سلام دوستان مهشید هستم یک همسفر
در مقاله دهم جناب مهندس خلاصهای از مهندسی اعتیاد یا حلقه مفقوده جهانبینی را مطرح کردند. طی سالهایی که ایشان مشغول کار بودند به این نتیجه رسیدند که دو نوع درمان وجود دارد، یکی درمان گروهی داریم و دوم گروهدرمانی. در گروهدرمانی افراد به منظور درمان گرد هم جمع میشوند. در این گردهمایی اگر افکار و اندیشه افراد منفی باشد، بیشتر اشخاص به سمت ضد ارزشها هدایت میشوند، مشکلاتشان اضافه شده و به درمان واقعی نمیرسند؛ لذا درمان ناقص اتفاق میافتد و اثرات مخربی روی جسم و روان انسان بر جای میگذارد؛ ولی اگر درمان گروهی که طبق پروتکل شامل داروی مناسب، زمان مناسب و مقدار مناسب باشد، درمان واقعی صورت میگیرد. در این روش جایگاه هر شخص مشخص است و افراد از یک علم بهرهمند میشوند.
هر بازی قوانین خاص خودش را دارد. اگر بخواهیم در زندگی به آرامش برسیم یا جهانبینی داشته باشیم، باید چهارده وادی را برای رسیدن به خود فرا بگیریم. برای عبور از تاریکی و رسیدن به روشنایی از ترس به شجاعت، از کفر به ایمان و از نفرت به طرف عشق چهارده وادی مطرح شده است. با تفکر ساختارها آغاز میشود. طبق وادی اول «هیچ مخلوقی جهت بیهودگی پا به حیات نمینهد.» وادی دوم میگوید «هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمیکند.» این قوانین یا وادیها ادامه دارند و در وادی چهاردهم میآموزیم «آنچه باور است محبت است و آنچه نیست ظروف تهی است.»
سلام دوستان میترا هستم یک همسفر
مهندس دژاکام بعد از موفقیت در درمان اعتیاد خود تصمیم گرفتند به مصرفکنندگانی که خواستار رهایی بودند، یاری برسانند. ايشان طی تجربیاتی که از سیستمهای مختلف درمانی کسب کرده بودند به این نتیجه رسیدند که دو نوع درمان وجود دارد. گروه درمانی و درمان گروهی. در گروه درمانی اگر درمانی صورت پذیرد ناقص خواهد بود و این درمان ناقص تا آخر عمر اثرات مخربی روی جسم و روان فرد خواهد گذاشت؛ اما در درمان گروهی وظایف همه اعضاء مشخص است و همه افراد از یک قانون و یک علم و دانش پیروی میکنند.
وقتی فردی مصرفکننده میشود، فقط خودش مقصر است؛ زیرا با اختیار کامل مسیر خود را انتخاب کرده است.
عدهای عقیده دارند که اعتیاد یک بیماری مرموز، لاعلاج و پیشرونده است؛ ولی جناب مهندس ثابت کردند که پیشرونده نیست؛ زیرا میتوان با کاهش مواد مخدر بهصورت تدریجی اعتیاد را پسرونده کرد. اعتیاد مرموز نیست؛ زیرا مواد مخدر و الکل از سد خونی مغز عبور میکنند و ناقلهای عصبی را از تعادل خارج میکنند. اعتیاد لاعلاج نیست؛ زیرا در زمان مناسب و با داروی مناسب میتوان ناقلهای عصبی را به تعادل رساند و بیماری اعتیاد را درمان کرد.
همزمان با درمان اعتیاد بایستی بیمار تحت درمان قرار بگيرد؛ چون زمانی بهخاطر تفکر غلط، مسیر زندگی خود را گم کرده بود و اکنون بایستی با آموزش جهانبینی کاربردی به صراط مستقیم بازگردد. جهانبینی کاربردی به ما میآموزد که چگونه همواره در صلح و آرامش باشیم و شاد و درست زندگی کنیم.
سلام دوستان گلناز هستم یک همسفر
در مقاله دهم آقای مهندس تحت عنوان مهندسی اعتیاد میفرمایند «ما برای درمان اعتیاد یک گروهدرمانی داریم و یک درمان گروهی.» از آنجاییکه در گروهدرمانی اعضاء گروه خودشان به منظور بهبودی گرد هم جمع میشوند؛ اگر افکار و اندیشه آنها منفی باشد، بیشتر افراد به فساد کشیده میشوند؛ ولی اگر افکارشان مثبت باشد افراد به درمان ناقصی میرسند که اثرات زیانآور آن تا آخر عمر بر جای میماند؛ اما در درمان گروهی افراد با نظم و ترتیب و با بهکار بردن پروتکل درمان در محلی که وظایف کلیه افراد مشخص است، درمان میشوند و از علم و دانش بهره میبرند.
در مورد جهانبینی هم آقای مهندس فرمودند «ما برای درمان اعتیاد و حتی برای زندگی در جامعه نیاز به جهانبینی داریم تا به خود و دیگران آسیب نزنیم.»
مهندس دژاکام در مورد چهارده وادی هم فرمودند «بزرگان ما همچون عطار هفت وادی را به تصویر کشیدند و کنگره60 کتاب چهارده وادی برای رسیدن به خود به نگارش درآورد.»
رابط خبری: همسفر سمیرا لژیون راهنما همسفر گلناز (لژیون بیستویکم)
ویرایش و ارسال: همسفر سمیه لژیون راهنما همسفر فخری (لژیون بیستوپنجم)
همسفران نمایندگی آکادمی
- تعداد بازدید از این مطلب :
72