعضی از بیماری ها مرسوم بود.در آن زمان،عمدتاً به دلیل بیماری های ناشی از ضعف سیستم های بهداشتی و فاظلاب،بیماری های عفونی در شهرهای بزرگ اروپایی مثل لندن،شیوع زیادی داشت و استفاده از تریاک برای درمان این بیماری ها رواج داشت . در نتیجه،اعتیاد به تریاک نیز گسترش می یافت و کس نمی دانست برای درمان این وابستگی چه باید کرد .
با ورود هرویین به عنوان داروی ترک اعتیاد،طولی نکشید که اعتیاد به هرویین معزلی شد شدیدتر و بزرگتر از معزل اعتیاد به تریاک.همزمان با جنگ جهانی دوم و مسدود شدن راه های ورود تریاک به اروپا ، دانشمندان آلمانی،سخت در تلاش بودند تا جایگزینی دارویی برای تریاک پیدا کنند.آن ها موفق شدند با الگو برداری از ساختار مولکولی مخدرهای گیاهی،دارویی شیمیایی به نام متادون را ساخته و عرضه نمایند.در ابتدا تصور می شد که این دارو می تواند جایگزینی مناسب برای مواد افیونی از جمله تریاک و هرویین باشد و نقش داروی درمان کننده را به عهده گیرد،ما گذشت زمان نشان داد که متادون از عهده وظیفه خود بر نیامده است .
تجربه سال ها و دهه های متوالی استفاده از متادون نشان داد که این دارو،خود اعتیاد سنگینی به دنبال دارد آن هم به گونه ای که مصرف کننده متادون،دیگر نمی تواند به مصرف قبلی خود بازگردد به عبارت دیگر،مخدر مصرفی او در گذشته،دیگر جوابگوی او نیست.این مسئله به این مفهوم بود که متادون نه تنها کمکی به درمان نکرد،بلکه اعتیاد سنگین تری را به وجود آورد و معلوم نبود با این اعتیاد جدید،چه باید کرد .
اگر بخواهیم با زبان ساده،عملکرد متادون را تشریح کنیم،باید بگوییم،متادون آستانه تحمل را نسبت به مصرف اپیوییدها بالا می برد،طوری که ماده مصرفی قبلی،دیگر جوابگوی فرد نخواهد بود و شخص مجبور است مصرف متادون را ادامه دهد و مصرف متادون او نیز به تدریج بالا می رود .
البته اگر از زوایه کاهش آسیب به موضوع نگاه کنیم،متادون از این نقطه نظر،موفق بوده است.برای مثال:اگر مصرف کننده هرویین که در روز چندین بار هرویین یا کراک تزریق می کند،با مصرف متادون،تزریق هرویین را کنار بگذارد،باید بگوییم متادون در اینجا نقش یک داروی نگهدارنده و کاهش دهنده آسیب را خیلی خوب به عهده گرفته است و از این بابت دارویی موفق به شمار می رود .
اما برای درمان اعتیاد به متادون،هنوز پروتکل و روش خاصی ارائه نشده است و مصرف کنندگان متادون در کاهش آن،دچار مشکل می شوند و پس از قطع مصرف نیز با مشکلات متعدد رو برو هستند و از عدم تعادل رنج می برند .
به هر حال با نگاهی گذرا به سیر تاریخی ظهور و استفاده از داروهای ترک اعتیاد می بینیم که همه این داروها،خود به وجود آورنده اعتیاد جدید بوده اند این مسئله فقط شامل هرویین و متادون نیست.داروهای بیشمار دیگری نیز وجود دارند که به همین شکل عمل کرده و می کنند .
روش های ترک اعتیاد،از قطع ناگهانی مصرف گرفته،تا طب سوزنی،آب درمانی،شوک برقی،تعویض خون،ماتریکس،سم زدایی سریع،استفاده از داروهای شیمیایی و گیاهی و عطاری،همه و همه،مصرف کننده را به جایی می رسانند که چند صباحی را در قطع مصرف مواد سپری می نماید، آن هم با وضعیت نامتعادل و حال نامناسب،به طوری که هر روز ممکن است به مصرف باز گردد .
این نتایج باعث شده است تا بعضی متخصصین،صریحاٌ می گویند،اعتیاد درمان مشخص و شناخته شده ای ندارد،اعتیاد درمان قطعی ندارد،اعتیاد بیماریی لاعلاج،عود کننده و پیش رونده است و پس از قطع مصرف،شخص بایستی همیشه تحت نظر و کنترل باشد و هیچ گاه بی نیاز از پیگیری درمان نخواهد بود،مثل بیماری فشار خون یا دیابت،فقط می توان ان را کنترل کرد نه اینکه قطعاً درمان کرد.
امروزه هر وقت صحبت از روش های ترک اعتیاد یا درمان اعتیاد می شود بی درنگ گفته می شود که تنوع روش های درمان اعتیاد یک امر ضروری و اجتناب ناپذیر است و بایستی روش های گوناگون وجود داشته باشد و هر فردی با توجه به شرایطی که دارد با استفاده از یکی از این روش ها بتواند اقدام به ترک یا درمان کند .
