English Version
English

دلنوشته؛ تخریب های شیشه و درمان آن با متد DST

دلنوشته؛ تخریب های شیشه و درمان آن با متد DST

سلام شیشه، سلام سیاهی و تباهی.

بیشتر مشکلات انسان ها در اکثر مواقع از یک فضولی یا کنجکاوی نا به جا اتفاق می افتد.

برای اولین بار که دیدم یکی از دوستان قدیمی در حال مصرف شیشه بود، خیلی برایم جالب بود که این ماده چیست؟ چون تعریف های زیادی از آن در رابطه با عدم اعتیاد و انرژی بالای این ماده جادویی شنیده بودم. اولین تجربه مصرف شیشه در من فقط با همان سه دود معروف شروع شد.

پس از اولین مصرف به مدت 48 ساعت فعال و پر انرژی بودم. احساس شور و شعف خاص، احساس سر خوشی فوق العاده بالا در حدی که جلوی تکلم خودم را نمی توانستم بگیرم. مدام در حال صحبت با اطرافیانم بودم و همه با تعجبی خاص به من نگاه می کردند.

مردمک های چشمم بیش از اندازه باز شده بود و مدام در حال جنب و جوش و حرکت بودم مانند یک ماشین یا آدم کوکی که او را شارژ کرده باشند. اما پس از گذشت 2 روز، تمام این انرژی ها تخلیه کامل شدند به حدی که حتی توان راه رفتن و حرف زدن مانند یک فرد عادی را نداشتم.

 

آنجا بود که به اصطلاح عامیانه متوجه شدم که افتادم توی تور...!

99% افرادی که برای اولین بار ماده مخرب شیشه را تجربه می کنند، این زمینه در آن ها ایجاد می شود که حتما مصرف دوباره داشته باشند. دریافت و پرداخت انرژی در شیشه چندین برابر مصرف های دیگر است. در ابتدا هرچه که فرد مصرف کننده بخواهد، چندین برابر فوق تصور او به وی می دهد و به نوعی فرد را برای ادامه مصرف دندان گیر می کند.

در کمتر از شش ماه مصرف دیگر هیچ حس مسئولیتی نسبت به کار و خانواده ام نداشتم. بود و نبود هیچ چیز برایم مهم نبود. روز به روز مصرف من بالا و بالاتر می رفت و فقط برای فرار از مشکلات زندگی مصرف می کردم. رنگ چهره ام به شدت به هم ریخته بود، دچار کاهش شدید وزن شده بودم به گونه ای که اطرافیانم مدام در مورد این موضوع از من سوال می کردند و من به شدت کلافه شده بودم.

2 سال مصرف شیشه در من حداقل برابر 20 سال تخریب مواد بود. خوشبختانه یا متاسفانه اگر مصرف کننده شیشه نبودم، هیچ گاه به فکر درمان اعتیاد مواد مخدر نمی افتادم چرا که مصرف شیشه و تریاک را اصلا اعتیاد به مواد نمی دانستم. آنجا بود که به واسطه برنامه ماه عسل در سال 87 که مهمان آن آقای عباس امیر معافی بودند با نام و علم کنگره 60 تا حدودی آشنا شده بودم و همین چراغ راه به لطف خداوند برایم دوباره پدیدار گردید تا از ذرات جرقه به یک روشنایی عظیم در کنگره 60 برسم...

 

نویسنده: مسافر مهدی لژیون دوازدهم الهیه
نگارش متن: مسافر احسان لژیون دوازدهم الهیه

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .