راهنما‌شدن، زکات رهایی در‌ کنگره

بسم الله الرحمن الرحیم 

«فَتَلَقّی آد‌َمُ مِنْ رَبِّه کَلِماتٍ» پس آموخت آدم از ر‌ب خویش سخنانی. 

نه هر که چهره برافروخت دلبری داند، نه هرکه آینه برداشت سکندری داند

هزار نکته باریک‌تر ز مو اینجاست، نه هرکه سر بتراشد قلندری داند

غلام همت آن رند عافیت سوزم، که در گدا صفتی کیمیاگری داند.

در ابتدا هفته راهنما را خدمت اولین راهنمای کنگره ۶۰ جناب آقای مهندس حسین دژاکام و همسر محترمشان سرکار خانم آنی بزرگ تبریک عرض می‌کنم. ایشان به‌خاطر مقام شامخ انسانی و بند عشق با قدرت مطلق بدون هیچ مزد مادی به سایر انسان‌های معتاد کمک کردند تا با راهنمایی‌های ایشان از ظلمت اعتیاد خارج شوند و رهسپار نور گردند. 

امروزه در دنیا دو گروه به‌عنوان صاحب نظر در مقوله اعتیاد به رسمیت شناخته می‌شوند، گروه اول؛ پزشکان و روانپزشکانی که دارای برد تخصصی اعتیاد هستند و دوره‌های مخصوص را پشت‌سر گذاشته‌ باشند. گروه دوم؛ استادان و راهنمایان تجربی که تجربه اعتیاد و رهایی از آن را دارا باشند که راهنمایان کنگره ۶۰ از گروه دوم هستند؛ البته به صورت دیگری. حال سوال پیش می‌آید که در کنگره ۶۰ به چه کسی راهنما گفته می‌شود؟ در کنگره ۶۰ به کسی راهنما گفته می‌شود که در گذشته مصرف‌کننده مواد مخدر بوده و پس از رسیدن به رهایی و درمان قطعی اعتیاد در آزمون‌های فنی و جهان‌بینی نمره قبولی را کسب کرده باشد و در ادامه با گرفتن نمره انضباط از مرزبانان و تاییدیه تربیت‌بدنی کنگره ۶۰، کنگره دیده‌بانان و همچنین انجام پیمان راهنمایی موفق به دریافت شال نارنجی راهنمایی می‌شود. پس در اینجا ما متوجه می‌شویم که تجربه به تنهایی کافی نیست و زمانی‌که در کنار علم، دانش و معرفت مربوطه قرار گیرد کامل و کارساز خواهد بود. مبحث علم و آموزش را باز کرده‌ایم، باید عنوان کنم که راهنمایان کنگره ۶۰ از بدو ورودشان به کنگره یعنی از زمانی که مصرف‌کننده بودند تا زمانی‌که به رهایی از اعتیاد و در نهایت به جایگاه راهنمایی رسیدند به‌طور میانگین در بیش از ۲۱۶ کارگاه آموزشی و بیش از ۲۰۰ جلسه آموزشی لژیون شرکت کرده و در مجموع زمانی بیش از ۶۰۰ ساعت تحت آموزش بوده‌اند. این آموزش‌ها، موضوعات و ترکیبات بیماری اعتیاد را دربرمی‌گیرد. چنین شخصی از دیدگاه کنگره ۶۰ یک متخصص و صاحب‌نظر در مقوله اعتیاد است؛ زیرا او اعتیاد را خوب می‌شناسد و در این خصوص به دانایی رسیده است و قادر است به دیگران منتقل کند. به قول جناب مهندس؛ گر گوینده نداند چه می‌گوید، تکلیف شنونده معلوم است.

آموزش‌هایی که کنگره ۶۰ در تربیت راهنما در اختیار آن‌ها قرار می‌دهد شامل چه چیزهایی می‌باشد؟ شناخت سیستم ایکس و چگونگی راه‌اندازی آن. شناخت صور پنهان انسان و آموزش‌های جهان‌بینی که ارتباط مستقیم با اعتیاد، ضدارزش‌ها و خواسته‌های نامعقول دارد. شناخت آنتی‌ایکس‌ها یا مواد مخدر، اثرات و عوارض آن‌ها. شناخت و تسلط کامل بر پروتکل dst و چگونگی انجام عملیات تیپرینگ با استفاده از داروی اپیوم یا اپیوم تینکچر. این آموزش‌ها در دو مقطع سفر اول و سفر دوم انجام می‌گیرد. سفر اول؛ یعنی از مصرف مواد مخدر تا قطع آن و سفر دوم؛ یعنی از قطع مواد مخدر تا رسیدن به خود می‌باشد. 

راهنمایی؛ یعنی نشان دادن راه و مسیر رهایی از اعتیاد و درمان آن، یعنی انتقال دادن اطلاعات، دانش، آگاهی و تجربه از راهنما به رهجو، یعنی تدریس علم، اخلاق، معرفت و همچنین عشق، عقل و ایمان. راهنمایی؛ یعنی پرورش انسان سالم و صالح بودن و متعادل بودن، یعنی صبر، استقامت و آرامش. راهنمایی؛ یعنی آموزش‌دیدن شخص راهنما. یعنی بخشی از پروسه درمان و دوره‌ای تکمیلی جهت انسان‌شدن. راهنمایی به دوش کشیدن رهجو یا مصرف‌کننده مواد مخدر نیست، اینکه لحظه به لحظه مراقب رهجو باشی نیست، راهنمایی به دست گرفتن مهار مصرف مواد مخدر در رهجو با توان و قدرت درونی خود رهجو است. راهنما برای رهجو جایگاه مربی، معلم یا استاد را دارد و در نهایت راهنمایی یعنی حرمت، احترام، محبت، علم، دانش و تجربه.

