به نام قدرت مطلق الله
مقاله پیرامون دستور جلسه: جهانبینی 1 و 2
آنچه که ما نسبت به کل هستی یعنی جهان درون و بیرون برداشت، ادراک، دریافت و احساس مینماییم جهانبینی نام دارد. مقوله جهانبینی اولین بار در کنگره ۶۰ به عنوان یکی از پارامترها یا مؤلفههای درمان مطرح شد که یکی از اضلاع مثلث درمان اعتیاد که شامل جسم، روان و جهانبینی است مربوط به مقوله جهانبینی میباشد. برای اینکه بتوانیم بر مشکلات خودمان غلبه کنیم، نیازمند فراگیری منابع آموزشی موجود در کنگره ۶۰ است که یکی از آن منابع، جزوه یک و دو جهانبینی است.
جزوه جهانبینی الفبای یک زبان است و برای اینکه مفاهیمی که در کنگره آموزش داده میشود قابللمس و درک باشد باید الفبای آن را بلد باشیم. بیشترین هدف جزوه جهانبینی این است که تصویر ذهنی در افراد به وجود آورد. گاهی اوقات ما به دنبال مطالعه در مورد مسائلی میرویم، اما نحوه بیان مطالب به حدی پیچیده است که با وجود بارها مطالعه، چیزی متوجه نمیشویم تا به جایی میرسیم که از مطالعه ناامید میشویم و دست از آن موضوع میکشیم.
نحوه انتقال جهانبینی مقوله بسیار مهمی است، ساده کردن مهمترین کاری است که یک استاد یا معلم باید انجام دهد. همان کاری که راهنمایان عزیز در کنگره ۶۰ به زیباترین شکل ممکن انجام میدهند. اگر ما بتوانیم در انتقال مطالبی که میخواهیم آموزش بدهیم از مثالهایی استفاده کنیم که در مخاطب ایجاد تصویر ذهنی کند، آنوقت مخاطب برای فهمیدن آن مطلب به آن تصویر ذهنی مراجعه میکند و زمانی که در ذهنش تصویر ایجاد میکند، میتواند از آن تصویر شبیهسازی کند و از شبیهسازیهایی که انجام میدهد میتواند روابط را پیدا کند.
بر اساس اعتقاد کنگره ۶۰، برای درمان بیماری اعتیاد لازم است تا هر سه مؤلفه فوق در یک مقدار مساوی به تعادل برسند. در نوشتارهای کنگره ۶۰ ذکر شده است که برای به تعادل رسیدن جسم و روان که همانند رابطه سوار و سوارکار است، حداقل ده الی یازده ماه وقت لازم است ولی برای مقوله جهانبینی مدت مشخصی را تعیین ننموده است. جهانبینی یعنی مطالب را به صورت قابلفهم و شیوا به انسانهای دردمند انتقال بدهیم.
به نقل از استاد امین در سیدی جهانبینی ۱ و ۲؛ جهانبینی مانند یک طناب یا قرقره برای کسانی است که در اعماق تاریکیها فرو رفتهاند که این مقوله متعلق به نه یک شخص خاص بلکه متعلق به همه انسانهاست. در درمان اعتیاد در کنار استفاده از شربت OT و کار کردن روی جسم، ابزارهای دیگری نیز نیاز دارد که این ابزارها باید به یکدیگر کمک کنند. در درمان اعتیاد اگر تا یکپنجم به دانایی مسافر اضافه نشود نمیتواند یکپنجم از مصرف موادش را کم کند. شاید بتواند مواد کم و یا حتی قطع مصرف انجام بدهد، اما حالش خوب نمیشود و چون حالش خوب نشده، درنهایت مجدداً سراغ مصرف مواد میرود.
به دلیل اینکه برای قطع مواد و حال خوب باید هورمونهای بدن به صورت خودکار شروع به ترشح اندورفین، سروتونین و ... کنند و برای ترشح این مواد باید فرمان صادر شود. فرمان هم زمانی صادر میشود که انسان از نظر دانایی و ظرفیت تغییر کرده باشد. آموزش دیدن و علمآموزی، ظرفیت و پتانسیل انسان را بالا میبرد. مثل کشوری میماند که باید کارخانههای مختلفی در آن ساخته شود، زمانی که این کارخانهها ساخته شد، آنوقت است که مواد اولیه این کارخانهها قابلاستفاده میشود.
نیروهای منفی یک کار بیشتر انجام نمیدهند، اما آن کار را خیلی خوب بلد هستند و آن، خراب کردن و آلوده کردن حواس انسان است که آب را از سرچشمه آلوده میکنند. اگر انسان حواسش به سرچشمهاش باشد و در هر اتفاقی که میافتد هوشیار باشد که حسش آلوده نشود، خیلی کارش راحتتر میشود. اگر برای ما مشکلی پیش میآید، کسی به ما حرفی میزند و... ما باید حواسمان باشد که حسمان آلوده نشود. اگر حسمان آلوده شد، نیروهای بازدارنده به هدف خود رسیدهاند.
چون حس معادل نیرو است، یعنی اولین شروع به کار افتادن قوه عقل، زمانی که حس آلوده شد، عقل با یک حس آلوده شروع میکند به کار کردن و فرمان دادن و همه فرمانها یکی در میان غلط از آب در میآیند؛ بنابراین حس از اهمیت بالایی برخوردار است و کل جهانبینی روی مسئله دانایی و شناخت حسها و پالایش حسها استوار است. با شناخت و پالایش حواس، انسان میتواند خودش را از دام تاریکیها نجات دهد.
هدف از بیان این مطالب، بیان اهمیت موضوع جهانبینی است و اینکه بدانیم چرا کنگره ۶۰ به موضوع جهانبینی اهمیت میدهد. کنگره ۶۰ در نتایج فعالیتهای خود بهجایی رسیده است که با صراحت تمام میگوید که برای رسیدن به درمان کامل و قطعی اعتیاد، بایستی هر سه ضلع جسم، روان و جهانبینی به سلامتی و تعادل برسند؛ در غیر این صورت ممکن است به قطع مصرف مواد مخدر یا ترک برسیم، اما به درمان و تعادل نخواهیم رسید.
موضوع جهانبینی موضوعی است که علاوه بر درمان اعتیاد، بلکه بر کل امورات زندگی ما تأثیر میگذارد. جهانبینی، سازنده زندگی ماست، در هر نقطهای هستیم و در هر جایگاهی که هستیم و هر وضعیتی که قرار داریم، خوب، بد، زشت و زیبا، خوشبخت و بدبخت، سعادت و خوشبختی یا رنج، عذاب فلاکت، همه و همه حاصل عملکرد ماست و عملکرد ما نتیجه جهانبینی و دانایی ماست.
منابع مورد استفاده در تهیه این مقاله:
-کتاب عبور از منطقه ۶۰ درجه زیر صفر
-جزوه جهانبینی ۱ و ۲
-سی دی جهانبینی ۱ و ۲ از استاد امین
-سیدی فرق نفس و روح
-مقاله دیدهبان تحقیقات مسافر علی خدامی در رابطه با جهانبینی
با احترام: راهنما همسفر شروین
تایپ و ویرایش: مسافر میلاد لژیون دوم
عکس و ارسال مطلب: مسافر محمد لژیون دوم
گروه خدمتگزاران سایت نمایندگی گیلان
- تعداد بازدید از این مطلب :
141