در هر کاری و در کنگره، باید وجدان بیدار داشته باشیم تا در مسیر درست قرار بگیریم.

دهمین جلسه از دوره شصت و دوم  کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه مسافران نمایندگی حکیم هیدجی با استادی راهنمای محترم مسافر اکبر و نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر ذکراله، با دستور جلسه *ظرفیت، مسئولیت، قبله گم کردن، نق زدن و حاشیه * در روز سه شنبه 28 فروردین ۱۴۰۳  ساعت 17 آغاز به کار کرد.

سنان استاد:

سلام دوستان اکبر هستم یک مسافر قبل از هرچیز خدای خودم را شاکر و سپاسگزارم که توفیق داده شده تا در این جایگاه قرار بگیرم و خدمت کنم، امیدوارم که بتوانم خدمتگزار لایقی برای کنگره باشم، اما دستور جلسه امروز ظرفیت،مسولیت،قبله گم کردن، این دستور جلسه خیلی حائز اهمیت است، از این لحاظ حائز اهمیت است که باعث رشد سیستم و رشد شخص می شود، بیائیم و یک مقدار واقع بینانه نگاه کنیم که اعتیاد با ما چه کرده است، حال چه خواسته و چه ناخواسته ما درگیر این معضل بوده ایم، اعتباد اولین کاری که با شخص مصرف کننده می کند این است که اختیار شخص را از او می گیرد، یعنی فرماندهی شخص را از او صلب می کند و فرمانده خود مواد مخدر می شود که توسط نیروهای منفی هدایت می شود، همه ما اینجا حضور داریم که به خودمان برسیم، دقیقا آن اختیاری که از دست داده ایم را بازپس بگیریم، برای بازپس گرفتن باید طبق آن ۵۲ دستور جلسه ای که در کنگره قرار داده شده است پیش برویم و آنها را در زندگی خودمان کاربردی کنیم، یکی از دستور جلسات مهم همین ظرفیت،مسولیت،قبله گم کردن می باشد، در وحله اول باید بدانیم معنی این کلمات چیست، ظرفیت همان دانایی است، ما هرچقدر در مسیر علم،دانش و ارزشها پیش برویم، ظرفیت ما خودکار بالا می رود، اما مسولیت کاری است که به من تکلیف می شود و به من داده می شود که من مسول آن کار هستم و باید پاسخگو باشم.

قبل گم کردن و حاشیه آن چیزی است که من در جایگاه و مسولیتی که قرار دارم از آن سواستفاده می کنم، به عنوان مثال: آقای مهندس لطف و عنایت فرمودند و به من شال راهنمایی دادند و اگر آن آگاهی، دانایی و شناخت در من ایجاد شده باشد، باید بدانم که رهجویی که در اختیار من قرار می گیرد یک امانتی است در دست من و من باید تلاش کنم تا آن رهجو را به نقطه ای برسانم و تحویل سیستم بدهم، اگر عکس این باشد من خودم را گم کرده ام، هرگاه راهنما خود را مالک ،سرو یا آقای رهجو بداند دقیقا تخریب از آنجا شروع می شود، هر خدمت و جایگاهی که در کنگره به من داده می شود جهت رشد من می باشد، جایگاهها در کنگره ۶۰ جایگاه آموزشی و خدمتی می باشد، یعنی من در هر جایگاه خدمتی که قرار می گیرم آموزش های خاص آن قسمت را فرا می گیرم، از همه مهم تر اینکه در جایگاهی که قرار دارم باید طوری رفتار کنم که مبادا دلی بشکند و کسی را ناراحت کنم، مبادا منیت وجود مرا بگیرد، همه اینها به میزان ظرفیتی است که در من ایجاد می شود، خدمت کردن در کنگره دو قسمت دارد: خدمت کردن در صور آشکار و صور پنهان، صور آشکار اینکه شال به گردن دارم و راهنما هستم، حال صور پنهان چه هست؟واقعا آن چیزی که به رهجو می گوییم را خود اجرا می کنیم، با خودمان چند چند هستیم، در وجود همه چیزی هست بنام وجدان که نقش راهنما را دارد که اگر به آن رجوع کنیم خواهیم فهمید که کجای کار قرار داریم، جایگاهی که به من داده شده است واقعا در حد و اندازه آن جایگاه هستم یا خیر، شعری از حضرت حافظ که می گوید: واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می کنند چون به خلوت می روند آن کار دیگر می کنند. در کنگره ۶۰ هرکسی هر جابگاهی که دارد صرفا برای خدمت کردن است و برای سروری و آقایی نیست، جایگاه کسی در کنگره ۶۰ بالاتر است که دلی کار انجام می دهد و هر مسولیتی که به او محول می شود درست و دقیق انجام بدهد، آن موقع است که ظرفیت ایجاد می شود و آن ظرف بزرگتر می شود، مهم نیست که در چه جایگاهی قرار دارم، مهم این است که چقدر به خدمت کردن عشق می ورزم، امیدوارم که همه ما در کنگره آن ظرفیت را ایجاد کنیم و خودمان را رشد بدهیم.

مرزبان محترم کشیک: مسافر رضا

عکاس: مسافر مهدی

صدابردار: مسافر مهدی

تایپ: مسافر مرتضی

ثبت: مسافر هوشنگ

نمایندگی حکیم هیدجی - ویژه‌ی مسافران