البته کنگره 60 مخالف با این دیدگاه و نظریه نیست و اعتقاد دارد که قرار نیست همه مصرف کنندگان مواد مخدر با استفاده از یک روش به درمان و رهایی برسند،اما نظر علمی،کنگره 60 اعتقادی به تنوع روش های درمان اعتیاد ندارد.اگر کنگره 60 در مورد بعضی از روش های ترک یا درمان اعتیاد از دیدگاه مخالف صحبت می کند ،این مخالفت یک بحث علمی و چالش علمی است و موضوع از نظر علمی مورد بررسی قرار می گیرد .
اکنون با دلایل علمی و متقن می گوییم که دوران این سخنان به سر آمده است.این تعابیر مربوط به زمانی بود که صورت مسئله اعتیاد،کشف نشده بود،مربوط به زمانی بود که مثلث درمان اعتیاد تشریح نشده بود.مربوط به زمانی است که سیستم تولید کننده مخدرهای طبیعی یا سیستم ایکس شناسایی نشده بود.مربوط به زمانی است که پروتکل DST با استفاده از داروی اپیوم تینکچر OT تدوین نگردیده بود .
مربوط به زمانی است که کنگره 60 وجود نداشت،مربوط به زمانی است که مهندس حسین دژاکام روش خود را ابداع نکرده بود .
از آن زمان،یعنی از زمانی که اولین فرد توانست با استفاده از داروی اپیوم و روش کاهش تدریجی و پله ای مصرف یا ریداکشن استپر ( Reduction stepper )،اعتیاد خود را درمان کند،معادلات درمان اعتیاد دگرگون شد .
اکنون سال هاست که ما درمان قطعی اعتیاد را می بینیم،خودمان با این روش درمان شده ایم.صدها و هزاران نفر با این روش درمان شده اند و برگشت نکرده اند .
برای ما،اعتیاد،مرموز،لاعلاج،پیش رونده و عود کننده نیست .
برای ما،وسوسه یا کریوینگ و ریلپس،معنا و مفهومی ندارد.برای ما فراری بودن،معنا و مفهومی ندارد.ما تحت کنترل و مراقبت نیستیم،کسی مواظب ما نیست.در فکر این نیستیم که ممکن است فردا برویم و مصرف کنیم.دیگر تمام شد.این دفتر برای همیشه در زندگی ما بسته شد
زیرا ما درمان شده ایم،زیرا جسم،روان و جهانبینی ما به درمان و تعادل رسیده است .
زیرا سیستم ایکس یا سیستم تولید کننده مخدرهای طبیعی ما در دستگاه عصبی و هورمونی به عملکرد مطلوب خود رسیده است ما دیگر نیازی به مصرف مواد مخدر نداریم که به دنبال آن،وسوسه یا میل به مصرف داشته باشیم.ما درمان شده ایم.با متد DST و داروی اپیوم تینکچر OT درمان شده ایم و خوب می دانیم که OT اپیوم تینکپچر یا شربت تریاک، تنها داروی درمان اعتیاد است که اعتیاد ما را سنگین تر نمی کند.با اطمینان می گوییم که تمام مواد مخدر اعتیاد آور،اعتیادشان از تریاک سنگین تر است و با اطمینان می گوییم که اپیوم ،سبک ترین،کم عارضع ترین،سالمترین،با راندمانترین داروی درمان اعتیاد است که اعتیاد سنگین تری به دنبال خود ندارد و تاکنون بشر نظیر آن را ندیده است و نخواهد دید .
بهترین راه،همیشه کوتاهترین را نیست،متد DST با استفاده از داروی اپیوم تینکچر یا شربت تریاک،اصل زمان را در درمان اعتیاد بسیار مهم می داند و معتقد است حداقل زمان برای درمان اعتیاد 10 ماه است .
متد DST در کنار اصل زمان،از بهترین داروی موجود نیز استفاده می کند،یعنیO.T
متد DST با استفاده از زمان مناسب و داروی مناسب،پروسه درمان را همزمان با تمرکز روی سه مولفه جسم،روان و جهانبینی پیش می برد .
متد DST عملیات درمانی و کاهش پله ای مصرف را طوری پیش می برد که شخص نه تنها با مشکل مواجه نمی شود،بلکه بدون نیاز به استراحت،به امور زندگی خود رسیدگی می کند .
متد DST در کنار زمان مناسب و داروی مناسب،آموزش مناسب را برای تغییر جهانبینی و تفکرات و دیدگاه ها نیز به کار می گیرد .
متد DST در کنار همه این ها،ورزش را نیز به عنوان مکمل درمان اعتیاد به کار می گیرد .
این ها مشخصات بهترین راهی است که ما با آن درمان شده ایم .
ما تعصب نداریم و از خودمان تعریف نمی کنیم،این ها حقایقی است که ما درک کرده ایم و این پیام را با تمام وجودمان به همه انسان های دربند اعتیاد و نیازمند به راه درمان خواهیم رساند.از زرد و سفید و سرخ سیاه و در هر گوشه ای که از این عالم باشند .
نویسنده: مسافر علی خدامی
- تعداد بازدید از این مطلب :
8642