برگزاری جلسه خدمتگزاران در ساختمان لژیون بروجن
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان محسن هستم یک مسافر
مثل بقیه جاها یک جمعی میتواند سازنده و مثبت باشد و یک جمعی هم میتواند منفی و مخرب باشد. جمعهای مخرب و منفی را قبلاً در آنها حضور داشتیم و کاملاً آنها را تجربه کردیم و جاهایی رفتیم که غیر از تخریب و چیزهای منفی چیزی عایدمان نشد .
ولی خب چه چیزی تعیین کننده این هست که یک جمعی میتواند سازنده یا مثبت باشد؟ مثالی که میتوانیم بزنیم این است که شما وقتی یک لژیون را در نظر بگیرید شاید ضعیفترین عضو آن لژیون یک شخص تازه واردی است که با یک حال خراب وارد لژیون میشود،اگر آن شخص تحت حمایت آن لژیون باشد و از طرف آن گروه حمایت شود موفق می شود.حالا منظورمان چه هست که میگوییم تحت حمایت باشد؟ «تحت حمایت بودن» یعنی اینکه از آموزشهای لژیون استفاده کند از راهنماییهای راهنمایش استفاده کند،سیدیها را پیگیری کند و مطالعه داشته باشد.اینها همه را ما میگوییم« تحت حمایت آن جمع بودن» .
اگر یک شخصی اینجوری تحت حمایت آن گروه باشد قطعاً روز به روز و پله به پله قویتر میشود و حالش بهتر میشود و به رهایی میرسد. و ممکن است بشود جزو خدمت گذارهای کنگره و بعد راهنما بشود، ایجنت بشود و همینجوری مراحل را یکی یکی طی کند و به مسیر خودش ادامه بدهد.
یا اگر خود سیستم کنگره را نگاه کنیم آقای مهندس خودش به تنهایی شاید قادر نبود به شکلی که امروز هست و یا به جایی که حالا کنگره رسیده برساند.هر چند که ما میدانیم چه توانمندیهایی آقای مهندس دارد ولی خب یک تیمی و گروهی دور هم جمع شدند که با همفکری همدیگر و با کمک همدیگر بتوانند کنگره را به این شکلی که الان هست و الان ما میبینیم داشته باشیم، دقیقاً این کاری است که ما هم قرار است اینجا انجام بدهیم. هیچ وقت داخل نمایندگی وقتی نگاه بکنیم ایجنت به تنهایی نمیتواند تمام امور شعبه را در دست بگیرد و یا تیم مرزبانی به تنهایی نمیتواند این کار را انجام بدهد نیاز است که همه به هم کمک کنند و همه دست به دست هم بدهند و یک گوشه کار را بگیرند تا این کار به نحو احسن پیش برود.
آقای مهندس در یکی از سیدیها صحبتی داشت با یکی از دکترهای کلینیک و میگفت آن دکتر از من پرسید که شما چه کار میکنید که آمار رهاییتان بالاست؟ ولی ما توی کلینیک کسی را نمیبینیم که عملاً رها شود؟ مثلاً کسی که مصرف متادون دارد این مصرف متادون را همیشه دارد و هیچ وقت قطع نمیشود؟ آقای مهندس در جوابشان گفته بودند که کار شما مثل این میماند که یک نفر الان سر چاهی ایستاده و یک طنابی را میاندازد داخل چاه که ۱۰۰ نفر را از آن چاه بیرون بکشد که مسلماً این کار غیر ممکن است. ولی ما برعکس این کار را انجام میدهیم ما ۱۰ نفر یا ۱۰۰ نفر بالای سر چاه ایستادهایم و طناب را داخل چاه میاندازیم تا یک نفر را بیرون بکشیم و این نشان دهنده این است که چقدر همکاری اهمیت دارد و چقدر برای ما مهم است.
شاید رمز موفقیت و رمز اینکه کنگره خوب نتیجه میگیرد همین باشد.
سه تا پارامتر مهم هم استاد امین در سیدی شناور میگویند این است که ما بدانیم «کجا باشیم»، «چگونه باشیم» و «چه کار بکنیم».
اینکه کجا باشیم به نفع من است که جایی باشم و توی جمعی باشم که قبلاً همدرد من بودند و هدف مشترکی داریم و بتوانیم با هم برای رسیدن به آن هدف تلاش کنیم.
اینکه چگونه باشم؟ دیدگاه من نسبت به آن جمع چگونه است؟آیا به بقیه چه جوری نگاه میکنم؟چه انتظاراتی از بقیه دارم؟ خودم چه کاری باید انجام بدهم؟ وقتی این کارها را انجام دادیم به یک نتیجهای میرسیم که تکلیفمان با خودمان معلوم میشود که چه کاری انجام بدهیم که به صلاح سیستم باشد و بتواند نتیجه بهتری بدهد.
تایپ:مسافر کورش
تنظیم و ارسال خبر:مسئول سایت مسافر رسول
- تعداد بازدید از این مطلب :
1223