هر چیزی در هستی بهایی دارد و بها و زکات رهایی در کنگره ۶۰ راهنمایی است و از مهم‌ترین مشخصه‌های یک راهنما؛ محبت، عقل و ایمان اوست. باید عنوان کنم که راهنمایان کنگره ۶۰ در این راه و مسیر عشقشان را بلاعوض تقدیم رهجوهایشان می‌کنند بدون اینکه هیچ مزدی را دریافت نمایند؛ زیرا آن‌ها معتقدند که بزرگ‌ترین خدمت را به خود می‌کنند و نتیجه تلاششان به خودشان باز می‌گردد که آن سعادت و خوشبختی است. انسانی که آموزش می‌دهد خودش نیز آموزش می‌بیند، محصول آموزش آن‌ها چیزی جز صراط‌مستقیم نیست و در نهایت کسی می‌تواند به دیگران در حوزه اعتیاد کمک کند که اعتیاد را در حد یک متخصص بشناسد؛ زیرا اعتیاد خود یک علم، یک تخصص و یک رشته است. راهنمایان کنگره ۶۰، ۴ سال می‌توانند در کنگره به‌عنوان راهنما خدمت کنند، آموزش بدهند و آموزش بگیرند و بعد این فرصت را در اختیار راهنمایان دیگر قرار دهند. آن‌ها در ابتدای کار با خدای خود پیمان می‌بندند که در این ۴ سال اصول، قوانین و حرمت کنگره ۶۰ را حفظ کنند و از آن‌ها عبور نکنند و معرفت، عمل سالم و عدالت را برای رهایی مسافران از دام اعتیاد همیشه در نظر داشته باشند.

شاید سوال پیش بیاید که راهنمایان را در کنگره ۶۰ چگونه انتخاب می‌کنند؟ در کنگره ۶۰ کسی نمی‌تواند به دیگری پیشنهاد راهنما بدهد. هر فردتازه وارد یا مصرف‌کننده‌ای که وارد کنگره می‌شود بعد از اینکه سه جلسه آموزشی در مورد شناخت درمان بیماری و آموزش‌ها را در اختیارش قرار داده‌اند از او می‌خواهند با حس خودش راهنمایش را انتخاب کند، پس انتخاب راهنما در کنگره پیشنهادی و زوری نیست؛ بلکه انتخابی است. مواردی که باعث جذب رهجو در لژیونی می‌شود تا راهنمایی را انتخاب کند؛ خواست و عشق راهنما برای تشکیل لژیون. وضعیت ظاهری راهنما که لباس مرتب و تمیز و منظم باشد که در جذب رهجو تاثیرگذار است و همچنین صبور بودن راهنما و حضور مستمر او در لژیون و محبت راهنما نسبت به رهجو عامل کشش و جاذبه می‌باشد. 

راهنمایان قوی و موفق، معمولاً با گذشت زمان، عشق و وابستگی رهجو به خودشان را به کنگره منتقل می‌کنند؛ یعنی با آموزش‌های خود، رهجو را عاشق کنگره می‌نمایند به نحوی که اگر در شرایط خاص راهنما غیبت داشته باشد رهجو به مسیر خود ادامه می‌دهد. راهنما بایستی انرژی خود را صرف آنانی کند که خواهان رهایی از دام اعتیاد بوده، پیشرفت می‌کنند و به آموزش‌های راهنما اهمیت می‌دهند.

مطلب دیگری که در کنگره وجود دارد سپاسگزاری است. جناب مهندس حسین دژاکام سپاسگزاری را به خوبی در کنگره آموزش داده‌اند و برای راهنمایان هفته‌ای را در نظر گرفته‌اند با عنوان هفته راهنما که در این هفته همه افراد اعم از رهجو و راهنما همه موظفند از استاد و راهنمای خویش تشکر و سپاسگزاری کنند و سپاسگزاری در کنگره به قلب، زبان و عمل می‌باشد. جا دارد این هفته زیبا و قشنگ را خدمت تمامی راهنمایان کنگره ۶۰ و در راس آن‌ها، جناب مهندس و خانواده محترمشان تبریک عرض کنم و دست همه آن‌ها را از راه دور می‌بوسم. پیام آخر از نگهبان کنگره ۶۰؛ کسانی که می‌خواهند برای رهایی مصرف‌کنندگان مواد مخدر اقدام نمایند و یا خود از اعتیاد رها شوند، لازم است صبر ایوب، مهر، تفکر و گذشت رسول خدا (ص)‌، عدالت علی (ع) و شجاعت حسین (ع) را همیشه مد نظر قرار دهند تا موفق گردند؛ در غیر این صورت، به دنبال کار دیگری بروند؛ زیرا این کاره نیستند!

به قلم: راهنما همسفر آرزو (لژیون دوم)

ویرایش: همسفر سکینه‌سادات، راهنما همسفر فیروزه (لژیون پنجم)

ارسال: همسفر معصومه، راهنما همسفر الهام (لژیون سوم)

همسفران نمایندگی نیمایوشیج بهشهر