در سی دی اشراق جناب مهندس فرمودند؛ حوض لجن و آب تیره و کثیف با حوضی تمیز که از چشمه روان سیراب میشود فرق بسیار زیاد دارد، تمثیل حوض کثیف انسانهایی هستند که خیلی خودبین و یک دنده و متکبر هستند و مثال چشم را زدند که میگوید چشم خودش را نمیبیند، چشم تمثیل ما انسانها است که بدی همه کس را میبینیم؛ ولی بدیهای خودمان را نمیبینیم؛ مگر در آینه، آینه همان رفتار و خلق و خوی ما است که نسبت به طرف مقابل داریم، طرف مقابل آینه ما هستند، از رفتار طرف مقابلمان میفهمیم که چگونه خلق و خویی با دیگران داریم و چیزی که مهم است خلق و خوی نیکو است و این به معنای این است که انسان بتواند با همه انسانها برخورد و رفتار خوب و مناسب داشته باشد؛ مثل رسول خدا، اگر بخواهیم به این خلق و خو برسیم باید از دوست داشتن شروع کنیم و برای اینکه انسانها را دوست داشته باشیم باید از دانایی و آگاهی بسیار بالایی برخوردار باشیم، وقتی شناخت ما بالا باشد دیگران را درک می کنیم.
اشتباه جزء سرشت انسانها است، باید اینقدر این خطاها تکرار و تمرین شود تا از این مرحله بگذرد، جدا از این خطاها و جبران آنها یک سری چیزهای دیگری است که انسان را بیشتر آلوده میکند؛ مانند دروغگویی است.
"و یل للمکذبین" وای بر دروغگویان؛ یعنی دروغگویی ما در تمام خلافها است، تمامی صفات بد انسان را تبدیل به حوضی میکند که آبهای تیره و کثیف دارد.
مهمترین چیزی که در کنگره ۶۰ وجود دارد در هر جایگاهی که باشیم آن خلق و خوی نیکویی است که ما باید داشته باشیم، اگر ما خلق و خوی خوبی نداشته باشیم دیگران کاملاً میفهمند و میبینند؛ مثل همان استخر آب کثیف که معلوم است، کسانی که از خلق و خوی خوبی برخوردار نیستند در رنج و عذاب هستند و آرامش و آسایش ندارند.
اشراق به معنی نور و روشنایی میباشد یا به معنای دیگر جهان، نور انسان است، اگر انسان از جهان تاریکی یا جهان ظلمات عبور کند به جهان نور میرسد؛ پس اگر ما میخواهیم به اشراق برسیم باید مثل حوض تمیز و پاک و زلال باشیم.
ما طبق فرامین الهی عمل میکنیم تا در این مسیر به آنچه میکاریم مطلوبترین آن به دستمان برسد، فرمان همان دستورات الهی هستند و عقل سلیم بر آن مخالفت نمیکند مگر آنهایی که خدا ناباورند.
آن فرامین که در کتب آسمانی ما آمده است ۱۰ فرمان است از جمله دروغ نگو، دزدی نکن ،قتل نکن، کم فروشی نکن پیمان شکن نباش، گمان بد مبر ،رشوه نخور، فساد نکن، خیانت نکن ،حق را ناحق نکن ،خودبین مباش، ربا نخور و......
ما آنچه میکاریم برداشتنش دست خودمان نیست، خداوند فرمود از تو حرکت و از من برکت؛ مثل همان شکوفههایی که در اول فصل بهار شکوفه میزنند و با یک سرما یا بارش باران از بین میروند، آنچه ناحق و در مسیر غلط باشد به نیروهای شیطانی میرسد، انسانهای درست مثل همان آب زلال که گفته شد باید آرامش داشته باشند وقتی با آنها روبرو میشویم از آنها انرژی بگیریم و از برخورد با آنها لذت ببریم.
جناب مهندس فرمودند؛ در کنگره ۶۰ با ایمان راسخ در هر جایگاهی که هستید به آنانی که به کمک نیاز دارند در مسیر راه راهنمایی کنید تا به نتیجه برسند و خدمت خود را هدیه کنید به آنهایی که خدمت میکنیم تا حال خودمان خوب شود، تا از خود نگذرید به خود نمیرسید، با مرگ یا نابودی جسم ما چیزی از بین نمیرود؛ یعنی اگر صفات بد یا خوبی داشته باشیم با ما باقی میماند، یعنی مرگ چیزی را از ما عوض نمیکند، اگر به دیگران انفاق کنید از نظر ظاهری به درجه بالاتری میرسید، در صور آشکار ما در همین جهان خاکی به نتیجه میرسیم، ما اگر جو بکاریم جو برداشت میکنیم نه چیز دیگری.
غمها و اندوهها همیشه سرچشمه بدیها نیستند؛ مثلاً مرگ عزیزانمان نمیتواند سرچشمه بدی یا ناامیدی ما شود، بعضی با این دید به این غم نگاه میکنند که اگر یک عزیزی را از دست دادهایم میتوانیم با بقیه عزیزانمان با خوبی و نیکی رفتار کنیم و بعضی دیگر به این دید به این غم نگاه میکنند که دیگر زندگی برايشان تمام شده است و با ناامیدی به حیات خود ادامه میدهند، اگر غم بزرگی داریم باید صبر کنیم و بگوییم خواست خداوند است.
انسان از تاریکیها درس میگیرد، زندگی ما به سرعت میگذرد؛ مثل همان قطرهای شبنم که بر روی برگ گل از بین میرود، پس قدر لحظه به لحظههای زندگیمان را خوب بدانیم و برای دادهها و ندادههایی که خداوند به ما داده است شکرگزار باشیم.
نویسنده:همسفر الهه رهجوی راهنما همسفر ناهید (لژیون نهم)
رابط خبری:همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر ناهید (لژیون نهم)
ارسال:همسفر راحله رهجوی راهنما همسفر مبینا (لژیون ششم)
وبلاگ همسفران نمایندگی رودهن
- تعداد بازدید از این مطلب :
135