وقتی ما وظیفهمان را درست انجام ندهیم یا مغرور بشویم و یا مسئولیتی که به ما واگذار میشود را درست انجام ندهیم؛ یعنی راه را گم کردهایم و یا به اصطلاح قبله را گم کردهایم و باید سعی کنیم وقتی یک مسئولیتی به ما واگذار میشود آن را به خوبی انجام دهیم.
گم کردن قبله به هدف ما برمیگردد. من در کنگره قرار گرفتهام که از مسیر ضدارزشها دور شوم؛ پس هدف من مشخص است. پذیرش مسئولیت نیز درست به همین شکل است؛ یعنی ظرفیت و تحمل ما برای پذیرش مسئوليت هم چهارچوبی دارد.
همه انسانها در زندگی خود دارای مسئولیتهایی میباشند؛ به عنوان مثال یکی مسئول اداره یک خانه است، یکی مسئول اداره یک دانشگاه و خیلی چیزهای دیگر… اگر کسی هیچ مسئولیتی نداشته باشد حداقل مسئول خودش است. مسئولیت خود و شهر وجودی بزرگترین و مهمترین مسئولیت است.
ظرفیت؛ یعنی ظرف هر شخص گنجایش مشخصی دارد. ظرفیت میتواند اندازه یک استکان یا یک کاسه یا یک لیوان باشد که تا حد تعیین شده دارای گنجایش بوده و چنانچه از آن حد فراتر برود موجب سرازیر شدن از آن خواهد شد. هر انسانی باید به اندازه ظرفیتش مسئولیت بپذیرد؛ همچنین ظرفیت داشتن در تمام سطوح برای انسانها لازم است.
انسان موجودی دارای اختیار است و میتواند مسئولیت بپذیرد و در خود ظرفیت ایجاد کند و هر چه دانایی فرد افزایش پیدا کند میتواند به ظرفیت بیشتر و در کنارش به پذیرش مسئولیت بیشتری برسد و بر مبنای عقل خود تصمیم بگیرد تا قبله یا همان مقصد نهایی را گم نکند.
بالا بردن ظرفیت در انسان یک مرتبه امکانپذیر نبوده بلکه ذره ذره و با تفکر، آموزش و تجربه به وجود میآید. من از این دستور جلسه نتیجه میگیرم که نباید بدون در نظر گرفتن فکر و ظرفیت خود هیچ مسئولیتی را بپذیرم و باور دارم که ایمان به خداوند میتواند ظرف انسان را گسترش دهد. قرار گرفتن در صراط مستقیم همواره چراغ راه ما خواهد بود تا بتوانیم به نتیجه مطلوب برسیم به امید الله در همه کارها مسئولیتپذیرتر و با ظرفیتتر شویم.
نویسنده: همسفر سکینه رهجوی همسفر فاطمه از لژیون یازدهم
ویرایش و ارسال مطلب: همسفر سارا رهجوی همسفر تارا از لژیون پنجم
عکاس و مرزبان خبری: همسفر نرجس
- تعداد بازدید از این مطلب :
126