هيچ مخلوقی جهت بيهودگي قدم به حیات نمی‌نهد، هیچ‌کدام از ما به هيچ، نيستيم حتی اگر خود به هيچ‌فکر کنيم. با ورود به کنگره، آموزش‌های کنگره به من آموخت که برای هر کاری در ابتدا باید فکر کنم و این تفکر خود شروع حرکت من بود.
کنگره به من آموخت که هر قفلی کلیدی دارد و هر مشکلی راه‌حلی و این‌گونه ناامیدی مرا به امید تبدیل کرد. امید یعنی نیمه پر لیوان را دیدن، امید یعنی تا زنده هستی می‌توانی تغییر کنی و با تغییراتت دنیا را تغییر دهی. امید یعنی بدانیم که خداوند، همواره ما را دوست دارد و در کنار ما است و به ما همیشه زمان می‌دهد که اشتباهات خود را جبران کنیم.
اگر ما امید داشته باشیم، می توانیم خود را متحول کنیم. از دست دادن امید، زندگی را برای هر شخصی سخت می‌کند، به همین دلیل از ناامیدی به عنوان گناهی بزرگ و کارسازترین و بزرگ‌ترین صلاح شیطان علیه انسان نام برده‌اند. اینجا بود که کنگره به من آموخت اعتیاد یک بیماری است و قابل درمان، آموخت که با امید داشتن می‌توانم مشکلاتم را حل کنم. وادی دوم به من آموخت که در هر شرایط سختی ناامید نشوم و کوتاه‌ترین راه را انتخاب نکنم، تفکر کنم و بعد مشکلاتم را یکی یکی از سر راه بردارم. ناامیدی انسان را از بین می‌برد. امید باعث می‌شود باور کنی که باید باشی، باید زندگی کنی، تو بیهوده خلق نشده‌ای. وادی دوم پر از آموزش است پر از باور در وادی دوم از جنگ نرم هم گفته شده به نظر من این جنگ بین من و باورهای من بود که توانستم به وسیله آموزش‌ها مسیر درست را انتخاب کنم.
نویسنده: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون۱۵)
ویراستاری: همسفر نفیسه رابط خبری (لژیون۱۵)
تنظیم و ارسال: همسفر مژگان رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون۵)
همسفران نمایندگی پروین اعتصامی
- تعداد بازدید از این مطلب :
71