دوازدهمین جلسه از دور ششم سری کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی گوجان با استادی: مسافر شهرام نگهبانی: مسافر افراسیاب و دبیری: مسافر جاسم بادستور جلسه "جهان بینی 1و2" روز سه شنبه مورخ: ۱۴۰۳/۰۲/18 ساعت ۱۷ آغاز بکار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان شهرام هستم مسافر. من هم قبل از هر چیزی خداوند را شاکر و سپاسگزارم که توفیق داد در این جایگاه قرار بگیرم تا خدمت کنم و آموزش بگیرم. دستور جلسه امروز جهان بینی ۱ و ۲ می‌باشد. جهان بینی یعنی نوع دید هر شخصی نسبت به دنیای اطراف خودش،هستی خودش،محیط زیست خودش، پیرامون خودش و آن جایی که دارد زندگی می‌کند و درک و احساسی که از آنها دارد و همچنین آن شناخت و ادراک و احساس و دریافتی که از درون خودش دارد را جهان‌بینی می‌گویند. من در زمان مصرفم به خاطر اینکه تخریب بر روی جسم و روان خودم وارد کرده بودم این ضلع جهان‌بینی من هم آسیب دیده بود و به همین خاطر دید من نسبت به جهان درون و بیرون تغییر کرده بود و من همه چیز را به صورت افیونی می‌دیدم و تمام رفتارهای من معاشرت‌های من بر مبنای آن جهان بینی بود و فقط دنیا را برای خودم می‌دیدم یعنی من فقط حق حرف زدن را دارم من فقط حق زندگی را دارم چون من از همه بیشتر می‌دانم به خاطر همین زندگی من به صورت دیکتاتوری شده بود و به جای اینکه من خواسته باشم از جهان پیرامون خود از هستی خود تجربه کسب کنم و آموزش بگیرم می‌گفتم که نه من از همه بیشتر می‌دانم و من هستم که کل علوم هستی را می‌دانم و آنها هستند که باید از من آموزش بگیرند و تجربه کسب کنند که این مدل دید من باعث شد به مرور زمان به قعر تاریکی‌ها بروم و در دنیایی که زندگی می‌کردم احساس تنهایی کنم. که با ورودم به کنگره ۶۰ و آموزش‌هایی که گرفتم به من گفتند که تو یک جهان‌بینی کاملاً اشتباه و افیونی داری و باید با آموزش گرفتن و سفر خوب انجام دادن این جهان‌بینی را تغییر دهی و اولین قدم این هست که تو باید جسم خود را با داروی اوتی طی زمان ۱۱ ماه به تعادل برسانی و در طی این تعادل ضلع روان تو هم به تعادل می‌رسد و در کنار این جسم و روان که به آرامی به تعادل خود می‌رسند با آموزش‌های کنگره و مطالعه منابع و سی دی نوشتن آن جهان بینی تو که نوع نگاه تو به جهان درون و بیرون هست تغییر می‌کند که برای این تغییر مدتی غیر قابل پیش بینی وقت لازم است. که وقتی این کارها را انجام دادم جهان درون من تغییر کرد و به آرامش رسیدم و وقتی جهان درون من تغییر کرد جهان بیرون من هم که همان نوع نگاه من است تغییر کرد و من همه را همان طوری که هستند می‌بینم و خودم را قسمتی از این هستی می‌دانم و دیگر حالت دیکتاتوری را ندارم و با ارتقاء این جهان بینی خانواده و فرزندانم هم در کنار من جهان‌بینی‌شان تغییر کرد و نوع نگاهشان هم نسبت به من تغییر کرد که تمام این‌ها را مدیون کنگره ۶۰ هستم. ممنونم که به حرف‌های بنده گوش دادید.
نگارش سخنان استاد: مسافر حسین
عکاس و ویراستار: مرزبان خبری مسافر اصغر
تنظیم و ارسال: رابط خبری مسافر امین
- تعداد بازدید از این مطلب :
162