ظرفیت آموزش

منبع: نمایندگی حسنانی - همسفران
پنج شنبه 30 فروردين 1403

تعداد بازدید از این مطلب : 1031

ششمين جلسه از دوره بیست و چهارم کارگاه‌های آموزشی همسفران حسنانی با دستور جلسه «ظرفیت، مسئولیت، قبله گم کردن، نق زدن، حاشیه » با استادی همسفر نجمه با نگهبانی همسفر زهرا و دبیری همسفر زینب ساعت 15 در روزسه‌شنبه 28 فروردين 1403 آغاز به کار کرد.

ظرفیت از واژه ظرف می‌آید، همان‌طوری که یک قاشق، لیوان، یا پارچ و... گنجایش خاصی دارد انسان نیز یک گنجایشی دارد. مسولیت، کاری است که انجام دادن آن به ما واگذار می‌شود. مسولیت می‌تواند مسیر زندگی ما را تغییر دهد، اگر ظرفیت لازم آن را داشته باشیم می‌تواند مسیر درست و به سمت روشنایی‌ها را نشان دهد؛ ولی اگر ظرفیت کافی نباشد مسیر به سمت تاریکی‌ها است. آقای مهندس می‌فرمایند: بالاترین ضربه این است که به فردی مسولیتی بدهیم؛ ولی ظرفیت آن را نداشته باشد، به عنوان مثال اگر ظرفیت من به اندازه اداره یک مغازه باشد؛ اما مسولیت یک فروشگاه زنجیره‌ای را به من واگذار کنند عواقب خوبی برای من و مجموعه نخواهد داشت و گاهی باید بهای سنگینی بپردازیم، هم بهای سنگینی برای من دارد و هم برای مجموعه‌ای که زیر دست من هستند. اگر توانایی و ظرفیت من در حد مربی مهد‌کودک باشد؛ ولی سِمَت مدیریت یا هیئت‌مدیره دانشگاه امیرکبیر را به من بدهند، تنها اتفاقی که می‌افتد این است که بی‌تجربه بودن من باعث آسیب به زیربنای آن مجموعه خواهد بود و اولین تخریب به خود من برمی‌گردد. حالا این مسئولیت‌ها می‌تواند خيلي کوچک‌تر از این صحبت‌ها یا خيلي ساده‌تر از این حرف‌ها باشد یا این‌که ما مسئول سلامتی، روان، جسم، خانواده، مسافرمان و فرزندان‌مان هستیم. ما مسئول چیزهای کوچک هستیم و نباید یک‌مرتبه کارهای سنگین انجام دهیم. به طورمثال: اگر من ظرفیت پول زیاد و ظرفیت پس‌انداز کردن را نداشته باشم با اولین پولی که دستم بیاید آن را حیف و میل می‌کنم. شخصی می‌گفت؛ من اگر پول دستم بود تمام صورتم را عمل می‌کردم، این شخص چقدر می‌تواند به سلامتی خودش ضربه بزند؟ خداوند خواسته که تو را این‌گونه بیافریند یا این‌که شخصی ظرفیت سلامتی نداشته باشد؛ وقتی که حالش خوب است در کار همه دخالت، سرکشی و عیب‌جویی می‌کند؛ ولی وقتی بیمار است درگیر خودش می‌شود؛ پس این فرد ظرفیت سلامتی را ندارد و باید حتما درگیر باشد؛ اما این ظرفیت چگونه شکل می‌گیرد؟ ما در وادی نهم یاد گرفتیم، وقتی نیرویی از کم شروع شود و به درجه بالا و بالاتر برسد، نقطه تحمل پیدا می‌کند. ما به کمک این وادی یاد گرفتیم که نیاز به زمان داریم تا آن ظرفیت لازم شکل گیرد. انسان‌ها خیلی علاقه دارند که در کوتاه‌ترین زمان به هر چیزی دست پیدا کنند، بنده نیز این‌گونه بودم، مثلاً بخواهم زبان انگلیسی را در کوتاه‌ترین زمان متوجه شوم، به همین دلیل انرژی و زمان خود را بیهوده هدر می‌دهم و هیچ‌گاه در کمترین زمان به نتیجه دلخواه نمی‌رسم. برای هر کاری، هم در کسب مهارت و هم در پرورش خصایص اخلاقی به زمان کافی نیاز دارم، من تحت تاثیر فیلم‌ها و رفتار دیگران قرار می‌گرفتم و می‌خواستم مثل آن‌ها رفتار کنم؛ ولی طولی نمی‌کشید که به خود واقعی‌ام برمی‌گشتم و متوجه می‌شدم ظرفیت لازم برایم ایجاد نشده است و این ظرفیت کافی، نیازمند زمان و حرکت کردن در آن مسیر است. یک کودک هفت‌ساله ظرفیت آموزش نشانه‌ها را دارد و نمی‌توان از این کودک توقع خواندن مقاله علمی را داشت؛ چون توانایی و ظرفیت لازم را ندارد، نشانه‌ها را می‌فهمد سپس کلمه، جمله و متن کوتاه، بلند و داستان خواندن را یاد می‌گیرد و بعد از چندین سال می‌تواند مقاله بخواند. من و مسافرم در یک شعبه نبودیم؛ بعد از امتحان راهنمایی جواب‌ها را چک کردیم و مسافرم قبول شد؛ ولی من نه، در حالی‌که فکر می‌کردم حتماً قبول می‌شوم. وقتی کاری را نمی‌توانیم انجام دهیم ذهن بسیار زیبا شروع به توجیه کردن می‌کند و چون باردار و شاغل بودم مدام خود را برای قبول نشدن، توجیه می‌کردم. چند سال بعد متوجه شدم این اتفاق نیز مربوط به ظرفیت است و من هنوز ظرفیت پذیرش این مسئولیت را نداشتم و باید بیشتر تلاش می‌کردم تا قبول شوم. جایی شنیدم که اگر با تمام محدودیت‌ها و موانع، حتی یک گام کوچک برای اهداف‌مان برنداریم با رفع موانع نیز کاری نخواهیم کرد؛ یعنی اگر در مسیر هدف‌های مختلف مثل راهنما شدن یا خدمت کردن و... قدم برنداریم؛ اگر موانع را هم برای من برطرف کنند باز هم به سمت هدف نخواهم رفت و این خود من هستم که باید گام بردارم. من در همین چند روز که به نقش این جلسه در زندگی‌ام فکر می‌کردم، راه باز کردن بعضی از گره‌های زندگی‌ام را فهمیدم و امیدوارم همه بتوانند خودشان راه‌حل‌ها را پیدا کنند.