وقتی یک نیرویی از کم شروع بشود و به درجه بالا و بالاتری برسد نقطه تحمل پیدا می‌شود.
خداوند در بدو خلقت، اختیار را به انسان داد و او را بر سر دوراهی فسق و فجور قرارداد تا انتخاب‌گر این دو راه باشد البته با تفویض دو راهنما یکی راهنمای درون "عقل و فهم"و دیگری راهنمای بیرون که همان پیامبران و امامان معصوم هستند راه را برای ما هموار می‌کنند ولی انسان به دلیل نادیده گرفتن پیام‌ها و بشارت‌های این دو راهنما و مدنظر نگرفتن توانایی‌های خود قدم به مسیر اعتیاد و تاریکی‌ها و فجور و ضد ارزش‌ها می‌گذارد و تمامی خصائل زشت و کریح را آرام‌آرام در خود بارور می‌کند و رفته‌رفته از خداوند فاصله می‌گیرد و در چنگال اهریمنی گرفتار می‌شود و در پیله انزوا، نفرت، دروغ فرو می‌رود و منزلت خود را فراموش می‌کند و ازآنجایی‌که انسان همواره می‌خواهد در کوتاه‌ترین زمان ممکن به خواسته‌های خود برسد چه معقول و چه نامعقول! واژه زمان را در نظر نمی‌گیرد درحالی‌که باید بداند.
بدون درک زمان هیچ امری میسر نمی‌شود البته باید گفت زمانی که به خویشتن خویش توجه می نماید یعنی همان بیداری نفس لوامه و در صراط مستقیم قرار می‌گیرد و می‌خواهد به دنیای تازه قدم بگذارد تایم زمانی برای او خسته‌کننده است چراکه با قرار گرفتن در ابتدای مسیر با لشگری از سربازان اهریمنی روبه‌رو می‌شود که با انواع و اقسام حیله و نیرنگ و فریب و به زیباترین شکل قصد از مسیر خارج کردن او رادارند و اینجاست که راهنمای درون و بیرون به کمک انسان می‌آید و بشارت می‌دهد به او که قدم به دنیای تازه بگذار تو می‌توانی از بند ضد ارزش‌ها و تاریکی جدا شوی همان‌طور که در مسیر قبلی آرام‌آرام وارد شدی و نقطه تحملت را بالا بردی باید این بار نیروهایت را در مسیر ارزش‌ها متمرکز کنی و به‌تدریج با تکرار منظم موضوعات مختلف و طول زمان و آموزش و تفکر و آگاهی لازم از سختی به نقطه عمل حرکت و تجربه و تلاش کنی و بها پرداخت کنی و نقطه تحملت را در مسیر تقوا و پاکی و ارزش‌های الهی بالا ببری.
انسان باید با درک وادی نهم از نقطه تحمل دیگران عبور نکند و کسی می‌تواند این‌گونه باشد که هوشیار باشد و خود را در جای دیگران ببیند. تمام مخلوقات دارای نقطه تحمل هستند هرگز نقطه تحمل مس با طلا یکسان نبوده و نیست انسان هم همین‌گونه است ولی انسان با آموزش و آگاهی و تلاش و صبر پاداش دریافت می‌کند و از مواهب و زیبایی‌های زندگی لذت می‌برد که البته باید ظرفیت داشته باشد و برای کسب ظرفیت باید نقطه تحملش را افزایش دهد و در ادامه گفتار، پندار و کردارش همه و همه تبدیل به تخم و بذر و دانه باارزشی خواهد شد و با کاشتن این دانه و بذرها همانند کشاورزی که یک‌دانه گندم می‌کارد و باگذشت زمان و محافظت از آن‌یک روز تبدیل به هفتاد دانه خواهد شد و زمان برداشت هم می‌تواند به خود و خانواده و جامعه خدمت کند و همه می‌توانند بخورند و هم برای کسانی دیگر باقی بگذارد و دقیقاً اینجاست که تفاوت انسان‌ها آشکار می‌گردد در میزان دانایی و صبرشان.
در پایان از خداوند می‌خواهم نعمت آگاهی و عقل و صبر را در ما افزایش دهد و با عنایات خاص خود مسیر را به ما نشان دهد تا بتوانیم با آموزش و آگاهی نقطه تحمل خود را افزایش داده و در مسیر درست انسانیت و معنویت قرار بگیریم
به قلم کمک راهنمای محترم مسافر علی اکبر
تایپ و تنظیم؛ مسافر محسن
نمایندگی قزوین
- تعداد بازدید از این مطلب :
3818