زمان و تکرار دو بال پرواز برای حرکت است

 افکاری که شلوغ باشد نمی‌تواند از گنجینه الهام بهره ببرد، وصل که باشی پیام را می‌گیری. آن‌هایی که در جهل هستند هیچ‌گاه آرام نمی‌گیرند و تنها تحملشان در موارد ضدارزشی بالا رفته، برای رسیدن به آرامش باید تغییر جهت دهند و راه رفته را بازگردند.

 روند رسیدن، دوری از یک سری افکار و اعمالی است که فکر می‌کند جدا شدن از آن‌ها غیر ممکن است. وقتی توانایی تنظیم زمان را به دست آوردی و در کار خود استمرار و پایداری داشته باشی خودبه‌خود نظم بر امورات حاکم می‌شود و با آرام گرفتن می‌توانی پاسخی برای سؤالات خود داشته باشی.

هر انسانی در هر نقطه‌ای که قرار دارد می‌تواند تغییر جایگاه دهد مثال؛ غیبت کردن یک کار ضدارزشی است شاید استارت انجام ندادن برای من سخت باشد ولی وقتی به مرور زمان تکرار انجام گیرد، ظرفیت در آن نقطه بالا می‌رود و به‌راحتی عبور می‌کنی پس برای به دست آوردن باید از دست داد و از سختی‌ها و رنج‌های بسیاری عبور کرد، همچنین در این راه ناجوانمردانه کاری انجام نگیرد که مانع حرکت‌های بعدی شود. نگران این نباشیم که در زندگی اتفاقات و حوادثی پیش می‌آید به‌جای مقاومت در برابر آنچه خدا برایمان مقدر کرده باید تسلیم شد.

پذیرفتن بدون کسب معرفت و دانایی امکان‌پذیر نیست باید نور بیاید تا تاریکی برود. نیاز؛ قدم گذاشتن به شهر علم است کسی که علم و دانش کاری را نداشته باشد جز ضربه و آسیب چیزی نصیبش نمی‌شود و مرتباً شکست می‌خورد با قرار گرفتن در آن نقطه و غرق شدن، کلامش هم‌جهت منفی پیدا می‌کند و با نگاهی سراسر جهل و ناآگاهی از زمین و زمان طلبکار می‌شود چنان مصیبتی است که دامان همه را می‌گیرد کافی است لحظه‌ای توقف کرد تا دید سرمنشأ همه‌چیز درون خود است.

هر چه شاکر خداوند باشیم باز کم است چون ما را به آموزش‌هایی وصل کرده که همچون آینه درونمان را به ما نشان می‌دهد تا نگاهی به خود بیندازیم ظرف ما چه اندازه است؟

این حس و حال خوبم را مدیون آموزش‌های کنگره هستم به‌یقین هر کس به آن‌ها وصل باشد و با آن‌ها زندگی کند به مرور زمان و تکرار حسش تقویت می‌شود و می‌تواند به اوج برسد.



برگرفته از وادی نهم
نگارش: همسفر زینب
ویراستار و ثبت مسافر وحید