کارگاه آموزشی مجازی؛ با دستور جلسه جهان بینی

سومین جلسه؛ از دوره اول؛ کارگاه آموزشی مجازی ویژه هم‌سفران نمایندگی شهرری؛ با دستور جلسه: جهان‌بینی؛ با استادی کمک راهنما خانم زهره برگزار گردید.

سلام دوستان زهره هستم؛ یک هم‌سفر

تا قبل از ورود به کنگره؛ کلمه جهان‌بینی را نشنیده بودم؛ اگر هم شنیده بودم به خاطر نمی‌آوردم. در اولین آزمونی که بعد از حضورم در کنگره برگزار شد و من در آن شرکت کردم؛ آزمون از جزوه جهان‌بینی بود. وقتی سؤالات را خواندم گیج شده بودم؛ همه‌چیز برای من گنگ و نامفهوم بود. با خودم می‌گفتم اعتیاد چه ربطی به این مسائل دارد؛ منیت؛ ترس؛ ناامیدی؛ قلعه‌ی عقل؛ شهر وجودی؛ نفس؛ تفکر؛ تجربه؛ آموزش و... یعنی چی؟ این‌ها چه ربطی به اعتیاد و درمان اعتیاددارند؟ هدف من فقط و فقط کم کردن و قطع مصرف مواد مسافرم بود و تنها کاری که انجام می‌دادم؛ شمردن پله‌های مسافرم بود؛ وقتی به خودم آمدم که دیدم در خیلی از مسائل مسافرم از آرامش بیشتری نسبت به من برخوردار است و راحت‌تر با مشکلات کنار می‌آید؛ وقتی دقیق‌تر شدم و به دو کفه ترازو نگاه کردم؛ دیدم خیلی ازنظر آموزش و دانایی جایگاه پایینی دارم.

به‌مرورزمان وقتی مشکلاتم بیشتر شد؛ فهمیدم این همان جهان‌بینی و تغییر نگرشی بود که باید در من اتفاق می‌افتاد و متأسفانه من خواستارش نبودم. آنجا بود که آرام‌آرام می‌شنیدم و دنبال معانی کلماتی بودم که تازه به گوشم می‌خورد؛ صدای راهنما مثل قطره‌های آبی بود که کم‌کم داشت سنگ را سوراخ می‌کرد. جهان‌بینی یعنی؛ آنچه ما از جهان پیرامون خود دریافت؛ ادراک؛ احساس و برداشت می‌نماییم و در دو قسمت جهان‌بینی درون و جهان‌بینی بیرون برای ما شرح داده‌شده است.

بهترین و بارزترین نکته‌ای که مرا جذب خودش کرد؛ مثلث دانایی و مثلث جهالت بود. مثلث دانایی که از سه ضلع تفکر؛ تجربه و آموزش تشکیل‌شده و در مقابل آن؛ مثلث جهالت شامل سه ضلع ترس؛ منیت و ناامیدی قرار دارد که برای شناخت خود و اطرافیان لازم و ضروری است که این نکات را یاد بگیریم. اولین قدم؛ شناخت خودمان است و باگذشت زمان باید تغییرات را در درون خودمان ایجاد کنیم؛ زیرا اگر تغییرات در خودمان ایجاد نشود قطعاً روی دیگران هم نمی‌توانیم تغییری ایجاد کنیم. من اگر ترس داشته باشم؛ نمی‌توانم رشد کنم و برای مهار آن باید در دل ترس بروم. باوجود منیت آموزش پذیری در من پایین می‌آید و حتی ممکن است به صفر برسد و ناامیدی مانند زندان نامرئی چنان اطرافم را احاطه می‌کند که نمی‌گذارد از ته چاه بیرون بیایم. شاید اکثر ما این حس‌ها را تجربه کرده باشیم.

در جهان‌بینی این آموزش را می‌گیریم که وجود همه‌ی این موارد؛ برای تکامل انسان‌ها لازم و ضروری هست و من باید برای حل مشکلاتم با درس گرفتن از این موارد راه‌حل مسائل و مشکلاتم را در زندگی پیدا کنم. تا زمانی که در سکون هستیم و حرکتی را شروع نکرده‌ایم هیچ اتفاقی برای ما نمی‌افتد؛ زمانی که تصمیم به حرکت گرفتیم با حرکت ما؛ این آموزش‌ها می‌توانند بهترین و بزرگ‌ترین کمک و ابزار برای تغییرات در صفات ما باشند. بزرگ‌ترین ویژگی جهان‌بینی در کنگره این است؛ که بعد از تعیین و آموزش موارد ارزشی و ضد ارزشی به این نکته هم اشاره می‌کند؛ که اگر به سمت هرکدام برویم چه اتفاقی برای ما می‌افتد و حالا انتخاب با خودت هست که راه و مسیر زندگی‌ات را مشخص کنی.

من زمانی که در ضد ارزش‌ها غوطه‌ور بودم؛ هیچ نکته‌ی مثبتی خوشحالم نمی‌کرد؛ از داشته‌هایم هیچ لذتی نمی‌بردم و از زمین و زمان طلبکار بودم؛ اما باگذشت زمان و آموزش‌هایی که در مقوله جهان‌بینی در کنگره دریافت کردم؛ متوجه شدم؛ برای شاد بودن و در آرامش زندگی کردن؛ از هر چیزی حتی به‌ظاهر کوچک می‌توان بزرگ‌ترین لذت‌ها را کسب کرد. فهمیدم در کنار انبوهی از مشکلاتی که خودمان از روی جهل و نادانی در زندگی خود به وجود آورده‌ایم؛ آیا از اینکه هرروز صبح چشمانم را باز می‌کنم و می‌بینم خودم و اطرافیانم در سلامت هستیم؛ شاکر هستم و لذت می‌برم؟ یا فقط به نداشته ها و مشکلاتم فکر می‌کنم؟

من اگر تفکرات و نگاهم در زندگی در جهت مثبت تغییر کند؛ قطعاً حال بهتری دارم و انرژی بیشتری دریافت می‌کنم. هر انسانی درون خودش یک دژ محکمی دارد که هرکسی نمی‌تواند درون آن ورود کند حتی نیروهای اهریمنی بدون اجازه من نمی‌توانند وارد بشوند؛ این خود من هستم که درب را باز می‌گذارم تا آن‌ها وارد شوند. امیدوارم روزهای زندگی‌مان یکی پس از دیگری بدون هیچ تغییری نگذرند؛ در جهت ارتقا و تکامل خودمان حرکت کنیم. با استفاده از آموزش‌های جهان‌بینی که در کنگره می‌گیریم؛ به هدف کنگره که رسیدن به وادی انسانیت هست؛ نزدیک بشویم. در وجودمان ساختارهای بی‌مصرف و کهنه مثل کینه؛ انتقام؛ حسادت؛ خودخواهی و ...  را دور بریزیم و خراب کنیم. با تفکر درست ساختارهای درست و جدید را محکم‌تر بسازیم؛ طوری زندگی کنیم که هم خودمان در آرامش باشیم و هم بگذاریم دیگران در صلح و آرامش زندگی کنند و خدای‌ناکرده باعث رنج؛ درد و سختی دیگران نباشیم.

نویسنده: کمک راهنما خانم زهره (لژیون سوم)
نمایندگی:همسفران شهرری