سلاح راهنما از جنس عشق و محبت است

جلسه دهم از دوره بیست‌ و سوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی ویژه همسفران نمایندگی رودهن با دستور جلسه "هفته راهنما" با استادی راهنما همسفر سمیرا و نگهبانی همسفر فاطمه و دبیری همسفر مریم در روز سه شنبه 11اردیبهشت ۱۴۰۳ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد؛
ابتدا تشکر می‌کنم از ایجنت محترم همسفر شهین که امروز این فرصت را در اختیار من قرار دادند تا در این جایگاه قرار بگیرم و از شما عزیزان آموزش بگیرم، هفته راهنما را ابتدا تبریک می‌گویم به آقای مهندس و خانواده محترم‌شان که استاد و راهنمای همه ما هستند، به خانم شهین و همین‌طور به راهنمای عزیز و بزرگوار خودم خانم فاطمه ملکی تبریک می‌گویم، دستور جلسه امروز جشن هفته راهنما است و امیدوارم بتوانم حق مطلب را ادا کنم.
دلیل این‌که همه ساله جشن راهنما مصادف می‌شود با روز معلم؛ زیرا به گفته جناب مهندس راهنماهایی که در کنگره ۶۰ خدمت می‌کنند در زمینه درمان اعتیاد و در زمینه شناخت بیماری اعتیاد معلمینی هستند که در نوع خودشان در جهان بی‌نظیر هستند، در کتاب آسمانی‌ قرآن کریم آیات بسیار زیادی وجود دارد که انسان‌ها را به سپاس‌گزاری کردن بشارت می‌دهد.
خداوند در آیه‌ای از سوره سبأ می‌فرماید؛ "و ما ارسلناک الا کافر لناس بشیرا و نذیرا ولاکن اکثرا الناس لا یعلمون" خداوند به پیامبرش می‌فرماید؛ و ما نفرستادیم تو را جز برای این‌که اکثر مردم را بشارت بدهی و بترسانی، می‌گوید بشارت بده و بترسان.
یک راهنما نمی‌تواند یک رهجو را تغییر بدهد و درمان کند، کاری که یک راهنما می‌کند بشارت می‌دهد به پاداش خوبی‌ها و می‌ترساند از عذاب بدی‌ها، در واقع فقط امر به معروف و نهی از منکر می‌کند. آقای مهندس همیشه می‌فرمایند؛ من با آموزش جهان‌بینی می‌خواهم شما فقط یک چیز را یاد بگیرید که خوبی خوب است و بدی بد است و ما به واژه‌ معلم می‌رسی.
چوب معلم گر بود زمزمه محبتی
جمعه به مکتب آورد طفل گریز پای را
چوب و سلاح راهنما، سلاحی از جنس عشق و محبت است، برجک‌هایی که راهنما سر لژیون به رهجو می‌زند هم از روی عشق و محبت است، بعضی وقت‌ها راهنما مطالبی را در مورد رهجو بیان می‌کند که شاید آن لحظه برای رهجو چندان خوشایند نباشد؛ اما هدف راهنما این است که ساختار جدیدی از رهجو بسازد.
هدف راهنما به رهایی و حال خوش رسیدن رهجو است و اما وظیفه من رهجو این است که بدانم در مسیری که هستم در مسیر درمان اعتیاد من چیزی بلد نیستم که اگر بلد بودم اوضاع زندگی من انقدر نابسامان و آشفته نبود اگر بلد بودم امروز روی این صندلی‌ها در کنگره ۶۰ ننشسته بودم باید قدر صندلی‌هایی که روی آن‌ها نشسته‌ام را بدانم و اگر ناسپاسی کنم به آنی و کمتر از آنی این صندلی و این فرصت از من گرفته می‌شود.
من باید قدردان راهنما و کنگره ۶۰ باشم، خداوند بارها و بارها درباره تشکر کردن در کلام الله صحبت می‌کند و آن را لازم می‌داند برای انسان، آیا خداوند نیاز دارد به تشکرکردن من انسان؟ خیر، الله الصمد، خداوند بی‌نیاز است اگر در کنگره هم مناسبت‌هایی قرار داده می‌شود و مرتب به من رهجو گوشزد می‌شود که فرمان‌بردار باش، سپاس‌گزار باش و تشکر کن، نه برای این‌که کنگره به سپاس‌گزاری من نیاز دارد، نه‌ کنگره، نه راهنما، نه‌ مرزبان، نه‌ ایجنت، هیچ‌کدام از این عزیزان به سپاس‌گزاری من نیازی ندارند.
من نیاز دارم که آموزش بگیرم و قدردان نعمت‌هایی که به من داده شده باشم، اگر در کنگره آموزش بگیرم اگر بیرون از کنگره هر کسی قدمی هرچند کوچک برای من بردارد من آن را می‌بینم و می‌توانم تشکر کنم.
در کنگره در هر جایگاهی که هستم برای آموزش‌گرفتن من است؛ پس در وهله اول در ابتدا یک رهجو هستم همه ما که این‌جا هستیم، ابتدا رهجو هستیم و به عنوان یک رهجو وظیفه داریم اول به صورت کلامی یک مشارکت کوتاه، یک پیام کوتاه قدردانی کنیم از زحمات راهنما و از این فرصتی که امروز داده شده است و جشن راهنما است به صورت عملی با پاکت و مهم‌تر از آن دلنوشته‌ای که با خط زیبا و روی برگه‌ای زیبا نوشته‌ام و داخل پاکت گذاشتم از راهنمای بزرگوار خودم قدردانی کنم.

تقدیر و تشکر از راهنمایان محترم و برگزاری جشن هفته راهنما

تهیه:همسفر آمنه رهجوی راهنما همسفر آذر (لژیون هشتم)
عکاس خبری:همسفر نرگس مرزبان خبری
ارسال :همسفر راحله رهجوی راهنما همسفر مبینا (لژیون ششم)
وبلاگ همسفران نمایندگی رودهن